แว่นขยาย เป็นกระจกที่ทำจากเลนส์นูน ใช้ในการขยายภาพวัตถุ เลนส์มักจะใส่อยู่ในกรอบพร้อมด้ามจับ

ภาพขยายของสแตมป์ผ่านแว่นขยาย
แว่นขยายทำจากพลาสติก
เลนส์พลาสติกที่ใช้ในการขยายภาพหน้าจอโทรทัศน์

แว่นขยายยังเป็นสัญลักษณ์ของนักสืบในนวนิยาย โดยเฉพาะเชอร์ล็อก โฮมส์

ประวัติ แก้

อุปกรณ์ขยายภาพวัตถุที่ปรากฏหลักฐานและเก่าแก่ที่สุดคือเลนส์ของอริสโตฟานเนสในปี 424 ก่อนคริสต์ศักราช มีลักษณะเป็นทรงกลมแก้วที่บรรจุน้ำ เซเนกาถึงกับกล่าวถึงอุปกรณ์ชิ้นนี้ว่าสามารถใช้อ่านตัวอักษรไม่ว่าจะเล็กหรือมัวแค่ไหนก็ตามได้[1] โรเจอร์ เบคอนได้กล่าวถึงคุณสมบัติของแว่นขยายช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 13 ในประเทศอังกฤษ และแว่นตาก็ได้ประดิษฐ์ขึ้นช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 13 เช่นเดียวกัน ในประเทศอิตาลี[2]

อ้างอิง แก้

  1. The history of the telescope by Henry C. King, Harold Spencer Jones Publisher Courier Dover Publications, 2003 Pg 25 ISBN 0-486-43265-3, ISBN 978-0-486-43265-6
  2. Kriss, Timothy C.; Kriss, Vesna Martich (April 1998). "History of the Operating Microscope: From Magnifying Glass to Micro neurosurgery". Neurosurgery. 42 (4): 899–907. doi:10.1097/00006123-199804000-00116. PMID 9574655.