ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษามราฐี"

นอกจากนี้ภาษามราฐียังเป็นหนึ่งใน 18 ภาษาประจำชาติอย่างเป็นทางการของอินเดียด้วย โดยมีผู้ใช้เกือบร้อยล้านคน เฉพาะในรัฐมหาราษฏระ มีผู้ใช้ภาษามราฐีราว 90 ล้านคน ทั้งยังนับเป็นภาษาหนึ่งที่มีประวัติยาวนาน จารึกภาษามราฐีที่เก่าที่สุด พบครั้งแรกใน[[รัฐกรณาฏกะ]] เป็นจารึก ของอินเดีย สันนิษฐานจารึกไว้เมื่อประมาณ 1,300 ปีที่แล้ว

 

ภาษามราฐีเป็นภาษาที่สืบทอดลักษณะทาง[[ไวยากรณ์]]และ[[คำศัพท์]]จากภาษาสันสกฤต โดยผ่าน[[ภาษามหาราษฏรี]] ซึ่งเป็นภาษาถิ่นหนึ่งของ[[ภาษาปรากฤต]] ในสมัยจักรวรรดิสาตวาหนะ ซึ่งมีราชธานีใน[[เมืองประติษฐาน]] ในราว[[พุทธกาล]] ภาษามราฐีถือเป็นภาษาหลักของภูมิภาคนั้น และนับว่าเป็นภาษาปรากฤตที่แผร่หลายกว้างขวางที่สุดในยุคนั้น และโดดเด่นเหนือกว่าภาษาปรากฤตทั้งหมดที่ใช้ในวรรณคดีประเภทบทละคร (ได้แก่ มหาราษฏรี เสารเสนี และมาคธี) นอกจากนี้ยังมีการใช้ภาษามหาราษฎรีแขนงหนึ่งในการบันทึกคัมภีร์[[ศาสนาเชน]] ขณะที่จักรพรรดิสัตตสัยทรงแต่ง[[โศลก]] 700 บท เป็นชิ้นงานที่มีชื่อเสียงที่สุดในบรรดาวรรณกรรมภาษามหาราษฎรี ภาษามหาราษฏรีค่อยๆ วิวัฒนาการไปสู่ภาษามราฐี ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 15-16