อาณาจักรพูยอ (เกาหลี부여; ฮันจา夫餘; อาร์อาร์Buyeo; เอ็มอาร์Puyŏ, ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 494) เป็นอาณาจักรโบราณของเกาหลี ซึ่งอาณาจักรพูยอนี้อาจจะรู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า "พูยอตะวันออก" ซึ่งได้แยกตัวออกมาจากอาณาจักรพูยอตะวันตก (หรืออาณาจักรโชบุน) อาณาจักรพูยอได้พัฒนามาอย่างต่อเนื่องจนเทียบเท่ากับอาณาจักรโคกูรยออีกด้วย อาณาจักรพูยอนี้ได้รับการสถาปนาก่อตั้งโดยพระเจ้าแฮบูรูที่ทรงย้ายมาจากเมืองทางทะเล[1]

พูยอ

부여(夫餘)
ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล–พ.ศ. 637
เมืองหลวงพูยอ
ภาษาทั่วไปภาษาพูยอ
ศาสนา
พุทธ, ลัทธิเชมันแบบเกาหลี
การปกครองสมบูรณาญาสิทธิราชย์
อ๋อง 
• ? - 60 BC
พระเจ้าแฮบูรู
• 60 BC - 20 BC
พระเจ้ากึมวา
• ? - ค.ศ. 494
พระเจ้าแทโซ
ยุคประวัติศาสตร์โบราณ
• ก่อตั้ง
ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล
• สิ้นสุด
พ.ศ. 637
ก่อนหน้า
ถัดไป
อาณาจักรโชซอนโบราณ
อาณาจักรโคกูรยอ
อาณาจักรแพ็กเจ

การล่มสลาย แก้

หลังจากพระเจ้ากึมวาเสด็จสวรรคตลง ราชสมบัติก็ตกเป็นของพระเจ้าแทโซ ภายหลังต่อมาพระเจ้าแทโซได้พัฒนาทางการทหารจนเข้มแข็งยิ่งกว่าอาณาจักรโคกูรยอ และพระเจ้าแทโซยังทรงก่อสงครามกับอาณาจักรข้างเคียงตลอดรัชสมัยของพระองค์ โดยเหลือเพียง 4 อาณาจักรที่พระเจ้าแทโซทรงพิชิตไม่สำเร็จ คือ อาณาจักรโคกูรยอ อาณาจักรแพ็กเจ อาณาจักรนังนัง และอาณาจักรชิลลา

อาณาจักรพูยอได้ล่มสลายลงเมื่อพระเจ้าแทโซเสด็จสวรรคต หลังจากการถูกพระเจ้าแดมูซิน (พระราชาองค์ที่ 3 แห่งอาณาจักรโคกูรยอ) สังหารในสงครามระหว่างอาณาจักรพูยอกับอาณาจักรโคกูรยอ ภายหลังต่อมา พระเจ้าแดมูซินไม่ทรงต้องการลบล้างแคว้นพูยอ จึงได้ให้เจ้ายองโพพระอนุชาของพระเจ้าแทโซเสด็จขึ้นครองราชย์ปกครองแคว้นพูยอต่อในฐานะเจ้าประเทศราชของอาณาจักรโคกูรยอ แต่หลังจากเจ้ายองโพสวรรคตไปก็ไม่มีรัชทายาท ทำให้อาณาจักรพูยอล่มสลายและถูกผนวกกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรโคกูรยอ

อ้างอิง แก้

  1. Byington, Mark E. (2016). The Ancient State of Puyŏ in Northeast Asia: Archaeology and Historical Memory. Cambridge (Massachusetts) and London: Harvard University Asia Center. pp. 11, 13. ISBN 978-0-674-73719-8.