หนังสือพงศ์กษัตริย์
หนังสือพงศ์กษัตริย์ (อังกฤษ: Books of Kings, ฮีบรู: ספר מלכים ) เป็นหนังสือเล่มที่เก้าของคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือที่สิบเอ็ดและสิบสองของพันธสัญญาเดิม เล่าถึงประวัติศาสตร์ของอิสราเอลนับแต่การก่อกบฏของอาโดนียาห์ บุตรคนที่สี่ของกษัตริย์ดาวิด (ประมาณ 1015 ปีก่อนคริสตกาล) จนถึงยูดาห์ตกเป็นเชลยครั้งสุดท้าย (ประมาณ 586 ปีก่อนคริสตกาล)[1]
เนื้อหา แก้
พงศ์กษัตริย์ฉบับที่ 1 แก้
- การสืบราชสมบัติต่อจากกษัตริย์ดาวิด
- ความรุ่งเรืองของกษัตริย์ซาโลมอน
- การแตกแยกทางการเมืองและศาสนา
- ประวัติศาสตร์ของสองอาณาจักรจนถึงสมัยประกาศกเอลียาห์
- เรื่องราวเกี่ยวกับประกาศกเอลียาห์
พงศ์กษัตริย์ฉบับที่ 2 แก้
- เรื่องราวเกี่ยวกับประกาศกเอลีชา
- เหตุการณ์ของอาณาจักรอิสราเอลและอาณาจักรยูดาห์ - การทำลายกรุงสะมาเรีย
- วาระสุดท้ายของอาณาจักรยูดาห์
อ้างอิง แก้
- ↑ พงศ์กษัตริย์ ศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
| ก่อนหน้า หนังสือซามูเอล |
หนังสือพงศ์กษัตริย์ คัมภีร์ฮีบรู |
ถัดไป หนังสืออิสยาห์ |
| ก่อนหน้า หนังสือซามูเอล |
หนังสือพงศ์กษัตริย์ พันธสัญญาเดิม ของศาสนาคริสต์ |
ถัดไป หนังสือพงศาวดาร |