รัฐบาลเฉพาะกาลสาธารณรัฐประชาชนบังกลาเทศ (อังกฤษ: Provisional Government of the People's Republic of Bangladesh; เบงกอล: গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশ অস্থায়ী সরকার, Gônoprojatontri Bangladesh Asthayi Shorkar) หรือนิยมเรียก รัฐบาลมูชิบนคร เป็นรัฐบาลที่ตั้งขึ้นหลังการประกาศอิสรภาพปากีสถานตะวันออกเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2514 มีตายุดดิน อะห์หมัดเป็นนายกรัฐมนตรี และถือเป็นหัวหน้าสูงสุดในขบวนการปลดปล่อยบังกลาเทศ ซึ่งประกอบด้วยคณะรัฐมนตรี คณะทูตานุทูต สมัชชา กองทัพและราชการวิทยุ

รัฐบาลเฉพาะกาลสาธารณรัฐประชาชนบังกลาเทศ

গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশ অস্থায়ী সরকার
Gônoprojatontri Bangladesh Asthayi Shorkar
2514–2515
ที่ตั้งของรัฐบาลมูชิบนคร
สถานะพลัดถิ่น
เมืองหลวงมูชิบนคร
Capital-in-exileกัลกัตตา
ภาษาทั่วไปภาษาเบงกอล
ศาสนา
ศาสนาอิสลาม
ศาสนาฮินดู
ศาสนาพุทธ
ศาสนาคริสต์
การปกครองสาธารณรัฐเปลี่ยนผ่าน
ประธานาธิบดีบังกลาเทศ 
• 2514-2515
เชค มูจิบูร ระห์มาน
• 2514-2515
ไซเย็ด นัซรุล อิสลาม (พฤตินัย)
นายกรัฐมนตรีบังกลาเทศ 
• 2514-2515
ตายุดดิน อะห์หมัด
ยุคประวัติศาสตร์สงครามปลดปล่อยบังกลาเทศ
• ก่อตั้ง
17 เมษายน 2514
• สิ้นสุด
12 มกราคม 2515
สกุลเงินรูปีปากีสถาน
ก่อนหน้า
ถัดไป
ปากีสถานตะวันออก
บังกลาเทศ
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ บังกลาเทศ

หลังการเลือกตั้งทั่วไปปี 2513 คณะทหารผู้ยึดอำนาจการปกครองปากีสถานไม่ยอมส่งมอบอำนาจให้แก่สมาชิกสภานิติบัญญัติจากการเลือกตั้ง และกองทัพปากีสถานปราบปรามประชาชนปากีสถานตะวันออก บรรดาผู้นำการเมืองจากการเลือกตั้งของปากีสถานตะวันออกจึงประกาศเอกราชและก่อตั้งรัฐบาลชั่วคราวด้วยการสนับสนุนของรัฐบาลอินเดีย คณะรัฐมนตรีสาบานตนเข้ารับตำแหน่งในวันที่ 17 เมษายน 2514 ในเมืองมูชิบนคร รัฐบาลมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในโกลกาตา (เมืองหลวงของรัฐเบงกอลตะวันตกของอินเดีย) ซึ่งเป็นรัฐบาลพลัดถิ่น รัฐบาลนี้ได้ดึงดูดผู้แปรพักตร์จากราชการพลเรือนและทหารของปากีสถาน ตลอดจนปัญญาชนและบุคคลสำคัญทางวัฒนธรรมจากปากีสถานตะวันออกเป็นอันมาก

รัฐบาลนี้ประสานงานกับรัฐบาลอินเดียในการต่อสู้ด้วยอาวุธต่อกองทัพปากีสถาน และจัดการกับวิกฤตผู้ลี้ภัย นอกจากนี้ยังรณรงค์ในระดับนานาชาติเพื่อหาเสียงสนับสนุนสำหรับเอกราชของบังกลาเทศ

อ้างอิง แก้

  1. Farooq, AKM (2012). "National Anthem". ใน Sirajul Islam and Ahmed A. Jamal (บ.ก.). Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ed.). Asiatic Society of Bangladesh. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 October 2018. สืบค้นเมื่อ 30 June 2019.