ผู้ไม่มีหน้าที่ทำการรบ

ผู้ไม่มีหน้าที่ทำการรบ (อังกฤษ: Non-combatant)^[1] ตามกฎหมายสงครามและกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ หมายถึงบุคคลผู้ไม่เกี่ยวข้องโดยตรงในการรบพุ่ง^[2] โดยส่วนมากแล้วเป็นบุคลากรที่ปฏิบัติหน้าที่เป็นฝ่ายช่วยรบ อาทิ แพทย์ทหาร, อนุศาสนจารย์ทหาร เป็นต้น บุคคลเหล่านี้ได้รับความคุ้มครองจากการถูกทำร้ายทุกรูปแบบ, การตกเป็นเชลย, การละเมิดศักดิ์ศรีส่วนบุคคล

สถานภาพนี้ได้รับการคุ้มครองครั้งแรกโดยอนุสัญญาเจนีวาฉบับที่หนึ่ง ค.ศ. 1864