พระกุมารชีพ

พระกุมารชีพ (สันสกฤต: कुमारजीव, Kumārajīva) หรือชื่อในภาษาจีนว่า จิวหมัวหลัวสือ (จีนตัวย่อ: 鸠摩罗什; จีนตัวเต็ม: 鳩摩羅什; พินยิน: Jiūmóluóshí) เป็นพระภิกษุชาวอินเดีย เกิดเมื่อ พ.ศ. 887 ที่แคว้นกุฉา บิดาชื่อกุมารยณะ มารดาชื่อชีพะ เมื่ออายุเจ็ดขวบได้ไปศึกษาธรรมของฝ่ายเถรวาทกับพระผันโถวต๋าต้าที่แคว้นโกเผน จากนั้นจึงไปศึกษาธรรมฝ่ายมหายานกับพระซิลี่เหยียสั่วหมอ จากนั้นจึงกลับแคว้นกุฉามาเรียนกับพระเปยเหมยหลัวอี้ แล้วได้เผยแผ่ธรรมที่แคว้นกุฉาเรื่อยมา

อนุสาวรีย์ของพระกุมารชีพ หน้าทางเข้าถ้ำคีซิล ในเมืองกุฉา เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ ประเทศจีน

ต่อมา พระเจ้าฝูเจียน (苻堅) กษัตริย์รัฐเฉียนฉินได้ส่งนายพลหลวี่กวงออกมาปราบแคว้นกุฉา เมื่อนายพลผู้นี้ได้รับชัยชนะได้นิมนต์พระกุมารชีพกลับไปเหลียวโจวด้วย แต่ระหว่างทางทราบว่าพระเจ้าฝูเจียนพ่ายแพ้แก่ข้าศึกจึงตั้งตัวเป็นเอกราชที่เหลียวโจว จนกระทั่งพระเจ้าเหยาซิ่ง (姚興) แห่งรัฐโฮ่วฉินกรีธาทัพมาปราบและนิมนต์พระกุมารชีพให้ไปอยู่ที่ฉางอัน

เมื่อมาอยู่ที่ฉางอัน พระกุมารชีพได้แปลพระไตรปิฎกและคัมภีร์มหายานหลายเล่ม เช่น วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร เป็นภาษาจีน ทำให้ได้สมญานามเป็นภาษาจีนว่าพระซำจั๋งหรือซันจั้ง(พระไตรปิฏกาจารย์) ท่านมรณภาพเมื่อ พ.ศ. 956 รวมอายุได้ 74 ปี

อ้างอิง

• อมร ทองสุก, แปล. วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร พระสงฆ์จี้กงอรรถาธิบาย. พิมพ์ครั้งที่ 2. ชุณหวัตร. 2550.