องค์การสนธิสัญญากลาง
องค์การสนธิสัญญากลาง (อังกฤษ: Central Treaty Organization, ย่อ: CENTO) มีชื่อเดิมว่า องค์การสนธิสัญญาตะวันออกกลาง (อังกฤษ: Middle East Treaty Organization หรือ METO) หรือรู้จักกันในชื่อ สนธิสัญญาแบกแดด ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1955 โดยอิหร่าน อิรัก ปากีสถาน ตุรกี และสหราชอาณาจักร ยุบไปเมื่อ ค.ศ. 1979
 ธง | |
 ชาติสมาชิก (สีเขียว) | |
| ชื่อย่อ | METO |
|---|---|
| ก่อตั้ง | 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1955 |
| ยุติ | 16 มีนาคม 1979 |
| ประเภท | องค์การระหว่างรัฐบาล พันธมิตรทางทหาร |
| สํานักงานใหญ่ | อังการา ประเทศตุรกี |
ภูมิภาคที่รับผิดชอบ | เอเชียตะวันตก และ ยุโรป |
สมาชิก | 5 ชาติ |
แรงกดดันและการสัญญาความช่วยเหลือทางทหารและเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาเป็นส่วนสำคัญในการเจรจาอันนำไปสู่ความตกลง แม้สหรัฐอเมริกาไม่อาจเข้าร่วมแต่แรก "เพราะเหตุผลทางเทคนิคล้วน ๆ ด้านกระบวนการงบประมาณ"[1] ใน ค.ศ. 1958 สหรัฐอเมริกาเข้าร่วมคณะกรรมาธิการทหารของพันธมิตร มักถูกมองว่าเป็นหนึ่งในพันธมิตรสงครามเย็นที่ประสบความสำเร็จน้อยที่สุด[2] สำนักงานใหญ่ขององค์การเดิมตั้งอยู่ในกรุงแบกแดด ประเทศอิรัก ใน ค.ศ. 1955-58 ก่อนย้ายไปยังกรุงอังคารา ประเทศตุรกี ใน ค.ศ. 1958-79 ไซปรัสเองก็เป็นตำแหน่งสำคัญสำหรับ CENTO เพาะตำแหน่งที่ตั้งในตะวันออกกลางและฐานทัพอังกฤษบนเกาะ[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ Hadley, Guy. CENTO: The Forgotten Alliance ISIO Monographs, University of Sussex, UK (1971): 2.
- ↑ Martin, Kevin W. (2008). "Baghdad Pact". ใน Ruud van Dijk; และคณะ (บ.ก.). Encyclopedia of the Cold War. New York: Routledge. p. 57. ISBN 978-0-415-97515-5. สืบค้นเมื่อ 2009-01-30.
Thus, the Baghdad Pact is widely considered the least successful of the Cold War schemes engendered by the Anglo-American alliance.
- ↑ Dimitrakis, Panagiotis, The Value to CENTO of UK Bases on Cyprus", Middle Eastern Studies, Volume 45, Issue 4, July 2009, pp 611–624