ฟริทซ์ อัลแบร์ท ลิพมัน
ฟริทซ์ อัลแบร์ท ลิพมัน (เยอรมัน: Fritz Albert Lipmann; 12 มิถุนายน ค.ศ. 1899 – 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1986) เป็นนักชีวเคมีชาวเยอรมัน/อเมริกัน เกิดที่เมืองเคอนิชส์แบร์ค (ปัจจุบันคือเมืองคาลีนินกราด ประเทศรัสเซีย) ในครอบครัวชาวยิว เป็นบุตรของเลโอพ็อลท์และแกร์ทรูท (นามสกุลเดิม ลัคมันสกี) ลิพมัน[1] ลิพมันเรียนวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยเคอนิชส์แบร์ค มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน และมหาวิทยาลัยมิวนิก แล้วเรียนต่อด้านเคมีกับศาสตราจารย์ฮันส์ แมร์ไวน์ ในปี ค.ศ. 1926 ลิพมันทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่สถาบันไคเซอร์วิลเฮ็ล์ม และรู้จักกับอ็อทโท ฟริทซ์ ไมเออร์โฮฟ ต่อมาลิพมันและไมเออร์โฮฟเดินทางไปทำงานที่สถาบันไคเซอร์วิลเฮ็ล์มเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ที่เมืองไฮเดิลแบร์ค[2]
ฟริทซ์ อัลแบร์ท ลิพมัน | |
---|---|
เกิด | 12 มิถุนายน ค.ศ. 1899 เคอนิชส์แบร์ค เยอรมนี |
เสียชีวิต | กรกฎาคม 24, 1986 โพคิปซี รัฐนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา | (87 ปี)
สัญชาติ | เยอรมัน/อเมริกัน |
ศิษย์เก่า | |
มีชื่อเสียงจาก | ค้นพบโคเอนไซม์เอ |
รางวัล | รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (ค.ศ. 1953) เหรียญวิทยาศาสตร์แห่งชาติ (ค.ศ. 1966) |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
สาขา | ชีวเคมี |
สถาบันที่ทำงาน | สถาบันไคเซอร์วิลเฮ็ล์มเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ |
ในปี ค.ศ. 1939 ลิพมันย้ายไปสหรัฐอเมริกาเพื่อทำงานเป็นผู้ช่วยนักวิจัยในสาขาชีวเคมีของโรงเรียนแพทย์ มหาวิทยาลัยคอร์เนล ต่อมาลิพมันย้ายไปเป็นนักวิจัยที่โรงพยาบาลแมสซาชูเซตส์ ในปี ค.ศ. 1945 ลิพมันค้นพบโคเอนไซม์เอ ซึ่งเป็นโคแฟกเตอร์ที่สำคัญในการสังเคราะห์และออกซิเดชันกรดไขมัน ระหว่างปี ค.ศ. 1949–1957 ลิพมันดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านชีวเคมีที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด หลังจากนั้นเขาไปเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยร็อกเกอะเฟลเลอร์ในนครนิวยอร์ก[2]
ในปี ค.ศ. 1953 ลิพมันได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ร่วมกับฮันส์ อดอล์ฟ เครบส์ จากผลงานการค้นพบโคเอนไซม์เอ[3]
ด้านชีวิตส่วนตัว ลิพมันแต่งงานกับเอลฟรีดา เอ็ม. ฮอลล์ ในปี ค.ศ. 1931 มีบุตรด้วยกัน 1 คน ลิพมันเสียชีวิตที่เมืองโพคิปซีในปี ค.ศ. 1986[1]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 "Fritz Albert Lipmann - Encyclopedia.com". สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
- ↑ 2.0 2.1 "Fritz Lipmann - Biographical - Nobelprize.org". สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
- ↑ The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1953