วัดไทยนอรเวย์ เป็นวัดของคณะสงฆ์เถรวาทไทย สังกัดมหานิกาย ที่ตั้งขึ้นเพื่อรองรับชุมชนชาวพุทธในประเทศนอร์เวย์ ทั้งชุมชนชาวไทย ศรีลังกา จีน กัมพูชา ลาว หรือชาวต่างชาติอื่น ๆ ที่นับถือพระพุทธศาสนา

วัดไทยนอร์เวย์
ที่ตั้งถนนวิโฮลาสติงกูร ซอย 21 ออสโล นอรเวย์
ประเภทวัดไทย
นิกายเถรวาท
เจ้าอาวาสพระครูวิเทศธรรมวิทิต (สำรวจ กมโล)
การถ่ายภาพNorway.jpg
พระพุทธศาสนา ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

ที่ตั้ง แก้

วัดไทยนอรเวย์ (Den Thailandske Buddhistforening) ตั้งอยู่ที่ Trondheimsvegen 582 2016 Frogner Norway [1]

ประวัติ แก้

วัดไทยนอร์เวย์ ได้เริ่มก่อตั้งจากการรวมตัวของชาวพุทธ ในรูปของสมาคม เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2534 โดยใช้ชื่อว่า “สมาคมชาวพุทธไทย” ที่มีรูปวงล้อธรรมจักรเป็นตราสัญลักษณ์ สมาชิกเริ่มต้นในวันจดทะเบียน 16 คน [2] การบริหารดำเนินของสมาคม ฯ มีความเจริญก้าวหน้ารวดเร็วพอสมควร ได้รับการยอมรับส่งเสริมสนับสนุนเป็นอย่างดีจากสถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงออสโล ประชาชนชาวไทยและชาวต่างประเทศในประเทศนอรเวย์ ที่ประสงค์อยากให้มีวัดไทยเกิดขึ้นในประเทศนอร์เวย์ อีกส่วนหนึ่งได้รับการสนับสนุนด้านการเงินช่วยเหลือจากรัฐบาลประเทศนอร์เวย์ ตามอัตราส่วนของประชาชนที่อาศัยอยู่ถาวรในประเทศนอร์เวย์ สมัครเข้าเป็นสมาชิกกับสมาคม ฯ เพื่อนำเสนอขอรับเงินช่วยเหลือจากรัฐบาลตามสิทธิ์ทางกฎหมาย ซึ่งปัจจุบันมีสมาชิกทั่วประเทศทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศมากกว่า 3,300 คน

ลำดับเจ้าอาวาส/พระธรรมทูต แก้

  1. พระครูวิทิตธรรมวิเทศ (สำรวจ กมโล) [3] (ตั้งแต่ พ.ศ. 2540-ปัจจุบัน)

อ้างอิง แก้

  1. กองวิเทศสัมพันธ์,มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,พระธรรมทูตสายต่างประเทศรุ่นที่ 15 = Overseas Going Buddhist Missionary Monks,Class XV.(กรุงเทพมหานคร:อมรินทร์พร้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง,2552),หน้า 356.
  2. คณะการการพระธรรมทูตสายต่างประเทศ สมัชชาสงฆ์ไทยในสหรัฐอเมริกา,สหภาพพระธรรมทูตไทยในทวีปยุโรป [ดร.พระมหาถนัด อตฺถจารี บรรณาธิการ],แผนพัฒนา ประวัติวัด ผลงานพระธรรมทูตไทยในต่างประเทศ,(นนทบุรี : นิติธรรมการพิมพ์,2555),หน้า 253-255].
  3. ก่อนที่จะเดินทางมาเป็นพระธรรมทูตที่ประเทศนอร์เวย์ ท่านเคยเป็นพระธรรมทูต ณ วัดไทยเดนมาร์ก ประเทศเดนมาร์ก และวัดพุทธาราม ประเทศสวีเดน ดูรายละเอียดใน สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม, สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ, วัดไทยในต่างประเทศ, (กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ,2548), หน้า 181-183.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้