วอลเลย์บอลชายหาด
วอลเลย์บอลชายหาด (อังกฤษ: beach volleyball) เป็นกีฬากลางแจ้งชนิดหนึ่ง โดยใช้ผู้เล่นประเภททีม แต่ละทีมจะมีผู้เล่นเพียง 2 คน ไม่มีผู้เล่นสำรอง ไม่มีการเปลี่ยนตัวผู้เล่น เล่นบนพื้นสนามทราย บริเวณริมชายหาดทะเล โดยมีตาข่ายกั้นกลางระหว่างทีมแข่งขัน อาศัยการเล่นด้วยมือเป็นส่วนใหญ่ ห้ามพักลูก หรือเล่นลูกสองจังหวะ ยกเว้นเป็นการรับลูกตบที่มาด้วยความรุนแรง จึงจะอนุญาตให้ผู้เล่นสามารถพักลูกได้เพียงเล็กน้อย ส่งลูกบอลให้ทีมที่ร่วมแข่งโดยการตีลูกบอลด้วยมือหรือแขนเพียงข้างเดียว เพื่อให้ลูกบอลข้ามตาข่ายไปลงยังแดนของคู่แข่งขัน ทีมใดตบลูกให้ฝั่งตรงข้ามรับไม่ได้ ทีมนั้นจะเป็นฝ่ายชนะ
 การแข่งขันวอลเลย์บอลชายหาด | |
| สมาพันธ์สูงสุด | สหพันธ์วอลเลย์บอลระหว่างประเทศ |
|---|---|
| เล่นครั้งแรก | 1915, ไวกีกี รัฐฮาวาย สหรัฐ |
| ลักษณะเฉพาะ | |
| การปะทะ | ไม่ |
| ผู้เล่นในทีม | 2 หรือ มากขึ้นต่อข้าง |
| แข่งรวมชายหญิง | เดี่ยวและผสม |
| หมวดหมู่ | กีฬากลางแจ้ง, กีฬาทีม, กีฬาใช้ตระข่าย |
| อุปกรณ์ | ลูกวอลเลย์บอลชายหาด |
| จัดแข่งขัน | |
| ประเทศ ภูมิภาค | ทั่วโลก |
| โอลิมปิก | ตั้งแต่ 1996 |
| เวิลด์เกมส์ | 1993 |
ประวัติ แก้
ในทศวรรษที่ 50 รัฐแคลิฟอร์เนียได้มีการจัดการแข่งขันแบบทีมละ 2 คน ขึ้นอย่างเป็นทางการ ณ ชายหาดสเตท ได้จัดระบบการแข่งขันรูปแบบเซอร์กิต ครั้งแรกในสหรัฐอเมริกา และบราซิลได้จัดการแข่งขันทัวร์นาเมนต์แรกขึ้น ต่อมาทศวรรษที่ 60 ได้มีการกำหนดกติกาเกี่ยวกับเรื่องการตบ และการสกัดกั้นใหม่ แต่ยังไม่มีการประกาศใช้อย่างเป็นสากล
ในปี ค.ศ. 1976 ที่ชายหาดสเตท และแปซิฟิก พาริซาเดส ได้จัดการแข่งขันชิงแชมป์โลกอย่างไม่เป็นทางการ ซึ่งเป็นการแข่งขันระดับมืออาชีพ
จนมาถึงปี ค.ศ. 1982 วอลเลย์บอลชายหาดเป็นกีฬาที่เล่นกันบริเวณชายหาดที่ได้รับความนิยม โดยเฉพาะที่โคปาคาบานา และอิปานิมา เมืองริโอเดอจาเนโร ประเทศบราซิล และสหพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติได้เปลี่ยนชื่อการแข่งขันเป็น "Beach Volleyball Word Tour" เมื่อปี ค.ศ. 1997