วิกิพีเดีย

พระเจ้าเอ็งรีกึแห่งโปรตุเกส

พระคาร์ดินัล พระเจ้าเอ็งรีกึแห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Henrique  ; 31 มกราคม 1512 – 31 มกราคม 1580) ได้รับการถวายพระสมัญญาว่า ผู้บริสุทธิ์ (โปรตุเกส: o Casto) และ กษัตริย์พระคาร์ดินัล (โปรตุเกส: o Cardeal-Rei) ทรงเป็น พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกส ตุลาการศาลศาสนา และพระคาร์ดินัลแห่งคริสตจักรนิกายโรมันคาทอลิก ซึ่งปกครองราชอาณาจักรโปรตุเกส ระหว่างปี ค.ศ. 1578 ถึง 1580 เนื่องจากพระองค์ทรงเป็นนักบวช ทำให้ต้องทรงถือพรหมจรรย์ และไม่มีพระราชบุตรที่จะสืบราชสันตติวงศ์ต่อได้ ด้วยเหตุนี้ราชวงศ์อาวิชที่ปกครองดินแดนโปรตุเกสเป็นเวลาเกือบ 200 ปีสิ้นสุดลง การสวรรคตของพระองค์ทำให้เกิดวิกฤตการณ์การสืบราชบัลลังก์โปรตุเกส ค.ศ. 1580 และท้ายที่สุดก็เกิดการรวมราชบัลลังก์สเปนและโปรตุเกสเป็นสหภาพไอบีเรีย เป็นเวลายาวนาน 60 ปีที่โปรตุเกสมีพระมหากษัตริย์ร่วมกันกับราชอาณาจักรสเปน พระมหากษัตริย์พระองค์ต่อไปของโปรตุเกสหลังสิ้นสุดสหภาพไอบีเรียคือ พระเจ้าฌูเอาที่ 4 ซึ่งทรงฟื้นฟูราชบัลลังก์ขึ้นใหม่ หลังจากอยู่ภายใต้การปกครองของสเปนอย่างยาวนาน

เอ็งรีกึ
พระคาร์ดินัล
พระบรมสาทิสลักษณ์ ป. 1579
พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลการ์วึช
ครองราชย์4 สิงหาคม ค.ศ. 1578 – 31 มกราคม ค.ศ. 1580
ราชาภิเษก28 สิงหาคม ค.ศ. 1578 ลิสบอน
ก่อนหน้าซึบัชตีเยา
ถัดไปอังตอนียู (พิพาท) หรือ ฟีลิปึที่ 1
พระราชสมภพ31 มกราคม ค.ศ. 1512
ลิสบอน ราชอาณาจักรโปรตุเกส
สวรรคต31 มกราคม ค.ศ. 1580 (68 พรรษา)
อัลไมริง ราชอาณาจักรโปรตุเกส
ราชวงศ์อาวิช
พระราชบิดาพระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกส
พระราชมารดามารีอาแห่งอารากอน
ศาสนาโรมันคาทอลิก

พระชนม์ชีพ

แก้

พระเจ้าเอ็งรีกึเสด็จพระราชสมภพที่ ลิสบอน เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 5 ของพระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกส และ มารีอาแห่งอารากอน [1]

พระคาร์ดินัล

แก้

ในฐานะที่ทรงเป็นพระโสทรานุชาของพระเจ้าฌูเอาที่ 3 แห่งโปรตุเกส และเป็นพระราชโอรสพระองค์เล็กในพระมหากษัตริย์ จึงไม่คาดคิดว่าอิงฟังตึเอ็งรีกึจะเสวยราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกส ในช่วงต้นของพระชนม์ชีพ อิงฟังตึเอ็งรีกึทรงรับศีลบวช เพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ของโปรตุเกสในด้านคริสตจักรนิกายโรมันคาทอลิกซึ่งในขณะนั้นอยู่ภายใต้อิทธิพลของ สเปน พระองค์ทรงได้รับการเลื่อนสมณศักดิ์อย่างรวดเร็วตามลำดับชั้นของคริสตจักร โดยได้รับแต่งตั้งเป็น อัครมุขนายก(อาร์ชบิชอป)แห่งบรากา อัครมุขนายกแห่งเอโบรา และ ผู้พิพากษาสูงสุดศาลศาสนา ก่อนที่จะได้รับการแต่งตั้งเป็นพระคาร์ดินัลในวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1545 โดยมีสมณศักดิ์เป็น Santi Quattro Coronati ทรงเป็น อัครมุขนายกแห่งลิสบอน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1564 ถึง 1570 อิงฟังตึเอ็งรีกึทรงพยายามนำคณะเยซูอิตมายังโปรตุเกส เพื่อสนับสนุนกิจการศาสนาของพวกเขาในจักรวรรดิอาณานิคมของโปรตุเกส

รัชกาล

แก้

อิงฟังตึเอ็งรีกึทรงดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในพระเจ้าซึบัชตีเยา พระโอรสในพระราชภาติยะของพระองค์ แทนที่สมเด็จพระราชินีคาทารีนา พระเชษฐนีของพระองค์และพระอัยยิกาของพระเจ้าซึบัชตีเยา หลังจากพระนางทรงลาออกจากตำแหน่งในปี ค.ศ. 1562 [2] [1] พระเจ้าซึบัชตีเยาเสด็จสวรรคตโดยไม่มีรัชทายาทในยุทธการที่อัลกาเซอร์คิบีร์ ซึ่งประสบกับความหายนะในปี ค.ศ. 1578 และพระคาร์ดินัลชราผู้นี้ก็ได้รับการถวายราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์ในเวลาไม่นานหลังจากนั้น [1] พระเจ้าเอ็งรีกึทรงพยายามที่จะปลดเปลื้องคำปฏิญาณของคริสตจักรเพื่อที่พระองค์จะได้เสกสมรสและมีรัชทายาทสืบสันตติวงศ์ราชวงศ์อาวิชสืบไป แต่สมเด็จพระสันตปาปาเกรกอรีที่ 13 ไม่ต้องการที่จะขัดแย้งกับพระเจ้าเฟลิเปที่ 2 แห่งสเปน จึงไม่ได้ประทานพระอนุญาตให้พระองค์ปลดเปลื้องคำปฏิญาณนั้น [3] [4]

สวรรคตและการสืบสันตติวงศ์

แก้

กษัตริย์พระคาร์ดินัลเสด็จสวรรคตในพระราชวังอัลไมริง ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 68 พรรษา โดยไม่ได้ทรงสถาปนาผู้สืบราชบัลลังก์ เหลือเพียงผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เพื่อดูแลราชอาณาจักรเท่านั้น [5] ผู้อ้างสิทธิ์ในราชวงศ์ที่ใกล้ชิดที่สุดพระองค์หนึ่งคือพระเจ้าเฟลิเปที่ 2 แห่งสเปน ซึ่งในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1580 ทรงส่งดยุกแห่งอัลบา ไปอ้างสิทธิ์โปรตุเกสโดยใช้กำลัง [5] และพระเจ้าเฟลิเปได้รับเลือกเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสที่ศาลกอร์ตึชโปรตุเกสแห่งตูมาร์ ในปี ค.ศ. 1581 ทรงมีพระปรมาภิไธยว่า พระเจ้าฟีลิปึที่ 1 โดยมีเงื่อนไขว่าราชอาณาจักรและดินแดนโพ้นทะเลจะต้องรักษาเอกราชเอาไว้ [6] ทำให้เกิดสหภาพไอบีเรียขึ้น

พระราชพงศาวลี

แก้
8. พระเจ้าดูอาร์ตึแห่งโปรตุเกส[9]
4. อิงฟังตึฟือร์นังดู ดยุกแห่งวีเซว[7]
9. เลโอนอร์แห่งอารากอน[9]
2. พระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกส
10. อิงฟังตึฌูเอา กรมวังแห่งโปรตุเกส[8]
5. อิงฟังตาบียาตริชแห่งโปรตุเกส[7]
11. อีซาแบลแห่งบาร์เซลุช[8]
1. พระเจ้าเอ็งรีกึแห่งโปรตุเกส
12. พระเจ้าฆวนที่ 2 แห่งอารากอน[10]
6. พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 2 แห่งอารากอน[8]
13. ฆัวนา เอ็นริเกซ[10]
3. มารีอาแห่งอารากอน
14. พระเจ้าฆวนที่ 2 แห่งกัสติยา[11]
7. สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 1 แห่งกัสติยา[8]
15. อีซาแบลแห่งโปรตุเกส[11]

หมายเหตุ

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 McMurdo 1889.
  2. ↑ Disney 2009, p. 174
  3. ↑ MacKay 2012, p. 44
  4. ↑ Disney 2009, p. 176
  5. ↑ 5.0 5.1 Disney 2009.
  6. ↑ Stephens 1903.
  7. ↑ 7.0 7.1   Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Emanuel I." . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 9 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 Liss, Peggy K. (2015). Isabel the Queen: Life and Times. University of Pennsylvania Press. p. 11. ISBN 978-0812293203.
  9. ↑ 9.0 9.1 Stephens 1903, p. 139
  10. ↑ 10.0 10.1   Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Ferdinand V. of Castile and Leon and II. of Aragon" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 10 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
  11. ↑ 11.0 11.1 Isabella I, Queen of Spain ที่สารานุกรมบริตานิกา
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พระเจ้าเอ็งรีกึแห่งโปรตุเกส&oldid=11889784"