สมบัติแห่งชาติญี่ปุ่น

สมบัติแห่งชาติญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 国宝 โคะคุโฮ ,สมบัติของประเทศ) คือ "ทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ (ญี่ปุ่น: 有形文化財; Tangible Cultural Properties)" ชนิดที่มีคุณค่าที่สุดของประเทศญี่ปุ่น ถือเป็นมรดกที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์หรือศิลปะ จำแนกเป็นประเภท "สิ่งก่อสร้าง" หรือ "สิ่งสวยงามและหัตถกรรม" ที่แสดงให้เห็นถึงฝีมืออันยอดเยี่ยม คุณค่าสูงสำหรับประวัติศาสตร์วัฒนธรรมโลก หรือมีคุณค่าพิเศษในด้านการศึกษา ที่ได้รับขึ้นทะเบียนจากรัฐบาลญี่ปุ่น (สำนักงานกิวัฒนธรรม ภายใต้กระทรวงศึกษาธิการ วัฒนธรรม กีฬา วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี)

ส่วนหนึ่งของสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น

ปราสาทฮิเมจิ เป็นสมบัติแห่งชาติญี่ปุ่นภายใต้กฎหมายการรักษาสมบัติประจำชาติ พ.ศ. 2472 เมื่อ พ.ศ. 2474

สมบัติแห่งชาติราว 20% เป็นสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ เช่น ปราสาท วัดพุทธ ศาลเจ้าชินโต หรือที่พักอาศัย ส่วนอีก 80% เป็นภาพวาด ม้วนหนังสือ พระสูตร งานเขียนอักษรวิจิตร ประติมากรรมที่ทำด้วยไม้ สำริด หรือหิน งานหัตถกรรม เช่น เครื่องปั้นดินเผาและเครื่องเขินแกะสลัก งานโลหะ ดาบและสิ่งทอ ตลอดจนสิ่งประดิษฐ์ทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์ ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงยุคเมจิ อาทิ ชิ้นส่วนเครื่องปั้นดินเผาที่เก่าแก่ที่สุดในโลกจากยุคโจมง เอกสารและงานเขียนในศตวรรษที่ 19 พระตำหนักอากาซากะและโรงงานทอผ้าโทมิโอกะ

จำนวนสมบัติ

ณ วันที่ 1 ธันวาคม 2567 จำนวนสมบัติแห่งชาติญี่ปุ่นมีทั้งหมด 1,143 รายการ แบ่งกลุ่มได้ดังนี้

• สิ่งก่อสร้าง (建造物) 231 รายการ (295 หลัง)
• สิ่งสวยงามและหัตถกรรม (美術工芸品) 912 รายการ
  • ภาพ (絵画) 166 รายการ
  • สิ่งแกะสลัก (彫刻) 141 รายการ
  • สิ่งประดิษฐ์ (工芸品) 254 รายการ
  • หนังสือ (書跡・典籍) 254 รายการ
  • เอกสารโบราณ (古文書) 63 รายการ
  • ข้อมูลทางโบราณคดี (考古資料) 50 รายการ
  • ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ (歴史資料) 3 รายการ

ดูเพิ่ม

• สมบัติแห่งชาติเกาหลีใต้
• สมบัติแห่งชาติเวียดนาม
• ทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญ (ญี่ปุ่น)