สถานีรถไฟปอยเปต
สถานีรถไฟปอยเปต เดิมใช้ชื่อว่า สถานีรถไฟเสรีเริงฤทธิ์ คือสถานีรถไฟแห่งหนึ่งในปอยเปต จังหวัดบันทายมีชัย ประเทศกัมพูชา ห่างจากชายแดนไทย 850 เมตร[3] เป็นจุดสิ้นสุดของทางรถไฟสายพนมเปญ–ปอยเปต และเชื่อมต่อกับทางรถไฟสายตะวันออกของการรถไฟแห่งประเทศไทย
ปอยเปต ប៉ោយប៉ែត | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
สถานีรถไฟปอยเปตเมื่อ พ.ศ. 2555 | |||||||||||||||||||||
ข้อมูลทั่วไป | |||||||||||||||||||||
ที่ตั้ง | 5 ปอยเปต จังหวัดบันทายมีชัย ประเทศกัมพูชา | ||||||||||||||||||||
พิกัด | 13°39′26″N 102°33′22″E / 13.6573°N 102.5561°E | ||||||||||||||||||||
ผู้ให้บริการ | รอยัลเรลเวย์[1][2] | ||||||||||||||||||||
สาย | ทางรถไฟสายพนมเปญ–ปอยเปต | ||||||||||||||||||||
ชานชาลา | 1 | ||||||||||||||||||||
ทางวิ่ง | 3 | ||||||||||||||||||||
โครงสร้าง | |||||||||||||||||||||
ประเภทโครงสร้าง | ระดับพื้น | ||||||||||||||||||||
ที่จอดรถ | มี | ||||||||||||||||||||
ประวัติ | |||||||||||||||||||||
เริ่มเปิดให้บริการ | พ.ศ. 2473[ต้องการอ้างอิง] | ||||||||||||||||||||
การเชื่อมต่อ | |||||||||||||||||||||
|
ประวัติ
แก้สถานีรถไฟปอยเปตถูกสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2473 ในช่วงที่กัมพูชาเป็นส่วนหนึ่งของอินโดจีนของฝรั่งเศส[ต้องการอ้างอิง] หลังการรับมอบดินแดนเขมรส่วนในจากจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อ พ.ศ. 2484 ในราชกิจจานุเบกษา ระบุถึงการเวนคืนที่ดินเพื่อสร้างทางรถไฟสายอรัญญประเทศ–มงคลบุรี เมื่อ พ.ศ. 2485-2487 ไทยได้ทำการสร้างรางรถไฟเชื่อมต่อกับทางรถไฟเดิมไปจนถึงสถานีรถไฟพระตะบองจนถึงสถานีรถไฟสวายโดนแก้ว ที่แม่น้ำเป็นพรมแดนกั้นไทยกับฝรั่งเศสในขณะนั้น เป็นระยะทาง 17 กิโลเมตร[4] โดยในราชกิจจานุเบกษาได้กำหนดชื่อสถานีรถไฟที่ปอยเปตว่า สถานีรถไฟเสรีเริงฤทธิ์[5][6] กระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองยุติลง ฝ่ายไทยได้ส่งมอบดินแดนเขมรส่วนในพร้อมกับทางรถไฟสายตะวันออกนี้คืนแก่ฝรั่งเศสเมื่อ พ.ศ. 2489[4][7]
แต่การเดินรถไฟระหว่างประเทศ มักหยุดเดินรถและรื้อเส้นทางออกหลายครั้งด้วยเหตุผลทางการเมืองของประเทศกัมพูชา[8][9] และไม่มีการเดินรถระหว่างกันนานกว่า 40 ปี[10][11] กระทั่งรัฐบาลกัมพูชาบูรณะเส้นทางรถไฟขึ้นใหม่เพื่อผลประโยชน์ด้านการค้า โดยมีการสร้างทางรถไฟเชื่อมกับสถานีรถไฟด่านพรมแดนบ้านคลองลึกของประเทศไทยขึ้นใหม่เมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2562[12] ทว่าการเดินรถระหว่างประเทศหยุกชะงักอีกครั้งช่วงเดือนเมษายน พ.ศ. 2563 จากการระบาดทั่วของโควิด-19[13]
อ้างอิง
แก้- ↑ "Royal Railways (Cambodia)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-23. สืบค้นเมื่อ 2023-08-06.
- ↑ "Royal Railway (Cambodia) // រ៉ូយ៉ាល់ រេលវេ // Chemins de Fer du Royaume du Cambodge". railtravelstation.com. RailTravelStation.
- ↑ Cambodian Trains. "Poipet Train Station".
- ↑ 4.0 4.1 History of Thai railway (ในภาษาไทย)
- ↑ "พระราชกริสดีกา กำหนดเขตที่ดินไนบริเวนที่ที่จะเวนคืน ไนท้องที่อำเพออรัญประเทส จังหวัดปราจีนบุรี อำเพอสรีโสภน จังหวัดพิบูลสงคราม และอำเพอมงคลบุรี อำเพอเมืองพระตะบอง อำเพออธึกเทวเดช จังหวัดพระตะบอง พุทธสักราช 2485" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 59 (73 ก): 2251. 24 พฤศจิกายน 1942.
- ↑ "พระราชกริสดีกา กำหนดเขตที่ดินไนบริเวนที่ที่จะเวนคืน ไนท้องที่อำเพออรัญประเทส จังหวัดปราจีนบุรี อำเพอสรีโสภน จังหวัดพิบูลสงคราม และอำเพอมงคลบุรี อำเพอเมืองพระตะบอง อำเพอรนนภากาส จังหวัดพระตะบอง พุทธสักราช 2487" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 61 (72 ก): 1146. 24 พฤศจิกายน 1944.
- ↑ "พระตะบอง เสียมเรียบ ศรีโสภณ "รอยสยาม" และ "สามจังหวัด"กัมพูชา". สารคดี. 22 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2566.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ ยุทธนา พึ่งน้อย, บ.ก. (22 เมษายน 2019). "ชื่นมื่น นายกไทยฯ -กัมพูชา ร่วมพิธีเปิด สถานีรถไฟ บ้านคลองลึก - สถานีปอยเปต". Thainews Online. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2021.
- ↑ อาทิตย์ ทรงกลด. เรื่องลับเขมร ที่คนไทยควรรู้. กรุงเทพฯ : สยามบันทึก, 2552, หน้า 140–143 ISBN 9786117180033.
- ↑ "รื้อสร้างใหม่! สะพานรถไฟประวัติศาสตร์ 120 ปีคลองลึก รับเออีซี". ไทยรัฐออนไลน์. 20 มกราคม 2015. สืบค้นเมื่อ 3 พฤษภาคม 2018.
- ↑ "รื้อสะพานรถไฟสายประวัติศาสตร์เชื่อมไทย-เขมร". ศูนย์ข้อมูลข่าวอาเซียน กรมประชาสัมพันธ์. 23 มกราคม 2015. สืบค้นเมื่อ 3 พฤษภาคม 2018.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Cambodia and Thailand reconnected by rail after 45 years; The Straits Times, 22 April 2019
- ↑ "Border checkpoints with Cambodia in Sa Kaeo to close". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 2020-12-19.