พระยาเพชรกำแหงสงคราม (ซุ่ย ซุ่ยยัง)

พระยาเพชรกำแหงสงคราม (ซุ่ย ซุ่ยยัง) อดีตเจ้าเมืองชุมพร เป็นบุตร นายถิ่น น่าจะเป็นคนเดียวกับ พระยาเพชรกำแหงสงคราม (ถิ่น) เจ้าเมืองชุมพร และนางไผ่ยา (น้อย) และเป็นพ่อตาของ พระศรีราชสงคราม (ปาน ศรียาภัย) รองเจ้าเมืองไชยา (ฝ่ายทหาร) หรือ ปลัดเมืองไชยา ซึ่งเป็นบิดาของ พระยาวจีสัตยารักษ์ (ขำ ศรียาภัย) ผู้กำกับการถือน้ำพิพัฒน์สัตยา

พระยาเพชรกำแหงสงคราม
(ซุ่ย ซุ่ยยัง)
เจ้าเมืองชุมพร
ดำรงตำแหน่ง
พ.ศ. 2353 – 2367
กษัตริย์พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
ก่อนหน้าพระยาเพชรกำแหงสงคราม (ถิ่น)
ถัดไปพระยาเพชรกำแหงสงคราม (ยม)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
ซุ่ย

9 เมษายน พ.ศ. 2318
อาณาจักรธนบุรี
เสียชีวิตพ.ศ. 2375 (57 ปี)
พระนคร อาณาจักรรัตนโกสินทร์
ศาสนาอิสลามซุนนี
ต่อมา พุทธเถรวาท
บุตรพระยาเพชรกำแหงสงคราม
บุพการี
  • ถิ่น (บิดา)
  • ไผ่ยา (มารดา)
อาชีพ
  • ข้าราชการ
  • ทหาร
  • นักการเมือง
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ไทย กรุงรัตนโกสินทร์
สังกัดกองทัพเมืองชุมพร
ประจำการไม่ทราบ – พ.ศ. 2367
ยศแม่ทัพ
บังคับบัญชากองทัพเมืองชุมพร
ผ่านศึกยุทธการชุมพร
ยุทธการมะริด

ประวัติ

แก้

พระยาเพชรกำแหงสงคราม (ซุ่ย ซุ่ยยัง) หรือ พระยาตับเหล็ก อดีตเจ้าเมืองชุพร และ แม่ทัพเรือ และเป็นบิดาของ พระยาเพชรกำแหงสงคราม (ยัง ซุ่ยยัง) อดีตเจ้าเมืองชุมพร ในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5

ผลงาน

แก้
  • พ.ศ. 2363 ชนะศึกพม่าที่ยกทัพมาตีเมืองชุมพร ณ บริเวณที่ตั้งวัดชุมพรรังสรรค์ หรือ วัดเหนือ ปัจจุบัน ในสมัยนั้นใช้เป็นป่าช้า(ฝังศพ และเผาศพ)
  • พ.ศ. 2367 (นับแบบเดิม พ.ศ. 2366)[1] เป็นแม่ทัพเรือ ยกกองทัพเรือ เป็นเรือรบใหญ่ 9 ลำ และเรือกรรเชียง 60-80 ฝีพาย จำนวนหนึ่ง ไปตีเมืองมะริด แพ้อังกฤษ ทหารถูกจับ 155 คน พร้อมเรือกรรเชียง 2 ลำ พระเทพไชยบุรินทร์ (ขุนทอง) เป็นนายกองถูกจับด้วย

ส่วนเจ้าพระยามหาโยธา (ทอเรียะ คชเสนี) เป็นแม่ทัพหน้า และ พระยาสุรเสนา เป็นแม่ทัพหนุน ยกทัพไปทางด่านเจดีย์สามองค์ ทั้ง 3 กองทัพเพื่อไปช่วยอังกฤษรบพม่า

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

แก้

พ.ศ. 2353 ได้รับพระราชทาน "พานทอง" จากพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ ๒

อนิจกรรม

แก้

ถึงแก่อนิจกรรม เมื่อ ปี พ.ศ. 2375 ณ กรุงเทพมหานคร

อ้างอิง

แก้
  1. จดหมายเหตุหลวงอุดมสมบัติ : 153
  2. จดหมายเหตุหลวงอุดมสมบัติ : 155


แหล่งข้อมูล

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้