เน็กซัส 4
เน็กซัส 4 (อังกฤษ: Nexus 4; ชื่อรหัส Mako) เป็น สมาร์ตโฟนระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ตัวที่สี่ของกูเกิล โดยรุ่นนี้ผลิตและออกแบบโดยแอลจี
 | |
 เน็กซัส 4 | |
| ตราสินค้า | กูเกิล/แอลจี |
|---|---|
| ผู้พัฒนา | แอลจี อิเล็กทรอนิกส์ |
| ผู้ผลิต | แอลจี อิเล็กทรอนิกส์ |
| ซีรีส์ | กูเกิล เน็กซัส |
| เครือข่ายที่รองรับ | รายการ
|
| เปิดตัวครั้งแรก | 13 พฤศจิกายน 2012 |
| ขายในประเทศ | 13 พฤศจิกายน 2012 (ทางกูเกิล เพลย์) |
| ยกเลิกการผลิต | 1 พฤศจิกายน 2013[3] |
| วางขาย | 1 ล้านเครื่อง (กุมภาพันธ์ 2013)[4] 3 ล้านเครื่อง (ไตรมาสที่สอง 2013)[5] |
| รุ่นก่อนหน้า | กาแลคซี เน็กซัส |
| รุ่นถัดไป | เน็กซัส 5 |
| รุ่นที่เกี่ยวข้อง | ออปติมัส จี เน็กซัส 7 เน็กซัส 10 |
| รูปแบบ | สมาร์ตโฟน |
| ลักษณะการออกแบบ | จอสัมผัส |
| ขนาด | สูง 133.9 mm (5.27 in) กว้าง 68.1 mm (2.68 in) หนา 9.1 mm (0.36 in)[1] |
| น้ำหนัก | 139 g (4.9 oz)[1] |
| ระบบปฏิบัติการ | แอนดรอยด์ 4.2.2 "เจลลีบีน" (สามารถอัปเกรดเป็น 5.1.1 "โลลิป็อป") |
| ระบบบนชิป | ควอลคอมม์ สแนปดรากอน เอส 4 โปร เอพีคิว 8064 |
| ซีพียู | 1.5 จิกะเฮิรตซ์ ควอด-คอร์ ไครท์ |
| จีพียู | อาดรีโน 320 |
| หน่วยความจำระบบ | 2 จิกะไบต์ |
| หน่วยความจำ | 8 หรือ 16 จิกะไบต์ (พื้นที่สำหรับใช้งาน 5.67 จิกะไบต์ และ 12.92 จิกะไบต์ ตามลำดับ)[6] |
| แบตเตอรี่ | 3.8 โวลต์ 2100 มิลลิแอมแปร์ต่อชั่วโมง, 8 วัตต์ต่อชั่วโมง แบตเตอรีฝังในเครื่อง ลิเทียมพอลิเมอร์ |
| การป้อนข้อมูล | มัลติทัช, จอสัมผัส, เซ็นเซอร์ |
| จอแสดงผล | 4.7 in (120 mm) ไอพีเอส พร้อม คอร์นิง กอริลลากลาส 2 1280×768 พิกเซล (316 พิกเซลต่อนิ้ว) |
| กล้องหลัง | 8 ล้านพิกเซล พร้อม แอลอีดีแฟลช บันทึกวิดีโอ 1080p ที่ 30 เฟรมต่อวินาที |
| กล้องหน้า | 1.3 ล้านพิกเซล บันทึกวิดีโอ 720p ที่ 30 เฟรมต่อวินาที |
| การเชื่อมต่อ | |
มือถือรุ่นนี้ใช้ซีพียู 1.5 จิกะเฮิรตซ์ ควอด-คอร์ ควอลคอมม์ สแนปดรากอน เอส 4 โปร แรม 2 จิกะไบต์, หน่วยความจำภายใน 8 หรือ 16 จิกะไบต์[11] มีกล้องหน้าความละเอียด 1.3 ล้านพิกเซล แลกล้องหลักความละเอียด 8 ล้านพิกเซล[12] มีถาดสำหรับใส่ไมโครซิม โดยรุ่นนี้มาพร้อมระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ 4.2 เจลลีบีน[13]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 "Nexus 4 tech specs - Google". Google. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-27. สืบค้นเมื่อ 2013-02-23.
- ↑ "Nexus 4 Includes Support for LTE on Band 4 (AWS)". สืบค้นเมื่อ 2012-11-23.
- ↑ "Nexus 4 is no longer sold on Google Play". Phone Arena. สืบค้นเมื่อ October 15, 2014.
- ↑ Lomas, Natasha (2013-02-08). "Nexus 4 Owners Estimate One Million Handsets Have Shipped Since November 2012 Launch". TechCrunch. AOL. สืบค้นเมื่อ 2013-03-06.
- ↑ Bielinis, Stasys (2013-05-13). "LG may already be testing Nexus 5 prototype after all sold 3 million Nexus 4s to date". UnwiredView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-11. สืบค้นเมื่อ 2013-09-06.
- ↑ Alexander Maxham (November 25, 2012). "LG Nexus 4 Review: The Best Google Phone Ever!". สืบค้นเมื่อ February 17, 2013.
- ↑ "LG Nexus 4 review". Tech Crunch. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-03. สืบค้นเมื่อ 2013-03-17.
- ↑ "Experiences Acceleration of MyDP Standard Adoption in Mobile Devices". VESA. 2012-11-09. สืบค้นเมื่อ 2012-11-13.
- ↑ "LG Nexus 4 E960". GSM Arena. สืบค้นเมื่อ 30 January 2013.
- ↑ Klug, Brian (November 13, 2012). "Google Nexus 4 Review - Google's new Flagship - Cellular, Wi-Fi, GNSS". Anandtech. สืบค้นเมื่อ January 26, 2013.
- ↑ "Nexus 4 (8GB) - Google Play". Webcache.googleusercontent.com. 2013-02-10. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-27. สืบค้นเมื่อ 2013-02-24.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Google Nexus 4 Reviews". CNET UK. 2012-10-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-02. สืบค้นเมื่อ 2012-10-29.
- ↑ Nouveau, Trent (2012-10-07). "Report: LG Nexus will run Android 4.2". TGDaily.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เน็กซัส 4
