สถูป (สันสกฤต: स्तूप) เป็นสิ่งก่อสร้างทรงโอคว่ำ ใช้ประดิษฐานปูชนียวัตถุในศาสนาพุทธ[1] เช่น พระบรมสารีริกธาตุ เป็นต้น[2]

สถูปในยุคแรกทำจากมูลดิน ต่อมาจึงสร้างด้วยวัสดุถาวร เช่น อิฐ หิน และแพร่หลายไปในภูมิภาคต่าง ๆ ที่นับถือพุทธศาสนา[3]

อ้างอิง

แก้
เชิงอรรถ
  1. พจนานุกรม ศัพท์สถาปัตยกรรมศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 124-125
  2. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554, หน้า 1160
  3. สารานุกรมสถาปัตยกรรมและการก่อสร้าง หมวดประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม, หน้า 191
บรรณานุกรม
  • ราชบัณฑิตยสถานพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. ISBN 978-616-7073-80-4
  • ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ศัพท์สถาปัตยกรรมศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2554. 216 หน้า. ISBN 978-616-7073-32-3
  • สำนักงานราชบัณฑิตยสภาสารานุกรมสถาปัตยกรรมและการก่อสร้าง หมวดประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2559. 376 หน้า. ISBN 978-616-389-037-5

ดูเพิ่ม

แก้