วิกิพีเดีย

ราชวงศ์ไศเลนทร์

ราชวงศ์ไศเลนทร์ (อักษรโรมัน: Shailendra dynasty ) ; (IAST: Śailēndra) ภาษาสันสกฤต Śaila หมายถึง "ราชาแห่งภูเขา" ราชวงศ์ไศเลนทร์สถาปนาโดย พระเจ้าศรีชยนาศแห่งศรีวิชัย (Jaya Sri Jayanasa) พระมหากษัตริย์แห่ง อาณาจักรศรีวิชัย ในศตวรรษที่ 8 ซึ่งการครองราชย์ของพระองค์สร้างความเจริญรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมในภูมิภาคนี้ [1] พระองค์เป็นผู้สนับสนุนพุทธศาสนานิกายมหายานและทรงสร้างศาสนสถานในชวากลางด้วยอนุสรณ์สถานทางพุทธศาสนา หนึ่งในนั้นคือมหาสถูปบุโรพุทโธ ซึ่งปัจจุบันได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกโดย UNESCO[2] [3] [4]

ราชวงศ์ไศเลนทร์
Shailendra dynasty
พระราชอิสริยยศราชาแห่งศรีวิชัย
เชื้อพระวงศ์ที่สำคัญพระเจ้าศรีชยนาศแห่งศรีวิชัย
พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1แห่งพระนครหลวง
ประมุขพระองค์แรกพระเจ้าศรีชยนาศแห่งศรีวิชัย
สถาปนาศตวรรษที่ 8
สิ้นสุดพ.ศ. 1818

คำจารึกที่สร้างโดยกษัตริย์ราชวงศ์ไศเลนทร์มีสามภาษาคือภาษามลายูเก่า ชวาเก่า และสันสกฤต เขียนด้วยอักษรกาวี (Kawi) หรืออักษรก่อนนาการี ( pre-Nāgarī ) การใช้ภาษามลายูเก่าได้จุดประกายให้เกิดการคาดเดาถึงต้นกำเนิดของชาวสุมาตราหรือความเชื่อมโยงแบบศรีวิจายันของราชวงศ์นี้แต่ในทางกลับกันการใช้ภาษาชวาเก่าบ่งบอกถึงการก่อตั้งทางการเมืองที่มั่นคงบนเกาะชวา การใช้ภาษาสันสกฤตมักจะบ่งบอกถึงลักษณะที่เป็นทางการและความสำคัญทางศาสนา เหตุการณ์ที่อธิบายไว้ในจารึกที่พบในชวากลาง บาหลี สุมาตรา และศรีวิชัย

แม้ว่าหลักฐานจารึกของราชวงศ์ไศเลนทร์มีมากในที่ราบเคดู ( Kedu ) ในพื้นที่ของชวากลางแต่ต้นกำเนิดของราชวงศ์นี้ยังเป็นข้อถกเถียง[5] นอกเหนือจากชวากลางแล้วยังมีความเป็นไปได้ที่ต้นกำเนิดของราชวงศ์นี้อาจเริ่มต้นในสุมาตรา หรือในอินเดียจากการศึกษาล่าสุดเห็นได้ชัดว่าสนับสนุนต้นกำเนิดของราชวงศ์นี้ว่ามีการนับถือศาสนาฮินดูมาก่อนหันมานับถือพุทธศาสนา แม้หลักฐานจารึกต่างๆและร่องรอยโบราณสถาน โบราณวัตถุจะมีความเกี่ยวข้องกับศรีวิชัยในสุมาตราและคาบสมุทรไทย-มาเลย์ แต่ราชวงศ์ไศเลนทร์ก็มีแนวโน้มว่าจะมีต้นกำเนิดจากชวามากกว่าที่อื่นแล้วค่อยขยายดินแดนไปยังสุมาตรา บาหลี ศรีวิชัย และเจนละของกัมพูชา

ในปีค.ศ. 1025 พระเจ้าราเชนทราที่ 1 แห่ง ราชวงศ์โจฬะ ในอินเดียทรงริเริ่มการรุกรานทางทะเลต่ออาณาจักรศรีวิชัยดินแดนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นสมุทร [6] การนำทัพทางทะเลของราเชนทราที่ 1 แห่งราชวงศ์โจฬะเพื่อรุกราน อาณาจักรศรีวิชัย และอาณาจักรชวาเพื่อขยายเส้นทางการค้าของพ่อค้าชาวทมิฬซึ่งทำการยึดครองเมืองท่าสำคัญหลายแห่ง การรุกรานนี้นำไปสู่การล่มสลายของราชวงศ์ไศเลนทร์ของศรีวิชัยในที่สุด[7]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Kenneth Perry Landon (1969). Southeast Asia. Crossroad of Religions. University of Chicago Press. ISBN 0-226-46840-2.
  2. ↑ Briggs, Lawrence Palmer (1951). "[Review of] South East Asia. Crossroad of Religions by K.P. Landon". The Far Eastern Quarterly. 9 (3): 271–277.
  3. ↑ G. Coedes (1934). "On the origins of the Sailendras of Indonesia". Journal of the Greater India Society. I: 61–70.
  4. ↑ K.R. Hall (1985). Maritime Trade and State Development in Early South East Asia. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-0959-
  5. ↑ Paul Michel Munoz (2006). Early Kingdoms of the Indonesian Archipelago and the Malay Peninsula. Editions Didier Millet. ISBN 981-4155-67-5.
  6. ↑ Munoz, Paul Michel (2006). Early Kingdoms of the Indonesian Archipelago and the Malay Peninsula. Singapore: Editions Didier Millet. ISBN 981-4155-67-5.
  7. ↑ Power and Plenty: Trade, War, and the World Economy in the Second Millennium by Ronald Findlay,Kevin H. O'Rourke p.69
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ราชวงศ์ไศเลนทร์&oldid=10983729"