เซี่ยวอี้ฮองไทเฮา
เซี่ยวอี้หวงไท่โฮ่ว ตามภาษาจีนมาตรฐาน (จีน: 孝翼皇太后; พินอิน: Xiào yì huáng tàihòu) เป็นพระภรรยาเจ้าในจักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ เป็นฮองไทเฮาในจักรพรรดิจิ่งไท่
| เซี่ยวอี้หวงไท่โฮ่ว | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| สมเด็จพระจักรพรรดินี พระบรมราชชนนีพันปีหลวง | |||||||||
 | |||||||||
| หวงไท่โฮ่ว (皇太后) | |||||||||
| สถาปนาคืนพระยศ | ตุลาคม รัชศกฉงเจินปีที่ 17 (ค.ศ. 1644) | ||||||||
| ซวนเมี่ยวหวงเฟย (宣庙皇妃) | |||||||||
| ดำรงพระยศ | ค.ศ. 1457 - 16 มกราคม ค.ศ. 1462 | ||||||||
| หวงไท่โฮ่ว (皇太后) | |||||||||
| ดำรงพระยศ | 22 กันยายน ค.ศ. 1449 – 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1457 | ||||||||
| ก่อนหน้า | จางไทฮองไทเฮา | ||||||||
| ถัดไป | ฉื่ออี้ไทเฮา โจวไทฮองไทเฮา | ||||||||
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |||||||||
| ฐานันดรศักดิ์ | หวงไท่โฮ่ว | ||||||||
| สถานะการสมรส | พระภรรยาเจ้า | ||||||||
| พระราชสมภพ | 16 พฤษภาคม รัชศกหงอู่ปีที่ 30 (ค.ศ. 1397) | ||||||||
| สวรรคต | 16 มกราคม ค.ศ. 1462 (65 พรรษา) | ||||||||
| |||||||||
| พระราชสวามี | ซวนจงจางหวงตี้ จู จานจี | ||||||||
| พระราชบิดา | อู๋ เอียนหมิง (吳彥名) | ||||||||
| พระราชมารดา | ท่านหญิงเสิน (神氏) | ||||||||
| พระราชบุตร | ไต้จงจิ่งหวงตี้ จู ฉีอฺวี้ | ||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์หมิงโดยการอภิเษกสมรส | ||||||||
ชีวิต แก้
เซี่ยวอี้หวงไท่โฮ่วเสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม รัชศกหงอู่ปีที่ 30 (ค.ศ. 1397) ตระกูล อู๋ (吳) เป็นชาวเมืองตานถู (丹徒)[1]
รัชศกหย่งเล่อปีที่ 10 (ค.ศ. 1412) เข้ารับราชการในวัง
รัชศกซวนเต๋อปีที่ 3 (ค.ศ. 1428) อู๋ฮองไทเฮาทรงมีพระประสูติกาลพระราชโอรสนามว่า เจ้าชายจู ฉีอฺวี้ ซึ่งต่อมาภายหลังได้ขึ้นครองราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ มีพระนามรัชศกว่าจิ่งไท่ ต่อมาอู๋ฮองไทเฮาจึงได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระภรรยาเจ้าชั้น เฟย (皇妃) ได้รับพระราชทานนามว่า เสียน (贤) จึงมีพระนามาภิไธยว่า หวงเสียนเฟย (皇贤妃) หรือ เสียนเฟย (贤妃)[2]
เมื่อเจ้าชายจู ฉีอฺวี้ขึ้นครองราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิ ทรงสถาปนาพระราชมารดาเสียนเฟยสกุลอู๋ (吴贤妃) เป็น ฮองไทเฮา [3]
ในเช้าตรู่วันที่ 17 เดือนแรกของรัชศกจิ่งไท่ปีที่ 8 (ค.ศ. 1457) จักรพรรดิหมิงอิงจงได้ก่อการฟื้นฟูพระราชอำนาจกลับขึ้นครองราชย์อีกครั้ง
หลังจากที่จักรพรรดิจิ่งไท่เสด็จสวรรคต อู๋ฮองไทเฮาถูกถอดพระราชอิสริยยศเป็น ซวนเมี่ยวหวงเสียนเฟย (宣庙皇贤妃)
16 ธันวาคม รัชศกเทียนชุ่นปีที่ 5 (16 มกราคม ค.ศ. 1462) อู๋ฮองไทเฮาในฐานะซวนเมี่ยวหวงเสียนเฟยเสด็จทิวงคต จักรพรรดิหมิงอิงจงทรงพระราชทานพระสมัญญานามว่า หรงซือเสียนเฟย (荣思贤妃)
เดือนตุลาคม รัชศกฉงเจินปีที่ 17 (ค.ศ. 1644) เมื่อจักรพรรดิหงกวงเสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ ทรงพระราชทานพระสมัญญานามว่า เซี่ยวอี้เหวินฮุ่ยชูเซิ่นฉือเหรินคฺวงเทียนซีเชิ่งหวงไท่โฮ่ว (孝翼温惠淑慎慈仁匡天锡圣皇太后)[4][5]
ข้อมูลเพิ่มเติม แก้
- 《罪惟录列传卷之二》
- 《明史卷一百一十三》，出自《明史》
- 《荣思贤妃圹志》妃姓吴氏，出为镇江府丹徒县人。父彦名，母神氏。妃生而婉静，以永乐十年八月二日，选召入掖庭，时年十六。得侍宣宗章皇帝於青宫。宣德三年，生郕戾王，後进封贤妃。承顺太皇太后及圣烈慈寿皇太后，以敬慎闻。景泰中，尝僭加太后号。今上复位之初，仍号贤妃。生以洪武三十年五月十六日，而薨於天顺五年十二月十六日，享年六十有五。妃於今上为庶母，薨之日，上追念先帝，甚哀悼之，为辍视朝，治丧以礼，谥曰荣思。圣烈慈寿皇太后、中宫、皇太子及亲王皆致奠。择以天顺六年□□□九日，葬於金山之原。呜呼！妃出自名族，□皇家。柔明以治性，祇和以保身。安享富贵，寿考令终，生荣死哀，无遗憾矣。是用誌於幽石，传示永久云。
อ้างอิง แก้
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |