ภาษาพิดจิน (อังกฤษ: pidgin language) หรือ พิดจิน[1][2][3] เป็นภาษาที่มีคำศัพท์และความซับซ้อนของไวยากรณ์น้อยซึ่งใช้สื่อสารกันในระหว่างกลุ่มคนเพียงไม่กี่กลุ่มที่ใช้ภาษาไม่เหมือนกัน โดยคำศัพท์และหลักไวยากรณ์ส่วนใหญ่มักยืมมาจากภาษาอื่นหลายภาษา การใช้ภาษาพิดจินอาจพบได้ในบางสถานการณ์ เช่น การค้าขาย หรือการสื่อสารกันระหว่างกลุ่มด้วยภาษาอื่นๆ ที่ต่างไปจากภาษาของประเทศที่ตนอาศัยอยู่ซึ่งใช้ภาษาไม่เหมือนกัน โดยภาษาพิดจินมักไม่มีผู้นำมาพูดเป็นภาษาแม่เช่นเดียวกับภาษาครีโอล แต่จะเรียนรู้เป็นภาษาที่สองแทน

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Muysken, Pieter; Smith, Norval (2008). "The study of pidgin and creole languages" (PDF). ใน Arends, Jacques; Muijsken, Pieter; Smith, Norval (บ.ก.). Pidgins and Creoles: An Introduction. John Benjamins. pp. 3–14.
  2. Özüorçun, Fatma (2014). "Language varieties: Pidgins and creoles" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-07-12. สืบค้นเมื่อ 2020-06-29. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  3. Bickerton, Derek (1976). "Pidgin and creole studies". Annual Review of Anthropology. 5: 169–93. doi:10.1146/annurev.an.05.100176.001125. JSTOR 2949309.