ฟาโรห์สเมงห์คาเร

ฟาโรห์สเมงห์คาเร' (Smenkhkare; อาจทับศัพท์เป็น Smenkhare, Smenkare, หรือ Smenkhkara) เป็นฟาโรห์อียิปต์โบราณที่ไม่ทราบภูมิหลัง ผู้มีชีวิตและครองราชย์ในยุคอามาร์นาของราชวงศ์ที่ 18 สเมงห์คาเรเป็นพระสวามีในเมริทอาเตน พระราชธิดาของอเคนาเตน ผู้ครองราชสมบัติร่วมที่เป็นไปได้ เนื่องสมัยอามาร์นาถูกฟาโรห์ยุคหลังสั่งให้ลบทำลายขนานใหญ่ ทำให้มีเพียงไม่กี่สิ่งที่สามารถพูดได้อย่างแน่นอนเกี่ยวกับสเมงห์คาเร และพระองค์จึงต้องตกเป็นเป้าหมายของการคาดการณ์มากมาย

อังค์เคเปรูเร สเมงห์คาเร ดเจเซร์ เคเปรู
ฟาโรห์วัยหนุ่มที่อาจเป็นสเมงห์คาเรในแบบอามาร์นา
ฟาโรห์
รัชกาล	1335–1334 ปีก่อน ค.ศ.
ผู้ครองราชสมบัติร่วม	อเคนาเตน (อาจจะ)
ก่อนหน้า	ไม่กระจ่าง, อเคนาเตนหรือเนเฟอร์เนเฟรูอาเตน
ถัดไป	ไม่กระจ่าง, เนเฟอร์เนเฟรูอาเตนหรือตุตันคาเมน
พระปรมาภิไธย พระนามครองราชย์ อังค์เคเปรูเร การมีชีวิตเป็นที่ประจักษ์แห่งเร พระนามประสูติ สเมงห์คาเร-ดเจเซร์เคเปรู ความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณแห่งเร, อันศักดิ์สิทธิ์
คู่เสกสมรส	เมริทอาเตน
พระราชบุตร	เมริตอาเทน ตาเชริต (อาจจะ), ฟาโรห์ตุตันคาเมน (อาจจะ)
พระราชบิดา	อาจจะอเคนาเตน, เจ้าชายทุตโมส หรือแอเมนโฮเทปที่ 3
สวรรคต	1334 ปีก่อน ค.ศ.
สุสาน	เควี55?
ราชวงศ์	ราชวงศ์ที่ 18

ต้นกำเนิดและครอบครัว

ไม่มีใครทราบต้นกำเนิดของสเมงห์คาเร คาดกันว่าพระองค์เป็นสมาชิกเชื้อพระวงศ์ที่อาจเป็นพระอนุชา/เชษฐาหรือพระราชโอรสของฟาโรห์อเคนาเตน ถ้าพระองค์เป็นพระอนุชา/เชษฐาของอเคนาเตน พระราชมารดาของพระองค์จึงอาจเป็นติเยหรือซิทอามุน ถ้าเป็นพระราชโอรสในอเคนาเตน พระองค์น่าจะเป็นพระเชษฐาในตุตันคามุน เนื่องจากพระองค์ครองราชย์ก่อนตุตันคามุน พระราชมารดาจึงน่าจะเป็นพระมเหสีรองที่ไม่ทราบพระนาม ข้อเสนอแนะทางเลือกโดยอ้างอิงจากวัตถุในสุสานตุตันคามุนคือ สเมงห์คาเรเป็นพระราชโอรสในทุตโมส พระเชษฐาของอเคนาเตน กับสตรีไม่ทราบนามที่อาจเป็นหนึ่งในพระเชษฐ/กนิษฐภคินี

สเมงห์คาเรเป็นที่รู้จักว่าสมรสกับเมริทอาเตน พระราชธิดาองค์โตของอเคนาเตนผู้เป็นอัครมเหสี จารึกหลายแห่งระบุถึงพระราชธิดาของฟาโรห์นามเมริทอาเตน ทาเชริต ผู้อาจเป็นพระราชธิดาในเมริทอาเตนกับสเมงห์คาเร นอกจากนี้ สเมงห์คาเรยังได้รับการเสนอชื่อให้เป็นตัวแทนมัมมี่ในเควี55 อีกด้วย ถ้าเป็นเช่นนั้น พระองค์จะกลายเป็นพระราชบิดาในตุตันคามุน

บรรณานุกรม

• Aldred, Cyril. Akhenaten, King of Egypt (Thames & Hudson, 1988)
• Aldred, Cyril. Akhenaten, Pharaoh of Light (Thames & Hudson, 1968)
• Allen, James P. Two Altered Inscriptions of the Late Amarna Period, Journal of the American Research Center in Egypt 25 (1988)
• Allen, James (2006). "The Amarna Succession" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 1, 2013. สืบค้นเมื่อ 2008-06-23.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์)
• Allen, James P. Nefertiti and Smenkh-ka-re. Göttinger Miszellen 141; (1994)
• Bryce, Trevor R. “The Death of Niphururiya and Its Aftermath.” The Journal of Egyptian Archaeology, vol. 76, 1990, pp. 97–105. JSTOR, www.jstor.org/stable/3822010.
• Dayr al-Barsha Project; Press Release, Dec. 2012; Online English Press Release
• Dodson, Aidan (2009). Amarna Sunset: Nefertiti, Tutankhamun, Ay, Horemheb, and the Egyptian Counter-Reformation. Cairo: The American University in Cairo Press. ISBN 978-977-416-304-3.
• Dodson, Aidan; Hilton, Dylan (2004). The Complete Royal Families of Ancient Egypt (First paperback ed.). London: Thames & Hudson. ISBN 978-977-424-957-0. สืบค้นเมื่อ 2 June 2022.
• Filer, J. "Anatomy of a Mummy." Archaeology, Mar/Apr2002, Vol. 55 Issue 2
• Gabolde, Marc. D’Akhenaton à Tout-ânkhamon (1998) Paris
• Giles, Frederick. J. Ikhnaton Legend and History (1970, Associated University Press, 1972 US)
• Giles, Frederick. J. The Amarna Age: Egypt (Australian Centre for Egyptology, 2001)
• Habicht, Michael E. Semenchkare – Phantom-König(in) von Achet-Aton (e-publication, Berlin 2014). ISBN 978-3844281699
• Habicht, Michael E. Smenkhkare: Phantom-Queen/King of Akhet-Aton and the quest for the hitherto unknown chambers in the tomb of Tutankhamun (KV 62) (e-publication, Berlin 2017). ISBN 978-3745041453[1] เก็บถาวร 2017-11-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Hawass, Z., Y. Gad, et al. Ancestry and Pathology in King Tutankhamun’s Family (2010) in Journal of the American medical Association 303/7.
• Hornung, E. Akhenaten and the Religion of Light, Cornell University, 1999
• Hornung, E. "The New Kingdom"', in E. Hornung, R. Krauss, and D. A. Warburton, eds., Ancient Egyptian Chronology (HdO I/83), Leiden – Boston, 2006.
• Krauss, Rolf. Das Ende der Amarnazeit (The End of the Amarna Period); 1978, Hildesheim
• Miller, J. Amarna Age Chronology and the Identity of Nibhururiya in Altoriental. Forsch. 34 (2007)
• Moran, William L. The Amarna Letters. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1992
• Murnane, W. Ancient Egyptian Coregencies (1977)
• Murnane, W. Texts from the Amarna Period (1995)
• Newberry, P. E. 'Appendix III: Report on the Floral Wreaths Found in the Coffins of Tut.Ankh.Amen' in H. Carter, The Tomb of Tut.Ankh.Amen Volume Two London: Cassell (1927)
• O'Connor, D and Cline, E, (eds); Amenhotep III: perspectives on his reign (1998) University of Michigan Press
• Pendlebury J., Samson, J. et al. City of Akhenaten, Part III (1951)
• Petrie, W. M. Flinders; Tell el Amarna (1894)
• Reeves, C.N. Akhenaten, Egypt's false Prophet (Thames and Hudson; 2001)
• Reeves, C.N. The Valley of the Kings (Kegan Paul, 1990)
• Reeves, C.N. The Complete Tutankhamun: The King – The Tomb – The Royal Treasure. London: Thames and Hudson; 1990.
• Tawfik, Tarek; Thomas, Susanna; Hegenbarth-Reichardt, Ina (2018). "New Evidence for Tutankhamun's Parents: Revelations from the Grand Egyptian Museum". Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts, Abteilung Kairo. 74: 179–195. สืบค้นเมื่อ 2 June 2022.
• Theis, Christoffer, "Der Brief der Königin Daḫamunzu an den hethitischen König Šuppiluliuma I im Lichte von Reisegeschwindigkeiten und Zeitabläufen", in Thomas R. Kämmerer (Hrsg.), Identities and Societies in the Ancient East-Mediterranean Regions. Comparative Approaches. Henning Graf Reventlow Memorial Volume (= AAMO 1, AOAT 390/1). Münster 2011, S. 301–331
• Wente, E. Who Was Who Among the Royal Mummies? (1995), Oriental Institute, Chicago
• หน้า 218 จากหนังสือพงศาวดารไอยคุปต์ ของรัฐ มหาดเล็ก และทีมงานต่วย'ตูนสำนักพิมพ์ พี.วาทิน พับลิเคชั่น