วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เห้งเจีย"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
โผเถโจ๊ซือ (菩提祖師) ต้นฉบับจีน เป็นนักพรต หรือนักบวชในลัทธิเต๋า ที่นักแปลไทยแต่เดิมแปล และลอกตามกันมาผิด :: 菩提 ภาษาจีนกลางออกเสียงผูถึ ตรงกับภาษาไทยว่า โพธิ (ต้นโพธิ : อ้าง https://translate.google.co.th/#view=home&op=translate&sl=zh-CN&tl=th&text=%E8%8) ไม่ใช่ สุภูติ ที่ก็เป็นคำที่นักแปลเดิมใช้ให้ดูเก๋แต่ผิด เพราะ สุแปลว่า ดีงาม : ภูติ แปลว่า ความมั่งคั่ง (อ้าง https://dictionary.sanook.com/search/dict-th-th-royal-institute/%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B8%95%E0%B8%B4) สุภูติ “ ผิดไปจาก ” 菩提 หรือ โพธิ
ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
Nix Sunyata (คุย | ส่วนร่วม)
ผู้ตรวจตรา
การแก้ไข 5,423 ครั้ง
บรรทัด 81:
;''ฉือโหว'' หรือ ''เจี้ยะเก๊า'' (石猴): แปลว่า "ลิงหิน" อ้างถึงชาติกำเนิดดั้งเดิมของของเห้งเจียซึ่งเกิดจากหินที่อาบแสงอาทิตย์แสงจันทร์มานับพันปีบนยอดเขาฮวยก๊วยซัว
;''เหม่ย์โหวหวาง'' หรือ ''มุ้ยเกาอ๋อง'' (美猴王): แปลว่า "พญาวานรโสภา" เรียกโดยย่อว่า โหวหวัง (Hóuwáng) คำคุณศัพท์ "เหม่ย์" (''Měi'') หมายถึง "งดงาม, สง่างาม, น่ารัก" และยังหมายความว่า "หลงตัวเอง" ซึ่งอ้างอิงถึงอัตตาของหงอคง คำว่า "โหว" (''Hóu'') ซึ่งแปลว่าลิง ยังเน้นถึงนิสัยที่ดื้อรั้นและเจ้าเล่ห์ของหงอคงด้วยเช่นกัน
;''ซุน อู้อู่คง'' หรือ ''ซึงหงอคง'' (孫悟空): เป็นชื่อที่พระสุภูติได้ตั้งให้ แซ่ "ซุ่น" ("ซึง") เป็นการล้อมาจจากคำว่า ''ซุ่น'' (猻) ซึ่งแปลว่า ลิง, ค่าง คำว่า "อู่โค้งคง" ("หงอคง") มีความหมายว่า "ตื่นรู้ใน ([[สุญญตา|ความว่าง]])" ชื่อนี้ออกเสียงไปต่างๆ กันในแต่ละถิ่น เช่น ซุ่นอู้โค้ง (จีนกลาง), ซึงหงอคง (แต้จิ๋ว), ซึ้นโหง่วค้ง (ฮกเกี้ยน), ซึ้งอือโฮง (กวางตุ้ง), ซนโอกง" (เกาหลี), Tôn Ngộ Không (เวียดนาม), ซุนโกคู (ญี่ปุ่น) เป็นต้น
;''ปี้หม่าเวิน'' หรือ ''เป๊กเบ้อุน'' (弼馬溫): ตำแหน่งคนเลี้ยงม้าสวรรค์ ล้อมาจากคำว่า ''bìmǎwēn'' (避馬瘟; lit. "avoiding the horses' plague") ซึ่งมาจากความเชื่อของคนจีนว่า เอาลิงไปไว้ในคอกม้า จะทำให้ม้าไม่เจ็บป่วย มีสุขภาพสมบูรณ์ ตามท้องเรื่องกล่าวว่า หงอคงได้ตำแหน่งเป๊กเบ้อุนจากเง็กเซียนฮ่องเต้หลังจากที่เขาไปอาละวาดบนสวรรค์ครั้งแรก โดยครั้งนั้นเขาได้รับคำมั่นว่าจะแต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่งของเทพขั้นสูง แต่เมื่อความจริงปรากฏว่าเปี๊ยกเบ๊อุนเป็นตำแหน่งชั้นต่ำสุดในสวรรค์ ซึงหงอคงก็โกรธ จึงทำลายคอกม้า ปล่อยม้าอาละวาดบนสวรรค์ แล้วกลับมาอยู่เขาฮวยก๊วยซัว ศัตรูของหงอคงมักเรียกหงอคงด้วยชื่อนี้เพื่อเป็นการเยาะเย้ย
;''ฉีเทียนต้าเชิ่ง'' หรือ ''ชีเทียนไต้เสี่ย'' (齊天大聖): แปลว่า "ผู้ยิ่งใหญ่เสมอฟ้า". Wùkōng took this title suggested to him by one of his demon friends, after he wreaked havoc in heaven people who heard of him called him Great Sage. This is pronounced in Japanese as ''seiten-taisei'' ("great sage", ''dàshèng'' and ''taisei'', is a Chinese and Japanese honorific). The title originally holds no power, though it is officially a high rank. Later the title was granted the responsibility to guard the Heavenly Peach Garden, due to the Jade Emperor keeping him busy so he won't make trouble.
;''สิงเจ่อฉิงเจ่อ'' หรือ ''เห้งเจี้ย'' (行者): Meaning "ascetic", it refers to a wandering monk, a priest's servant, or a person engaged in performing religious austerities. Xuanzang calls Wukong ''Sūn-xíngzhě'' when he accepts him as his companion. This is pronounced in Japanese as ''gyōja'' (making him Son-gyōja).
;''โต้วจั้นเชิ่งฝอวจั้นเชิ่งโฝ'' หรือ ''โต่วเจี่ยงเส่งฮุด'' (鬥戰勝佛): "ยุทธวิชัยพุทธะ" Wukong was given this name once he ascended to buddhahood at the end of the Journey to the West. This name is also mentioned during the traditional Chinese Buddhist evening services, specifically during the eighty-eight Buddhas repentance.
;''ต้าเชิ่งฝัวจู่ต้าเชิ่งโฝจู่'' หรือ ''ไต๋เสี่ยฮุดโจ้ว'' (大聖佛祖): เป็นนามที่ได้รับเมื่อบรรลุเป็นพระโพธิสัตว์แล้ว.
 
In addition to the names used in the novel, the Monkey King has other names in different languages:
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/เห้งเจีย"