ราชวงศ์จิน (/ɪn/,[4] [tɕín]; จีน: 金朝; พินอิน: Jīn cháo; จูร์เชน: Anchun Gurun) ชื่ออย่างเป็นทางการว่า ต้าจิน ดำรงอยู่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1115 ถึงปี ค.ศ. 1234 หนึ่งในราชวงศ์สุดท้ายในประวัติศาสตร์จีน ก่อนมองโกลพิชิตจีน

ราชวงศ์จิน

1115–1234
พระราชอาณาเขตของราชวงศ์จินในปี ค.ศ. 1141
พระราชอาณาเขตของราชวงศ์จินในปี ค.ศ. 1141
สถานะจักรวรรดิ
เมืองหลวงฮุ่ยหนิงฝู่
(1122-1153)
จงตู (ปักกิ่ง)
(1153-1214)
ไคฟง
(1214-1233)
ไช่โจว(1233–1234)
ศาสนา
ศาสนาพุทธ, ลัทธิเต๋า, ลัทธิขงจื๊อ, ศาสนาชาวบ้านจีน
การปกครองราชาธิปไตย
จักรพรรดิ 
• ปี 1115–1123
จักรพรรดิจินไท่จู่
• ปี 1234
จักรพรรดิจินโม่ตี้
ประวัติศาสตร์ 
• สถาปนาราชวงศ์โดยจักรพรรดิไท่จู่
28 มกราคม 1115
• กวาดล้างราชวงศ์เหลียว
1125
9 มกราคม 1127
• มองโกลรุกราน
1211
• พ่ายแพ้ต่อจักรวรรดิมองโกลที่ไช่โจว
9 กุมภาพันธ์ 1234
พื้นที่
ประมาณการปี 1126[1][2]2,300,000 ตารางกิโลเมตร (890,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• ปี 1207
53,000,000[3]
สกุลเงินเหรียญจีน, เงินสดจีน
ก่อนหน้า
ถัดไป
ราชวงศ์เหลียว
ราชวงศ์ซ่ง
จักรวรรดิมองโกล

ต่อมาในปี ค.ศ. 1127 (พ.ศ. 1670) ในรัชสมัยจักรพรรดิจินไท่จง ทรงนำกำลังเข้ายึดไคฟง ราชธานีของราชวงศ์ซ่งเหนือได้สำเร็จ แต่ปลายราชวงศ์จินกลับถูกมองโกลนำกำลังทหารเข้ายึดไคฟงได้สำเร็จ ในปี ค.ศ. 1234 (พ.ศ. 1777)

ศิลปะ

แก้
 
พระเจดีย์เฉิงหลิงที่เจิ้งติ้ง มณฑลเหอเป่ย์ สร้างระหว่าง ค.ศ. 1161–1189

ในสมัยราชวงศ์นี้มีการสร้างงานศิลปะและศาสนวัตถุไว้หลายอย่างยกตัวอย่างเช่น

 
รูปปั้นพระภิกษุหินอ่อนเป็นผลงานช่วง ค.ศ. 1180
  • รูปปั้นพระภิกษุหินอ่อนปั้นเสร็จช่วงประมาณ ค.ศ. 1180 (พ.ศ. 1723)
 
รูปพระโพธิสัตว์ไม้แกะสลัก
  • รูปพระโพธิสัตว์ไม้แกะสลักไม่ปรากฏว่าสร้างเมื่อใด

อ้างอิง

แก้
  1. Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D (December 2006). "East-West Orientation of Historical Empires" (PDF). Journal of World-Systems Research. 12 (2): 219–229. doi:10.5195/JWSR.2006.369. ISSN 1076-156X. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 February 2007. สืบค้นเมื่อ 12 August 2010.
  2. Rein Taagepera (September 1997). "Expansion and Contraction Patterns of Large Polities: Context for Russia". International Studies Quarterly. 41 (3): 497. doi:10.1111/0020-8833.00053. JSTOR 2600793.
  3. Twitchett 1994, p. 40.
  4. "Jin". Random House Webster's Unabridged Dictionary.