เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
'''กาหลง''' เป็นต้นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็น[[ดอกไม้ประจำจังหวัด]][[จังหวัดสตูล|สตูล]] ปลูกขึ้นง่ายในดิน ร่วนเหนียวทั่วไป ที่มีความชื้นและอุดม สมบูรณ์ สมบัติรัตนะนิยมปลูกเป็นปลูกเป็นไม้ประดับ ทางสมุนไพรมีฤทธิ์เป็นยา แก้ไอท้อง<ref>ระวิวรรณ แก้วอมตวงศ์. [http://www.ubu.ac.th/~research/UBUJournal/DB_Journal/fileupload/10309.pdf สารทุติยภูมิและฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาของพืชสกุลชงโค ] วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. หน้า 116 - 130</ref> ▼{{Taxobox
| name = กาหลง
| status =
| status_system =
| status_ref =
| image = kalong.jpg
| image_width = 200px
| image_caption =
| regnum = [[Plant]]ae
| divisio = [[Flowering plant|Magnoliophyta]]
| classis = [[Magnoliopsida]]
| ordo = [[Fabales]]
| familia = [[Fabaceae]]
| subfamilia = [[Caesalpinioideae]]
| tribus = [[Cercideae]]
| genus = ''[[Bauhinia]]''
| species = ''''' B. acuminata'''''
| binomial = ''Bauhinia acuminata''
| binomial_authority = [[Carolus Linnaeus|L.]]
}}
▲'''กาหลง''' เป็นต้นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็น[[ดอกไม้ประจำจังหวัด]][[จังหวัดสตูล|สตูล]] ปลูกขึ้นง่ายในดินร่วนทั่วไป ที่มีความชื้นและอุดมสมบูรณ์ นิยมปลูกเป็นปลูกเป็นไม้ประดับ ทางสมุนไพรมีฤทธิ์เป็นยาแก้ไอ<ref>ระวิวรรณ แก้วอมตวงศ์. [http://www.ubu.ac.th/~research/UBUJournal/DB_Journal/fileupload/10309.pdf สารทุติยภูมิและฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาของพืชสกุลชงโค ] วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. หน้า 116 - 130</ref>
กาหลงมีชื่อพื้นเมืองอื่นๆอีกคือ กาแจ๊ะกูโด ([[มลายู]]-[[จังหวัดนราธิวาส|นราธิวาส]]), ส้มเสี้ยว (ภาคกลาง), เสี้ยวน้อย ([[จังหวัดเชียงใหม่|เชียงใหม่]]), เสี้ยวดอกขาว<ref name="สำนักงานหอพรรณไม้">เต็ม สมิตินันทน์ [http://web3.dnp.go.th/botany/ThaiPlantName/Default.aspx ''ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย''] สำนักงานหอพรรณไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช, พ.ศ. 2549</ref>
== ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ==
กาหลงเป็นไม้พุ่ม สูง 1100-3500 เมตร ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปไข่หรือเกือบกลม ปลายเว้าลงมาสู่เส้นกลางใบลึกเกือบครึ่งแผ่นใบ ปลายแฉกทั้งสองข้างแหลม ปลายเส้นกลางใบมีติ่งเล็กแหลม ผลัดใบในฤดูหนาวระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนธันวาคมอันวา และจะแตกใบใหม่ราวเดือนเมษายนถึงเดือนพฤษภาคม ดอกออกหลังจากใบใหม่แตกออกมาแล้ว ดอกสีขาว มีลักษณะเป็นช่อดอกสั้นๆยาวๆแข็งๆ ออกตรงข้ามกับใบที่อยู่ตอนปลายกิ่ง มี 3-10 ดอก ฝักแบน คล้ายรูปขอบขนาน ปลายและโคนฝักสอบแหลม ปลายฝักมีติ่งแหลม ขอบฝักเป็นสันหนา มี 5-10 เมล็ด เมล็ดเล็กคล้ายรูปขอบขนาน
== การกระจายพันธุ์ ==
|
