พระเจ้าตรีภูวนาทิตยวรมัน
พระเจ้าตรีภูวนาทิตยวรมัน (เขมร: ត្រិភុវនាទិត្យវម៌្ម; ? – ค.ศ. 1177) เป็นกษัตริย์ของจักรวรรดิเขมรตั้งแต่ ค.ศ. 1166 - 1177 พระองค์เสด็จขึ้นครองบัลลังก์หลังจากที่พระองค์ลอบปลงพระชนม์พระเจ้ายโศวรมันที่ 2 พระองค์เป็นชาวจีนซึ่งประมาณปี ค.ศ. 1165 ได้ล้มล้างราชบัลลังก์ของพระเจ้ายโศวรมันที่ 2 และประกาศพระองค์เป็นกษัตริย์แห่งเขมร พระองค์ปกครองเขมรภายใต้การกบฏหลายครั้งโดยผู้ภักดีของพระเจ้ายโศวรมันที่ 2 แต่สามารถปราบปรามกลุ่มกบฏได้จนกระทั่งกองกำลังจากอาณาจักรจามปาซึ่งอยู่ใกล้เคียง ภายใต้พระเจ้าชัยอินทรวรมันที่ 4 ได้บุกเข้ายึดเมืองหลวงของจักรวรรดิคือ เมืองพระนคร พระเจ้าชัยอินทรวรมันที่ 4 ทรงสำเร็จโทษพระเจ้าตรีภูวนาทิตยวรมัน[1][2]:163
| พระเจ้าตรีภูวนาทิตยวรมัน | |
|---|---|
| พระมหากษัตริย์แห่ง จักรวรรดิขแมร์ | |
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1166 – ค.ศ. 1177 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้ายโศวรมันที่ 2 |
| ถัดไป | พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ตรีภูวนาทิตย์ |
| สวรรคต | ค.ศ. 1177 |
ในปี ค.ศ. 1177 การรุกรานของ ชาวจาม ที่นำโดยพระเจ้าชัยอินทรวรมันที่ 4 ได้เข้าปล้นเมืองพระนคร นครหลวงของเขมร[3]:78–79
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Matthew Bennett (1998), The Hutchinson Dictionary of Ancient & Medieval Warfare. ISBN 1-57958-116-1. Page 166. (google book)
- ↑ Coedès, George (1968). Walter F. Vella (บ.ก.). The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
- ↑ Maspero, G., 2002, The Champa Kingdom, Bangkok: White Lotus Co., Ltd., ISBN 9747534991
| ก่อนหน้า | พระเจ้าตรีภูวนาทิตยวรมัน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้ายโศวรมันที่ 2 |  |
กษัตริย์แห่งจักรวรรดิขแมร์ (ค.ศ. 1166–1177) |
 |
พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 |