ยอน ชไนเดอร์ส (ดัตช์: Jan Snijders) เกิดวันที่ 14 กันยายน ค.ศ. 1943 ที่ไอนด์โฮเวน จังหวัดนอร์ทบราแบนต์ เป็นนักยูโดที่เกษียณอายุจากประเทศเนเธอร์แลนด์ ร่วมกับปีเตอร์ ชไนเดอร์ส (พี่น้องฝาแฝด), อันตัน เคซิง, ไฮน์ เอสซิง, โทนี วาเคนาร์, โคส โบนเจ, ยอน ฟัน เอียลันด์, มาร์ติน โปคลาเอน, โยป คาเวเลเลียว, วิม รุสกา, เอิร์น เอิกสเตอร์, เฮงก์ นิวมัน, ปีเตอร์ อาเดลาร์, วิลลี วิลเฮล์ม, เบน สไปเกอร์ส, แอนโธนี เวิร์ธ และธีโอ เมเยอร์ พวกเขาอยู่ในกลุ่มนักยูโดชาวดัตช์ระดับแถวหน้า ที่ประสบความสำเร็จในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970 [2]

ยอน ชไนเดอร์ส
ยอน ชไนเดอร์ส
ยอน ชไนเดอร์ส
ข้อมูลส่วนบุคคล
สัญชาติ เนเธอร์แลนด์
เกิด (1943-09-14) 14 กันยายน ค.ศ. 1943 (80 ปี)
ไอนด์โฮเวน จังหวัดนอร์ทบราแบนต์
ส่วนสูง182 ซม.
น้ำหนัก80 กก.[1]
กีฬา
กีฬายูโด
รุ่นฮาล์ฟไลท์เวท
รายการเหรียญรางวัล
ข้อมูลล่าสุดวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2014
ยอน ชไนเดอร์ส
ยอน ชไนเดอร์ส

ผลงานด้านยูโด แก้

ยอน ชไนเดอร์ส เริ่มฝึกยูโด ในปี ค.ศ. 1954 แล้วในปี ค.ศ. 1961 เขาชนะรางวัลเหรียญทองที่มิลานในการแข่งยูโดเยาวชนชิงแชมป์ยุโรป ส่วนในปี ค.ศ. 1962 เขาได้เป็นแชมป์ยุโรปจากการแข่งที่เอสเซิน ประเทศเยอรมนี และในปี ค.ศ. 1964 เขาได้เข้าร่วมการแข่งกีฬาโอลิมปิก ซึ่งเป็นรายการระดับตำนานที่กรุงโตเกียว[1] ที่อันตัน เคซิง เป็นชาวยุโรปคนแรกที่ชนะรางวัลเหรียญทองในรุ่นน้ำหนักสูงสุด

ในปี ค.ศ. 1962 จนถึง 1972 เขาเข้าร่วมการแข่งรายการคัดเลือกของประเทศเนเธอร์แลนด์ โดยได้เป็นแชมป์ถึง 8 รายการ, ชนะ 3 เหรียญเงิน 2 เหรียญทองแดงในการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรป และอันดับสี่ 1 รายการ กับอันดับห้า 2 รายการในการแข่งขันชิงแชมป์โลก[2][3]

ยอน ชไนเดอร์ส เป็นที่รู้จักในฐานะพี่น้องฝาแฝดของปีเตอร์ ตลอดจนมีชื่อเสียงจากความสมบูรณ์ทางเทคนิค ของกระบวนท่าไทโอะโตะชิ

ยอน ชไนเดอร์ส ได้รับประกาศนียบัตรในฐานะครูฝึกยูโดใน ค.ศ. 1967 และเริ่มก่อตั้งโรงเรียนยูโดเป็นของตนเอง[3]

ผลงานด้านการตัดสิน แก้

ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972 ยอน ชไนเดอร์ส ได้ทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสิน โดยช่วงแรกทำหน้าที่ในระดับประเทศ จากนั้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1976 ในระดับทวีปของสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรป และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1984 ในระดับนานาประเทศของสหพันธ์ยูโดนานาชาติ จากเส้นทางนี้เอง ที่ทำให้เขาเป็นหนึ่งในผู้ตัดสินของการแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งที่ 7 ตลอดจนการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกอยู่หลายครั้ง (อาทิ กรุงโซลใน ค.ศ. 1988 และบาร์เซโลนาใน ค.ศ. 1992) นอกจากนี้เขายังเคยเป็นสมาชิกของคณะกรรมการระดับเขตของประเทศเนเธอร์แลนด์ และเป็นประธานกรรมการผู้ชี้ขาดระดับเขตของประเทศเนเธอร์แลนด์เป็นเวลา 7 ปี

ในปี ค.ศ. 1992 ยอน ชไนเดอร์ส ได้เป็นสมาชิกกรรมการผู้ชี้ขาดของสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรป และนับแต่นั้นมาก็ได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน ในรายการชิงแชมป์ยุโรปและชิงแชมป์โลก

ในการประชุมสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรปครั้งที่ 56 เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ค.ศ. 2004 ณ กรุงบูดาเปสต์ ยอน ชไนเดอร์ส ได้รับการแต่งตั้งเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิโดยคณะกรรมการกำกับของสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรป ในฐานะที่เขาให้คำแนะนำและการสัมมนาแก่ผู้ตัดสินของสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรป (เช่น ในประเทศสวีเดน, โปรตุเกส, ไซปรัส, เยอรมนี, ฝรั่งเศส, รัสเซีย, ฮังการี เป็นต้น) ยอน ชไนเดอร์ส ได้มีส่วนร่วมในการฝึกสอนแก่ผู้ตัดสินของสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรป ด้านกฎระเบียบ/กติกายูโด และการประเมินผลด้านเทคนิค

ในปี ค.ศ. 1990 ชไนเดอร์สได้มาอยู่ที่ระดับ 7 ดั้ง ส่วนในปี ค.ศ. 2003 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็น 8 ดั้ง

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2003 ทางสหพันธ์ยูโดนานาชาติ ได้ให้เกียรติแก่เขาที่โอซะกะ ด้วยการมอบเหรียญเงินสำหรับความสำเร็จด้านยูโด

ยอน ชไนเดอร์ส ยังคงสอนยูโดในคอร์ชอต, บลาเดล, เดอร์นา และเคเมิร์ท

เจ้าหน้าที่กีฬายูโด แก้

อันตัน เย. เคซิง ซึ่งเป็นตัวแทนคณะกรรมการโอลิมปิกสากลชาวดัตช์ ได้เขียนเกี่ยวกับยอน ชไนเดอร์ส ดังนี้:[4]

ยอน ชไนเดอร์ส เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมสำหรับนักกีฬาจากระดับล่างขึ้นไป เมื่อเร็ว ๆ นี้คณะกรรมการกำกับสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรปได้แต่งตั้งยอน ชไนเดอร์ส เป็นผู้อำนวยการและประธานของคณะกรรมการตัดสินแห่งทวีปยุโรป ซึ่งเป็นเกียรติที่ชาวดัตช์ไม่เคยได้รับมาก่อน

ในตอนแรกเขาเป็นนักยูโดที่ยอดเยี่ยม จากนั้นได้มาเป็นผู้ฝึกสอน ซึ่งเป็นผลจากการที่เขาแสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมสำคัญ หลังจากนั้นก็เป็นผู้ตัดสินในเนเธอร์แลนด์ แล้วสู่ระดับทวีปยุโรป ต่อมาสู่ระดับโลก และตอนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ของสมาคมยูโดแห่งทวีปยุโรป นั่นคืออาชีพในอุดมคติที่เจ้าหน้าที่กีฬาต้องใช้เพื่อเป็นตัวแทนของสมาคมและนักกีฬาในระดับสูงสุด โดยได้รับความสนใจ

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 "Peter Snijders Biography and Olympic Results". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-16. สืบค้นเมื่อ 2017-10-08.
  2. 2.0 2.1 Jan Snijders
  3. 3.0 3.1 "Peter Snijders, Brabants boegbeeld voor de judosport". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-21. สืบค้นเมื่อ 2017-10-08.
  4. NOC*NSF Masterplan Doorstroom, March 2003

แหล่งข้อมูลอื่น แก้