อะทินคะยา ซอยู่น (พม่า: အသင်္ခယာ စောယွမ်း, ออกเสียง: [ʔə.θɪ̀ɰ̃.kʰə.jà sɔ́.jʊ́ɰ̃]; ประมาณ ค.ศ. 1299 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327) เป็นผู้ก่อตั้งอาณาจักรซะไกง์ของพม่า เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระเจ้าสีหตู พระองค์ได้ตั้งอาณาจักรคู่ขัดแย้งขึ้นใน ค.ศ. 1315 หลังพระเจ้าสีหตูสถาปนาพระเจ้าอูซะนาที่ 1 แห่งปี้นยะเป็นทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง[1] พระเจ้าซอยู่นประสบความสำเร็จในการต้านทัพเล็ก ๆ สองครั้งจากปี้นยะใน ค.ศ. 1317 ขณะที่พระเจ้าซอยู่นยังคงภักดีต่อพระราชบิดา พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพฤตินัยของพื้นที่ซึ่งคือภาคซะไกง์และตอนเหนือของภาคมัณฑะเลย์ในปัจจุบัน[2]

พระเจ้าซอยู่น
กษัตริย์แห่งซะไกง์
ครองราชย์15 พฤษภาคม ค.ศ. 1315 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327
ก่อนหน้าสีหตู
ถัดไปพระเจ้าตราพระยาที่ 1 แห่งซะไกง์
ประสูติป. ค.ศ. 1299
ปีนแล อาณาจักรมยีนไซง์
สวรรคต5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 (27 พรรษา)
ซะไกง์ อาณาจักรซะไกง์
มเหสีพระนางซอนองแห่งซะไกง์
พระราชบุตรSoe Min
พระเจ้าจะซวาแห่งซะไกง์
Nawrahta Minye
พระเจ้าตราพระยาที่ 2 แห่งซะไกง์
ราชวงศ์มยีนไซง์
พระราชบิดาพระเจ้าสีหตู
พระราชมารดาพระนางยะดะนาโบนแห่งปี้นยะ
ศาสนาพุทธเถรวาท

หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู ซะไกง์และปี้นยะแยกกันอย่างเป็นทางการ พระเจ้าซอยู่นสวรรคตใน ค.ศ. 1327 มีพระราชบุตร 4 พระองค์ เป็นพระราชโอรส 3 พระองค์ และพระราชธิดา 1 พระองค์ พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์ได้เป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์ พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของพระเจ้าตะโดมินพญา ผู้ก่อตั้งอาณาจักรอังวะ

อ้างอิง

แก้
  1. Phayre 1967:58–59
  2. Htin Aung 1967: 71–79