ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พะสิม"

|other_name = บัสเซียนเซน

|subdivision_name = ={{flag|พม่า}}

| subdivision_type1 = [[เขตการปกครองของประเทศพม่า|เขต]]

| subdivision_name1 = [[{{flag|เขตอิรวดี]]}}

|population_blank1 = [[ชาวพม่า|พม่า]], [[พม่าเชื้อสายอินเดีย]], [[ชาวกะเหรี่ยง|กะเหรี่ยง]]

|population_blank1_title = กลุ่มชาติพันธุ์

|population_blank2 = [[ศาสนาพุทธ|พุทธ]]

|population_total = 237,089 คน (2017)

|timezone = [[เวลาในประเทศมาตรฐานพม่า|MST]]

|utc_offset = +6.:30

'''พะสิม''' ({{MYname|MY=ပုသိမ်မြို့ပုသိမ်|MLCTS=pu. sim mrui.}}, {{IPA-my|pəθèiɴ mjo̰pəθèɪɴ|pron}}; {{lang-mnw|ဖာသဳ}}, {{IPA-xx|phasɛm|pron}} ''พะแซม'') หรือ '''บัสเซียนเซน''' ({{lang-en|Bassein}}) เป็นเมืองท่าสำคัญและเป็นเมืองศูนย์กลางของ[[เขตอิรวดี]] ห่างจากนคร[[ย่างกุ้ง]]มาทางตะวันตกเฉียงใต้ {{convert|190|km}} ริม[[แม่น้ำพะสิม]] ซึ่งเป็นแม่น้ำสาขาฝั่งตะวันตกของ[[แม่น้ำอิรวดี]]<ref name="EB">{{Cite web|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/55491/Pathein|title=Pathein|publisher=[[Encyclopædia Britannica]]|accessdate=August 21, 2009}}</ref> เมืองนี้มีประชากร 237,089 คน (ค.ศ. 2017) ถึงแม้จะเคยเป็นส่วนหนึ่งของ[[อาณาจักรมอญ]] แต่ปัจจุบันก็มี[[ชาวมอญ]]เหลืออยู่น้อยมาก กลุ่มชาติพันธุ์หลักในปัจจุบัน ได้แก่ [[ชาวพม่า]] [[พม่าเชื้อสายอินเดีย|ชาวพม่าเชื้อสายอินเดีย]] [[ชาวกะเหรี่ยง]] และ[[ชาวยะไข่]]

ชื่อเมือง คาดว่าได้รับมาจากชื่อ[[ภาษามอญ]] {{my|ဖာသီ}} ({{IPA|[pha sɛm]}})<ref>Dictionary of Modern Spoken Mon'' by H.L. Shorto (1962, Oxford University Press)</ref> แต่ได้ถูกเปลี่ยนมาเป็น ''บัสเซียนเซน'' ในช่วง[[พม่าภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร|การปกครองของสหราชอาณาจักร]]

[[ไฟล์:Bassein, late 1800s.jpg|thumb|left|ภาพวาดแนวชายฝั่งเมืองพะสิม ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1800]]

พะสิมตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของดินดอนสามเหลี่ยม[[แม่น้ำอิรวดี]] ริมแม่น้ำพะสิม {{convert|118|mi|km}} ซึ่งเป็นแม่น้ำสาขาแม่น้ำอิรวดี และอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้จาก[[ย่างกุ้ง]] เมืองพะสิมอยู่ไม่ไกลจาก[[มหาสมุทรอินเดีย]] ดังนั้นจึงเป็นเมืองท่าที่สำคัญของประเทศ และยังเป็นปลายทางของ[[การขนส่งระบบรางในประเทศพม่า|รถไฟ]]ซึ่งเชื่อมต่อกับ[[ฮินทาดาฮีนตาดะ]] [[เลตปาดานและปะด้าน]] และย่างกุ้ง ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 ได้มีการปรับปรุงถนนเชื่อมอิรวดี-มอนยาอิรวดี–[[โมนยวา]]<ref name="EB"/>

ชายฝั่งตามแนว[[อ่าวเบงกอล]]ถูกล้อมรอบด้วย[[เทือกเขาอาระกันทิวเขายะไข่]] ซึ่งในพื้นที่มี[[ทะเลสาบอินเยอีนเย]] ยาว {{convert|1.5|mi}} กว้าง {{convert|1|mi}} ที่มีชื่อเสียงในด้านการประมง นอกจากนี้ยังมีแนว[[ปะการัง]]นอกชายฝั่ง บริเวณ[[เกาะเพชร (ประเทศพม่า)|เกาะเพชร]] ซึ่งเป็นที่นิยมของนักอาบแดด และเป็นแหล่งพื้นที่เพาะพันธุ์[[เต่า]]<ref name="EB"/>

เมืองนี้เป็นแหล่งเพาะปลูกและส่งออกข้าวที่สำคัญ นอกจากนี้ยังมีโรงเลื่อยจำนวนมาก มีโรงงานทำร่มกันแดดด้วยมือ ซึ่งเป็นที่รู้จักแพร่หลายทั่วประเทศพม่า<ref name="EB"/> ร่มกันแดดนี้รู้จักกันในชื่อ "พะสิมหติ"<ref name="Journey">{{Cite web|url=http://www.journeysmyanmar.com/highlights_of_myanmar_pathein.htm|title=Pathein (Bassein)|publisher=Journeysmyanmar.com|accessdate=August 21, 2009}}</ref> ผลิตภัณฑ์ที่สำคัญอื่น ๆ อาทิ เครื่องปั้นดินเผา ตะกร้า ถังน้ำ เครื่องจักรสานเครื่องจักสาน

พะสิมมี[[ภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน]] (Am) อ้างอิงจากระบบ[[การแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิปเปนเคิพเพิน]] มีฝนตกมากในช่วงเดือนมิถุนายน ถึงสิงหาคม ส่วน[[ฤดูแล้ง]]เริ่มตั้งแต่เดือนธันวาคม ถึงเมษายน ซึ่งอากาศจะเย็นกว่าปกติ

พะสิมมีวัดพุทธที่สำคัญหลายแห่ง เช่น [[เจดีย์ชเวมอกตาวชเวมุทอ]]

ประกอบไปด้วย โรงเรียนการศึกษาพะสิม และมหาวิทยาลัยพะสิม นอกจากนี้ยังมีโรงพยาบาลใหญ่ และยังมีมหาวิทยาลัยเทคนิคจีทีซี มหาวิทยาลัยคอมพิวเตอร์ไอที