เอล (เบียร์)
เอล (อังกฤษ: ale) เป็นคำที่มีมาแต่โบราณใช้หมายถึงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ที่ทำจากมอลต์จากข้าวบาเลย์ เครื่องดื่มที่ใกล้เคียงกับเครื่องดื่มเอลดั้งเดิมนี้คือ real ale ในประเทศอังกฤษ เอลในปัจจุบันนี้ใช้หมายถึงเบียร์ ซึ่งเมื่อประมาณมากกว่า 400 ปีก่อนนี้ เอลนั้นหมักโดยไม่การผสมฮอปส์
เอล เป็นเบียร์ที่หมักโดยใช้ยีสต์ประเภท หมักลอยผิว (top-fermenting yeast) ที่อุณหภูมิปกติของห้องใต้ดินประมาณ 15-20 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิที่สูงกว่าที่ใช้ในการหมักลาเกอร์ และมักจะเสิร์ฟที่อุณหภูมิสูงกว่าด้วยเช่นกัน โดยปกติแล้วจะมีแอลกอฮอล์ที่สูงกว่า และน้ำเบียร์จะเข้มข้นกว่าลาเกอร์
ในยุคที่ก่อนจะมีการนำฮอปส์จากประเทศเนเธอร์แลนด์ เข้าสู่ประเทศอังกฤษ ในคริสต์ศตวรรษที่ 15 นั้น คำว่า "เอล" หมายถึงเฉพาะเครื่องดื่มที่หมักโดยไม่มีฮอปส์ และต่อมาคำว่า "เบียร์" ใช้หมายถึงเครื่องดื่มจากการหมักที่ผสมฮอปส์ ในปัจจุบันนี้ความแตกต่างในลักษณะนี้ได้ถูกเลิกใช้ไปแล้ว ในหลายรัฐของสหรัฐอเมริกานั้น กฎหมายรัฐได้ระบุให้คำ "เอล" นั้นหมายถึง เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใด ๆ จากการหมักธัญพืช ที่มีระดับแอลกอฮอล์สูงเกินกว่าระดับแอลกอฮอล์ของเครื่องดื่มที่จะเรียกว่า "เบียร์" ได้ตามกฎหมาย โดยไม่คำนึงถึงลักษณะของการหมักและประเภทของยีสต์ที่ใช้ การใช้คำในลักษณะนี้เป็นการใช้คำที่เรียกได้ว่าก่อให้เกิดความสับสน
ในอดีต ชาวเวลส์และชาวสก็อต มีเอลที่แตกต่างกัน 2 ประเภท คือ คอมมอนเอล และ สไปซ์เอล