สก๊อตติช เอวิเอชั่น บลูด็อก

สก๊อตติช เอวิเอชั่น บลูด๊อก (Scottish Aviation Bulldog) บลูด๊อกเป็นเครื่องบินที่ได้รับการพัฒนามาจาก บีเกิล พับ เครื่องบินขนาดเบา เครื่องต้นแบบบลูด๊อก บินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1969 และเริ่มสายการผลิตในปี ค.ศ. 1971 เริ่มประจำการในกองทัพอากาศ อังกฤษเมื่อปี ค.ศ. 1973 และมีประเทศที่สั่งไปใช้อีกหลายประเทศได้แก่ จอร์แดน บอตสวานา กานา มอลตา เคนยา มาเลเซีย ไนจีเรีย สวีเดน

รายละเอียด บลูด๊อก แก้

ผู้สร้าง บริษัทสก๊อตติช เอวิเอชั่น (อังกฤษ)
ประเภท ฝึกขั้นต้น 2 ที่นั่งเคียงกัน
เครื่องยนต์ ลูกสูบ ไลโคมิง ไอโอ-360 เอ1,บี 6 จำนวน 4 กระบอก ลูกสูบ ระบายความร้อนด้วยอากาศ ให้กำลัง 200 แรงม้า 1 เครื่อง
กางปีก 10.06 เมตร
ยาว 7.06 เมตร
สูง 2.28 เมตร
พื้นที่ปีก 12.02 ตารางเมตร
น้ำหนักเปล่า 649 กิโลกรัม
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 1,066 กิโลกรัม
- 1,015 กิโลกรัม เมื่อใช้บินผาดแผลง
อัตราเร็วสูงสุด 389 กิโลเมตร/ชั่วโมง
อัตราเร็วขั้นสูง 241 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระดับน้ำทะเล
อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง 222 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 1,220 เมตร
อัตราไต่ขั้นสูง 315 เมตร/นาที ที่ระดับน้ำทะเล
เพดานบินใช้งาน 4,875 เมตร
ระยะทางวิ่งขึ้นพ้น 15 เมตร 427 เมตร
ระยะทางร่อนลงจาก 15 เมตร 363 เมตร
พิสัยบิน 1,000 กิโลเมตร เมื่อเติมเชื้อเพลิงเต็มที่
บินทน 5 ชั่วโมง

อ้างอิง แก้

อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล