เตมูร์ ข่าน

ระวังสับสนกับ ตีมูร์

เตมูร์ ข่าน หรือ จักรพรรดิยฺเหวียนเฉินจง (15 ตุลาคม ค.ศ. 1265 - 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1307) พระบรมราชสมภพเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1265 (พ.ศ. 1808) โดยเป็นพระโอรสในองค์รัชทายาทเฉิงจิน และเป็นพระราชนัดดาในกุบไล ข่าน มีพระนามว่า เตมูร์ ข่าน

เมื่อพระชนมพรรษาได้ 20 พรรษาในปี ค.ศ. 1285 (พ.ศ. 1828) พระราชบิดาซึ่งเป็นองค์รัชทายาทกลับเสด็จสวรรคตกะทันหัน สมเด็จพระจักรพรรดิกุบไลข่านซึ่งเป็นพระราชอัยกา (ปู่) จึงได้แต่งตั้งพระองค์เป็นรัชทายาทแทน 9 ปีต่อมาคือ ค.ศ. 1294 (พ.ศ. 1837) สมเด็จพระจักรพรรดิกุบไลข่านพระชนมพรรษา 79 พรรษาได้เสด็จสวรรคตลง องค์รัชทายาทพระชนมพรรษา 29 พรรษาจึงเสด็จขึ้นครองราชย์เป็นสมเด็จพระจักรพรรดิองค์ที่ 2 แห่งราชวงศ์หยวน

ในรัชกาลของพระองค์ ทรงทำสันติภาพกับอาณาจักรเพื่อนบ้านเช่น ไดเวียด จามปา เป็นต้น

เตมูร์ ข่าน เสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1307 (พ.ศ. 1850) ขณะพระชนมพรรษา 41 พรรษา และพระราชนัดดาจักรพรรดิหยวนหวู่จงจึงได้เสด็จขึ้นครองราชย์ต่อ

ก่อนหน้า		เตมูร์ ข่าน		ถัดไป
สมเด็จพระจักรพรรดิหยวนซื่อจู (กุบไล ข่าน)		จักรพรรดิจีน (พ.ศ. 1837 - พ.ศ. 1850)		จักรพรรดิหยวนหวู่จง (คูลุก ข่าน)