ฟาโรห์ซูเซนเนสที่ 1
อเคเปอร์เร เซเทปเอนอามุน หรือมีพระนามเดิมว่า ปาเซบาคาเอนนิอุต หรือ ซูเซนเนส เป็นฟาโรห์ชาวอียิปต์โบราณ แห่งราชวงศ์ที่ยี่สิบเอ็ดแห่งอียิปต์ เสวยราชสมบัติระหว่าง 1,047-1,001 ปีก่อนคริสตกาล
| อเคเปอร์เร เซเทปเอนอามุน | |
|---|---|
| ปาเซบาคาเอนนิอุตที่ 1[1], ซูเซนเนสที่ 1 | |
 หน้ากากพระบรมศพทองคำของ ฟาโรห์ซูเซนเนสที่ 1, ขุดพบในปี 1940 โดย ปิแอร์ มอนเตส ภายในสุสานของพระองค์ | |
| ฟาโรห์แห่งอียิปต์ | |
| รัชกาล | 1047–1001 ปีก่อนคริสตกาล, ราชวงศ์ที่ 21 |
| ก่อนหน้า | อเมนเอมนิซู |
| ถัดไป | อเมนเอมโอเป |
| คู่เสกสมรส | มุตเนดจ์เมต วิอัย |
| พระราชบุตร | อเมนเอมโอเป อังค์เคฟเอนมุต ไอซิสเอมเคบ |
| พระราชบิดา | พิเนดเจมที่ 1 |
| พระราชมารดา | ดูอัตฮาร์ธอร์-เฮนุตทาวี |
| สวรรคต | 1001 ปีก่อนคริสตกาล |
| สุสาน | NRT III, สุสานหลวงทานิส |
| อนุสรณ์สถาน | มหาวิหารแห่งอามุน, ทานิส (ปัจจุบันเหลือเพียงซากปรักหักพัง) |
คำว่า ซูเซนเนส เป็นคำเรียกภาษากรีกซึ่งมาจากพระนามในภาษาอียิปต์ว่า ปาสิบคานู หรือ ปาเซบาคาเอนนิอุต แปลว่า "ดวงดาวที่ปรากฏในเมือง" ส่วนพระนามครองราชย์บัลลังก์ของพระองค์คือ อเคเปอร์เร เซเทปเอนอามุน แปลความได้ว่า "การสำแดงที่ยิ่งใหญ่ของรา, ผู้ที่ถูกเลือกโดยอามุน"[2]
พระองค์เป็นพระราชโอรสในนักบวชสูงสุดแห่งอามุนพิเนดเจมที่ 1 ประสูติแต่ พระนางดูอัตฮาธอร์-เฮนุตทาวี ซึ่งเป็นพระราชธิดาใน ฟาโรห์ราเมสเสสที่ 11 ที่ประสูติแต่ พระนางเทนต์อามุน ฟาโรห์ซูเซนเนสทรงอภิเษกสมรสกับราชินีมุตเนดจ์เมต ซึ่งเป็นพระกนิษฐาของพระองค์
รัชกาลแก้ไข
ระยะเวลาการครองราชย์ของพระองค์นั้นเป็นที่ไม่แน่นอน เนื่องจากบันทึกของ มาเนโธ บันทึกการครองราชย์ไว้ 41 หรือ 46 ปี นักอียิปต์วิทยาบางคนเสนอให้เพิ่มตัวเลข 41 เป็น 51 ปี เพื่อให้ใกล้เคียงกับปีที่ 48 และปีที่ 49 ซึ่งเป็นวันที่ตามอียิปต์ตอนบน อย่างไรก็ตาม นักอียิปต์วิทยาชาวเยอรมันนามว่า Karl Jansen-Winkeln ได้แนะนำว่าวันที่ทั้งหมดเหล่านี้ควรนำมาประกอบกับหลักฐานของ นักบวชสูงสุดแห่งอามุน เมนเคเปอร์เร ซึ่งมีการบันทึกวันที่ไว้อย่างชัดเจนคือปีที่ 48[3] Jansen-Winkeln สังเกตว่า "ในครึ่งแรกของ Dyn. 21 [ที่] HP เฮริฮอร์, พิเนดเจมที่ 1 และ เมนเคเปอร์เร มีลักษณะของราชวงศ์และตำแหน่ง [ฟาโรห์] ในระดับที่ต่างกัน" ในขณะที่กษัตริย์เมืองทานิส สามพระองค์แรก (สเมนเดส, อเมนเอมนิซู และ ซูเซนเนสที่ 1) ไม่เคยกล่าวถึงพระนามในอียิปต์ตอนบน ยกเว้นภาพฝาผนังและแผ่นหินของฟาโรห์สเมนเดส[4]ในทางตรงกันข้ามหลังรัชกาลของฟาโรห์ซูเซนเนสที่ 1 เช่น อเมนเอมโอเป, โอซอร์คอน ผู้อาวุโส และ ซิอามุน มักปรากฏหลักฐานในอียิปต์ตอนบน ขณะที่ นักบวชสูงสุดแห่งอามุน พิเนดเจมที่ 2 ซึ่งเป็นผู้ปกครองอียิปต์ตอนบนที่ร่วมสมัยของกษัตริย์สามพระองค์หลัง ไม่เคยใช้พระนามนำหน้าตำแหน่งแบบฟาโรห์เกินตำแหน่งของท่านเลย[5]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Pasebakhaenniut
- ↑ Peter Clayton, Chronicle of the Pharaohs, Thames & Hudson Ltd, 1994., p.178
- ↑ Karl Jansen-Winkeln, "Das Ende des Neuen Reiches", Zeitschrift für ägyptische Sprache, 119 (1992), p.26
- ↑ Karl Jansen-Winkeln, "Dynasty 21" in Erik Hornung, Rolf Krauss, and David Warburton (editors), Handbook of Ancient Egyptian Chronology (Handbook of Oriental Studies), Brill: 2006, pp. 226-227, 229
- ↑ Hornung, Krauss & Warburton, p. 229
 |
บทความเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ ราชวงศ์ และพระบรมวงศานุวงศ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |