เรือคอร์เวต (อังกฤษ: corvette) เป็นเรือรบขนาดเล็ก แต่ดั้งเดิมแล้วเรือนี้เป็นเรือประเภทที่เล็กที่สุดซึ่งถือว่าเป็นเรือรบโดยตัวของมันเอง (proper warship) (หรือ "มีระดับ", rated) ชั้นเรือรบที่อยู่เหนือเรือคอร์เวตคือเรือฟริเกต ขณะที่เรือชั้นต่ำกว่าคือเรือสลุปศึก (sloop-of-war) ตามประวัติศาสตร์

เรือคอร์เวตการสงครามปราบเรือดำน้ำไอเอ็นเอส กโมรฏา ของกองทัพเรืออินเดีย

บทบาทสมัยใหม่ที่เรือคอร์เวตปฏิบัติ ได้แก่ เรือตรวจการณ์ใกล้ฝั่ง, เรือเร็วโจมตีติดอาวุธนำวิถี และเรือเร็วโจมตี เรือคอร์เวตเหล่านี้โดยทั่วไปมีระวางระหว่าง 500 ตันถึง 2,000 ตัน แม้ว่าการออกแบบล่าสุดอาจเฉียด 3,000 ตันก็ตาม เนื่องจากมีขนาดและความสามารถที่คาบเกี่ยวกับเรือฟริเกตขนาดเล็ก อย่างไรก็ตาม เรือคอร์เวตสมัยใหม่ไม่เหมือนกับเรือฟริเกตในปัจจุบันตรงที่ไม่มีความทนทานและความทนทานต่อการเดินเรือเพียงพอสำหรับการเดินทางไกล

คำว่า "คอร์เวต" พบครั้งแรกในภาษาฝรั่งเศสกลาง ซึ่งเป็นคำย่อของคำว่าคอร์ฟ (corf) ในภาษาดัตช์ ที่แปลว่า "ตะกร้า" จากภาษาละติน ซึ่งคือคอร์บิส (corbis)[1]

ทั้งนี้ ยศ "กัปตันเรือคอร์เวต" ซึ่งเทียบได้กับ "นาวาตรี" ในกองทัพเรือหลาย ๆ กองทัพเรือ มีที่มาจากชื่อของเรือประเภทนี้ ยศดังกล่าวเป็นรองมากที่สุดในสามยศ "กัปตันเรือ" ของกองทัพเรือยุโรปหลายแห่ง (เช่น ฝรั่งเศส, สเปน, อิตาลี, โครเอเชีย) และอเมริกาใต้ (เช่น อาร์เจนตินา, ชิลี, บราซิล, โคลอมเบีย) เนื่องจากเรือคอร์เวตเป็นเป็นเรือชั้นที่เล็กที่สุดของเรือรบที่ได้รับการจัดระดับ ตามธรรมเนียมแล้วเป็นเรือชั้นเล็กที่สุดที่มีสิทธิ์เป็นผู้บังคับการเรือที่มียศ "กัปตันเรือ"

อ้างอิง แก้

  1. "corvette". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ 2011-08-13.

อ่านเพิ่ม แก้

  • The collection Three Corvettes by Nicholas Monsarrat recounts the writer's World War II experiences on corvettes, starting as an inexperienced small-boat sailor and ending as captain.[ต้องการอ้างอิง]
  • The novel The Cruel Sea (1951), also by Nicholas Monsarrat, about the life and death of a Flower-class corvette and the men in her, is regarded as one of the classic naval stories of World War II.
  • James B. Lamb's two books, The Corvette Navy and On the Triangle Run, give an autobiographical and historical perspective of life on Royal Canadian Navy corvettes in World War II. The author served on them for six years from Halifax to the beaches of D-Day.[ต้องการอ้างอิง]

แหล่งข้อมูลอื่น แก้