พระเจ้าซอยู่น
อะทินคะยา ซอยู่น (พม่า: အသင်္ခယာ စောယွမ်း, ออกเสียง: [ʔə.θɪ̀ɰ̃.kʰə.jà sɔ́.jʊ́ɰ̃]; ประมาณ ค.ศ. 1299 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327) เป็นผู้ก่อตั้งอาณาจักรซะไกง์ของพม่า เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระเจ้าสีหตู พระองค์ได้ตั้งอาณาจักรคู่ขัดแย้งขึ้นใน ค.ศ. 1315 หลังพระเจ้าสีหตูสถาปนาพระเจ้าอูซะนาที่ 1 แห่งปี้นยะเป็นทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง[1] พระเจ้าซอยู่นประสบความสำเร็จในการต้านทัพเล็ก ๆ สองครั้งจากปี้นยะใน ค.ศ. 1317 ขณะที่พระเจ้าซอยู่นยังคงภักดีต่อพระราชบิดา พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพฤตินัยของพื้นที่ซึ่งคือภาคซะไกง์และตอนเหนือของภาคมัณฑะเลย์ในปัจจุบัน[2]
| พระเจ้าซอยู่น | |
|---|---|
| กษัตริย์แห่งซะไกง์ | |
| ครองราชย์ | 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1315 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 |
| ก่อนหน้า | สีหตู |
| ถัดไป | พระเจ้าตราพระยาที่ 1 แห่งซะไกง์ |
| ประสูติ | ป. ค.ศ. 1299 ปีนแล อาณาจักรมยีนไซง์ |
| สวรรคต | 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 (27 พรรษา) ซะไกง์ อาณาจักรซะไกง์ |
| มเหสี | พระนางซอนองแห่งซะไกง์ |
| พระราชบุตร | Soe Min พระเจ้าจะซวาแห่งซะไกง์ Nawrahta Minye พระเจ้าตราพระยาที่ 2 แห่งซะไกง์ |
| ราชวงศ์ | มยีนไซง์ |
| พระราชบิดา | พระเจ้าสีหตู |
| พระราชมารดา | พระนางยะดะนาโบนแห่งปี้นยะ |
| ศาสนา | พุทธเถรวาท |
หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู ซะไกง์และปี้นยะแยกกันอย่างเป็นทางการ พระเจ้าซอยู่นสวรรคตใน ค.ศ. 1327 มีพระราชบุตร 4 พระองค์ เป็นพระราชโอรส 3 พระองค์ และพระราชธิดา 1 พระองค์ พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์ได้เป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์ พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของพระเจ้าตะโดมินพญา ผู้ก่อตั้งอาณาจักรอังวะ