เฟลิกซ์ ยูซ์ป็อป

พระนามเต็ม
	เฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ยูซูปอฟ

เจ้าชายเฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ยูซูป็อป
เจ้าชายเฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ยูซูป็อป
ประสูติ	23 มีนาคม [ตามปฎิทินเก่า: 11 มีนาคม] 1887; พระราชวังโมอิกา เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก จักรวรรดิรัสเซีย
สวรรคต	27 กันยายน ค.ศ. 1967 (80 ปี); ปารีส ประเทศฝรั่งเศส
ฝังพระศพ	Sainte-Geneviève-des-Bois Russian Cemetery
คู่อภิเษก	เจ้าหญิงอีรีนา อเล็กซานดราอฟนาแห่งรัสเซีย
พระราชบุตร	เจ้าหญิงอีรีนา เฟลิกโซฟนา ยูซูโปวา
พระนามเต็ม
	เฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ยูซูปอฟ
ราชวงศ์	ยูซูปอฟ
พระราชบิดา	เคานต์เฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ซูมาโรคอฟ-เอลส์ตัน
พระราชมารดา	เจ้าหญิงซีไนดา นีโกลาเยฟนา ยูซูโปวา

เจ้าชายเฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ยูซูปอฟ เคานต์ซูมาโรคอฟ-เอลส์ตัน (รัสเซีย: Князь Фе́ликс Фе́ликсович Юсу́пов, Граф Сумаро́ков-Эльстон, อักษรโรมัน: Knyaz' Féliks Féliksovich Yusúpov, Graf Sumarókov-El'ston; 23 มีนาคม [ตามปฎิทินเก่า: 11 มีนาคม] 1887 – 27 กันยายน ค.ศ. 1967) เป็นขุนนางชาวรัสเซียจากตระกูลยูซูปอฟที่เป็นที่รู้จักจากการมีส่วนร่วมในการลอบสังหารกริกอรี รัสปูติน และสมรสกับเจ้าหญิงอีรีนา อเล็กซานดราอฟนา พระราชนัดดาในจักรพรรดินิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย

ประวัติ แก้

ยูซูป๊อปและครอบครัวของเขา เจ้าชายเฟเลกซ์, เจ้าชายนิโคลัส, เคาท์ เฟเลกซ์ ฟิโลวิส ซูมานอฟ และเจ้าหญิงซาเนียดาร์

เจ้าชายยูซูป๊อปและคู่สมรส, Princess Irina Alexandrovna of Russia, 1913

เฟลิกซ์ ยูซูป๊อป เกิดในเซนต์ปีเตอส์เบิร์กเมื่อ 23 มีนาคม 1886 ครอบครัวที่เป็นเจ้าของเหมืองแร่ขนาดใหญ่มีผลกำไรและรายการสั่งซื้อขายจากลูกค้าชนชั้นสูงจากสินค้าจำพวกที่ทำจากขนสัตว์ของเขาเป็นอย่างมาก ในปี 1909 เขาย้ายไปศึกษาที่มหาวิทยาลัยฟอร์ดวิทยาลัย เขายังเป็นสมาชิกของคลับ Bullingdon และเป็นที่ยอมรับใน Oxford University สำหรับสังคมคนรัสเซียในนั้น เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 1914 ยูซูป๊อปอภิเสกสมรสกับ เจ้าหญิง ไอริน่า อเล็กซานโดรว่า หลานสาวของนิโคลัสที่สองในพระราชวังอนิคอฟ (Anichkov) ในฐานะที่เป็นผู้วางแผนสังหารรัสปูติน "ครอบครัว ยูซูป๊อป ถูกกล่าวหาว่าร่ำรวยที่สุดในรัสเซีย ... เขาเป็นเพียงคนเดียวที่เป็นทายาทผู้ชายที่รอดตายของครอบครัวยูซูป๊อป พี่ชายเขาที่แก่กว่าห้าปี นิโคไลถูกฆ่าตาย ในการต่อสู้ทางสงครามกลางเมืองโดยกลุ่มทหารแดงมานานหลายปีก่อนหน้านี้. "

ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 แก้

ในช่วงแรกของช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เจ้าชายยูซูป๊อป แปลงปีกของพระราชวัง มอยเกียร์ ของเขาเป็นโรงพยาบาลสำหรับทหารที่ได้รับบาดเจ็บ ในฐานะที่เป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล ก็สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการเข้าร่วมกองกำลังติดอาวุธ เขาได้เข้าไปในโรงเรียนนายร้อยทหารและเอาหลักสูตรการฝึกอบรมของเจ้าหน้าที่ แต่เขาไม่มีความตั้งใจในการเข้าร่วมรัฐบาล พฤติกรรมของเขาถูกวิพากษ์วิจารณ์จากสมาชิกคนอื่นๆของราชสำนัก แกรนด์ดัชเชสโอลก้า ให้ความเห็นว่า "เขาแทบไม่ได้ทำอะไร; ไม่เต็มใจที่จะทำงานใดๆเพื่อรัฐบาลจักรวรรดิรัสเซีย" ในปี 1915 มอริซ เพเลโลกูล (Paléologue) เอกอัครราชทูตฝรั่งเศสในมอสโกแสดงความคิดเห็น: "เจ้าชายเฟลิคส์ ยูซูป๊อปมีพรสวรรค์ที่มีปัญญารวดเร็วและรสนิยมความงาม แต่เขาค่อนข้างที่จะจินตนาการขี้อ้อนเกินไปมีแนวโน้มเป็นพวกรักร่วมเพศ" ในขณะเดียวกันเขาคัดค้านอิทธิพลที่กริกอรัสปูตินมีอำนาจชี้นำซาร์และซาร์รีน่าเหมือนกับสมาชิกของราชสำนัก แต่แกรนด์ดุ๊วลาดิมีร์ แนะนำในสมุดบันทึกของเขาว่า ยูซูป๊อปได้มีความสัมพันธ์กับรัสปูติน: "เฟลิกซ์ ยูซูป๊อป ออกมาวางแผนเรื่องราวทั้งหมดกับฉันเพื่อนตบตารัสปูติน เขาได้รับความชื่นชอบภายในครั้งเดียวที่พบเจอ ... และหลังจากนั้นไม่นานรัสปูตินก็จะไว้วางใจเขาอย่างสมบูรณ์ พวกเขาเห็นพบเจอกัน เกือบทุกวันๆ และพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่าง รัสปูตินเริ่มเข้าไปในแผนการของเขา พวกเขาเพียงแค่พูดคุยหลักทรัพย์ในระหว่างการสนทนาของพวกเขาไม่มีที่สิ้นสุดก็เกินพอสำหรับหัวข้อการพูดคุยกันในแต่ละวัน และในที่สุดรัสปูตินก็ถูกวางยาพิษ ณ วังของยูซูปป๊อป แทงด้วยมีด ยิงด้วยปืนและโยนลงแม่น้ำเนวาร์ "

การลี้ภัยทางการเมือง แก้

เจ้าชายยูซูป๊อปพยายามที่จะกอบกู้ราชวงค์จากความอ่อนแอของราชสำนักอันมีเหตุมาจากความงมงายในตัวรัสปูติน แต่ทว่า ทุกอย่างสายเกินไป ในช่วงการปฏิวัติกุมภาพันธ์ปี 1917 เขาได้หลบหนีออกจากรัสเซียผ่านทางเรือไปยังปารีส กองทัพคอมมิวนิสต์ไล่หลังมา เขาหนึออกไปได้อย่างจวนเจียน สิ่งของที่นำติดไม้ติดมือมาได้จึงมีเพียงเสื้อผ้าและเครื่องเพชร เขาต้องลี้ภัยและหลบหนีอย่างทุลักทุเลไปพร้อมกับครอบครัวเขาและผู้ติดตามอีกเล็กน้อย ภรรยา ลูกสาว คู่ขา และคนรับใช้ ระหว่างการลี้ภัยสิ่งที่เขาจะภาคภูมิใจที่จะเล่าให้ผู้อื่นฟังมีเพียงเรื่องการสังหารรัสปูติน หลังจากลงเรือที่อิตาลี เขาก็นั่งรถไฟต่อไปยังฝรังเศส พำนักในปารีสโดยใช้เครื่องเพชรแลกและต่อมาไปยังอังกฤษและที่พำนักสุดท้ายคือ อเมริกา

เครือญาติ แก้

Ancestors of เฟลิกซ์ ยูซ์ป็อป

8. พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 แห่งปรัสเซียหรือCharles von Hügel

4. เคานต์เฟลิกซ์ นีโกลาเยวิช ซูมาฏรคอฟ-เอลส์ตัน

9. เคาน์ติส Catherine von Tiesenhausen

2. เคานต์เฟลิกซ์ เฟลิกโซวิข ซูมาโรคอฟ-เอลส์ตัน

10. เคานต์ Sergei Pavlovich Sumarokov

5. เคาน์ติสเอเลนา เซร์เกเยฟนา ซูมาโรโกวา

11. Marchioness Aleksandra Pavlovna Maruzzi

1. เจ้าชายเฟลิกซ์ เฟลิกโซวิช ยูซูปอฟ

12. เจ้าชาย Boris Nikolaievich Yusupov

6. เจ้าชายนิโกไล โบริโซวิช ยูซูปอฟ

13. Zenaida Ivanovna Narishkina

3. เจ้าหญิงเซไนดา นีโกลาเยฟนา ยูซูโปวา

14. Comte Alexandre de Ribeaupierre

7. เคาน์ติส Tatiana Alexandrovna de Ribeaupierre

15. Ekaterina Mikhailovna Potemkina

ผลงาน แก้

Youssoupoff, Félix (1927). La Fin de Raspoutine (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Librairie Plon. OCLC 422228302.
- Youssoupoff, Felix (1927). Rasputin: his Malignant Influence and his Assassination. แปลโดย Rayner, Oswald. London: Jonathan Cape.
- Youssoupoff, Felix (1927). Rasputin. แปลโดย MacVeagh, Lincoln. Dial Press. OCLC 1224674476.
Youssoupoff, Félix (1952). Avant l'Exil: 1887-1919 (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Plon. OCLC 422228302.
- Youssoupoff, Felix (1954). Lost Splendor. แปลโดย Green, Ann; Katkoff, Nicholas. New York: G. P. Putnam's Sons.
Youssoupoff, Félix (1954). En Exil (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Plon. OCLC 7254183.

บรรณานุกรม แก้

Ferrand, Jacques (1991). Les princes Youssoupoff & les comtes Soumarokoff-Elston: Chronique et photographies. Paris: Ferrand. OCLC 26077940.

อ้างอิง แก้

ข้อมูล แก้

Fuhrmann, Joseph T. (2013). Rasputin, the untold story (illustrated ed.). Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons, Inc. p. 314. ISBN 978-1-118-17276-6.
Greg King (1994) The Last Empress. The Life & Times of Alexandra Feodorovna, tsarina of Russia. A Birch Lane Press Book.
Margarita Nelipa (2010) The Murder of Grigorii Rasputin. A Conspiracy That Brought Down the Russian Empire, Gilbert's Books. ISBN 978-0-9865310-1-9.
Bernard Pares (1939) The Fall of the Russian Monarchy. A Study of the Evidence. Jonathan Cape. London.
Vladimir Pourichkevitch (1924) Comment j'ai tué Raspoutine. Pages de Journal. J. Povolozky & Cie. Paris

หล่งข้อมูลอื่น แก้

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Felix Yusupov