วิกิพีเดีย

ผู้ใช้:W700/sandbox

< ผู้ใช้:W700
โตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริด
2019 Toyota Prius Plug-in Hybrid Business Edition Plus (ZVW52, UK)
ภาพรวม
บริษัทผู้ผลิตโตโยต้า
เรียกอีกชื่อโตโยต้า พริอุส ไพรม์ (พ.ศ. 2559–ปัจจุบัน)
เริ่มผลิตเมื่อมกราคม พ.ศ. 2555 – ปัจจุบัน
รุ่นปี2012–ปัจจุบัน
ตัวถังและช่วงล่าง
ประเภทรถยนต์นั่งขนาดเล็ก (C)
รูปแบบตัวถังลิฟต์แบ็ก 5 ประตู
โครงสร้างเครื่องวางหน้า ขับเคลื่อนล้อหน้า

โตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริด (อังกฤษ: Toyota Prius Plug-in Hybrid; มักถูกเรียกอย่างย่อว่า Prius PHV หรือรู้จักกันในชื่อ พริอุส ไพรม์ ที่อเมริกาเหนือ ประเทศเกาหลีใต้ และประเทศนิวซีแลนด์) เป็นรถยนต์ลิฟต์แบ็กพลังงานไฟฟ้าไฮบริดที่สามารถเสียบปลั๊กชาร์จได้ผลิตโดยโตโยต้า โดยรุ่นแรกได้ผลิตตั้งแต่ พ.ศ. 2555 ถึง พ.ศ. 2559 รุ่นที่สองผลิตตั้งแต่ พ.ศ. 2559[1] และรุ่นที่สามเริ่มผลิตตั้งแต่ พ.ศ. 2566

พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดเป็นรถยนต์ไฟฟ้าเสียบปลั๊กที่มียอดขายมากเป็นอันดับสองใน พ.ศ. 2555[2] และกลายเป็นรถยนต์ไฟฟ้าที่ขายดีที่สุดอันดับสามตลอดกาลในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2557[3] เมื่อสิ้นสุดการผลิตยอดขายของพริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดก็ถูกแซงโดยเทสล่า โมเดล เอสและมิตซูบิชิ เอาต์แลนด์เดอร์ พี-เอชอีวีจนร่วงลงมาอยู่ที่อันดับห้าในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2558[4] ข้อมูลเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2560 ยอดขายของพริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดขายได้มากที่สุดในอเมริกาเหนือด้วยจำนวน 66,800 คัน ตามมาด้วยประเทศญี่ปุ่น 48,800 คันและทวีปยุโรป 13,100 คัน[5] โดยเมื่อ พ.ศ. 2560 ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่ขายได้มากที่สุดด้วยจำนวน 65,703 คัน[6][7][8] และจากข้อมูลเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 ยอดขายสะสมของทั้งหมดของโตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดทั้งสองรุ่นมีจำนวนรวม 209,000 คันนับตั้งแต่เปิดตัวครั้งแรก[9]

Concept and demonstration models แก้

 
Prius Plug-In Hybrid Concept at the 2009 Frankfurt Motor Show

The Prius Plug-In Hybrid Concept was exhibited at the September 2009 Frankfurt Motor Show,[10] the October 2009 Tokyo Motor Show,[11] and the December 2009 Los Angeles Auto Show.[12] The vehicle was based on the third-generation Toyota Prius (model XW30) but outfitted with 5.2 kWh lithium-ion batteries.[12][13] The selected battery capacity is the minimum required for a vehicle to be eligible for the U.S. federal tax credit of US$2,500, which under the American Clean Energy and Security Act of 2009 is applicable to the first 200,000 plug-ins sold by an automaker.[14]

After displaying the concept version in these three shows, a global demonstration program involving 600 pre-production test cars began in late 2009 and took place in Australia, Canada, China, France, Germany, Japan, New Zealand and the United States.[15][16][17] The demonstration vehicles were made available for lease to fleet and government customers, of which, 230 were delivered in Japan beginning in late December 2009, 125 in the U.S. by early 2010, and 200 in Europe in spring 2010.[16][18][19] All program vehicles were equipped with data tracking devices to allow Toyota to monitor the car's usage for further development of the plug-in hybrid system.[20][21]

The pre-production Prius Plug-in used three different batteries: two added batteries to provide all-electric drive and the standard hybrid battery which engages when the first two are depleted, allowing the car to operate like a regular hybrid Prius.[22][23] According to Toyota, when the vehicle started, it operates in all-electric mode, drawing electrical power directly from the first battery pack. When the first battery was depleted, it disconnected from the circuit and the second pack engaged. When the second pack was depleted, it disconnected from the circuit and the vehicle defaulted to conventional hybrid mode, using the main battery as the sole electrical power source. Pack one and pack two would not reengage with the circuit until the vehicle was plugged in and charged.[23]

According to Toyota, the demonstrator was rated at 134 mpg-US (0.0176 L/km; 134 mpg-US; 161 mpg-imp)* on the Japanese JC08 cycle with a combined efficiency based on 43.6% of driving in EV mode,[19][13] and CO2 emissions of 41 g/km.[24] Fuel efficiency operating as a gasoline-electric hybrid, like the regular Prius, is 72 mpg-US (0.033 L/km; 72 mpg-US; 86 mpg-imp)* with CO2 emissions of 76 g/km.[19]

Demonstration programs by country แก้

Australia
 
Prius Plug-In Hybrid demonstration program vehicle operating for GoGet CarShare in Australia

The program in Australia included five demonstrator plug-ins allocated to government agencies.[25]

Canada

In March 2010 Toyota launched its demonstration program in Canada with five demonstrator plug-ins in partnership with academic institutions, hydro-electric producers, and governmental agencies in each of the four provinces participating in the program: British Columbia, Manitoba, Ontario and Québec. Canada is home to Toyota's global cold weather research center in Northern Ontario, and the country's cold weather will serve to evaluate its adverse effect on battery performance and range.[26][27]

In July 2010 the first demonstrator plug-in was delivered in Manitoba. The unit was shared and tested by partners Manitoba Hydro, Manitoba Innovation, Energy and Mines, and the University of Manitoba. There were a total of 15 partners in the four provinces that participated in the Canadian demonstration trial.[28]

China

On 28 October 2010, Toyota signed an agreement with China Automotive Technology and Research Center on jointly carrying out field trials of the demonstrator plug-ins in China.[29]

France
 
Toyota Prius Plug-in Hybrid demonstration program vehicle in Europe

The demonstration program in Strasbourg was launched in April 2010.[30] The 3-year program involved 70 demonstrator plug-ins and the deployment of dedicated charging infrastructure. The program set up more than 150 charging points at private parking lots of firms participating in the program, user homes, public parking lots and on public roads. The program was run by Électricité de France in partnership with Toyota and the City and the Urban Community of Strasbourg, and is financially supported through a research fund managed by the French Environment and Energy Management Agency.[30]

The City and the Urban Community of Strasbourg will leased five demonstrator plug-ins and also provided a subsidy to a local carsharing company to lease three demonstrators. The remaining vehicles will be leased to other public institutions and private companies.[30]

Germany

The demonstration program in Germany was conducted in Baden-Württemberg with ten demonstrator plug-ins and the corresponding dedicated charging infrastructure. The program was run by German energy provider EnBW.[30]

Japan
 
Prius Plug-in Hybrid demonstration program vehicle recharging at a solar-powered charging station in Toyota, Aichi, Japan

In Japan, Toyota leased approximately 230 demonstrator plug-ins to government ministries, local governments selected for the Japanese Ministry of Economy, Trade and Industry's EV & PHV Towns program, corporations such, as electric power companies, and other entities.[24] As part of the demonstration program and beginning in July 2010, two demonstrator plug-ins were made available for short-term rental in the city of Gotō, Nagasaki. The rental fees were แม่แบบ:¥ (US$96) for up to six hours, แม่แบบ:¥ (US$108) for up to 12 hours, แม่แบบ:¥ (US$131) for up to 24 hours, and แม่แบบ:¥ (US$108) for each additional day.[31]

United Kingdom

The demonstration trial in the UK began in late June 2010 with a fleet of 20 demonstrator plug-ins.[32][33] Toyota partnered with Électricité de France to carry out a three-year trial, and as part of the program a number of charging bays will be deployed in London. The trial Prius Plug-in Hybrids will be available through leasing to public sector organizations and business users.[32] Among the organizations that received the first Prius Plug-ins are Transport for London, the Government Car and Despatch Agency, the Metropolitan Police Service, News International and Sky.[34][35]

United States
 
Prius Plug-in Hybrid demonstration program vehicle recharging from a mobile fast charging unit in Washington, D.C.

A total of 125 demonstrator plug-ins were deployed in the US.[36] In October 2009, Toyota announced its first regional program partnership in the U.S. with Xcel Energy's SmartGridCity program in Boulder, Colorado. The research project was coordinated by the University of Colorado at Boulder Renewable and Sustainable Energy Institute (RASEI). Boulder offered the opportunity of monitoring the performance of Toyota's first-generation lithium-ion battery at high altitude and under cold climate.[12][37] Other partnerships were made with Qualcomm and the South Coast Air Quality Management District.[37] Other regional programs considered were Northern and Southern California, Washington, D.C., New York City, Portland and Pittsburgh, which offered different conditions for vehicle performance and customer needs.[12][37]

In June 2010 the demonstration vehicles were delivered to Portland State University,[38] the Silicon Valley Leadership Group,[39] San Diego Gas & Electric and the California Center for Sustainable Energy.[40] In the following weeks, an additional 30 vehicles were assigned to Silicon Valley groups and companies, including the University of California, Berkeley.[39] In August 2010 two demonstrators were delivered to be tested in San Francisco's municipal fleet as part of the demonstration program.[41]

Georgetown University was the first partner in Washington, D.C. to participate in the program under the sponsorship of the U.S. Department of Energy's Clean Cities program. Two demonstrators were loaned in December 2010 and sixteen Georgetown employees tested the vehicles in three-month rotations.[42][43] Five demonstrators were delivered to New York City, two were tested by the New York City Department of Transportation and three by the Port Authority of New York and New Jersey.[44]

As part of the demonstration program, Toyota delivered eight Prius plug-in hybrids to Zipcar in January 2011. The car sharing firm selected three markets to make the plug-in hybrids available to its members, three cars in Boston and Cambridge, Massachusetts, three in San Francisco, California, and two in Portland, Oregon.

Field test results แก้

Europe

Toyota reported the following findings for the European demonstration fleet after about a year of testing, representing the driving experience acquired by the participants after 800,000 km (497,100 mi) driven:[18]

  • Two-thirds of commute trips traveled a distance of less than 20.1 km (12.5 mi), the expected all-electric range in EV mode.
  • More than a third of the participants made long-distance trips of more than 100 km (62 mi) at least once a week.
  • The demonstrator vehicles consumed 36% less fuel than the comparable, best-in-class diesel vehicle, and almost 50% less than the best-in-class gasoline vehicle.
  • The maximum average fuel consumption figure observed was more than 141 mpg-imp (0.0200 L/km; 117 mpg-US; 141 mpg-imp)*.
United Kingdom

Based on the results from less than one year of real-world use for the 20 demonstrators leased to EDF Energy, Toyota reported the following findings:[45]

  • Driving in electric-only (EV) mode accounted for one-third of the distance driven in the demonstration.
  • The average trip distance was 11.7 km (7.3 ไมล์), with 59% of all journeys covering between 5 และ 20 km (3.1 และ 12.4 ไมล์).
  • Twenty-two percent of drivers were able to drive further than the official 20.1 km (12.5 ไมล์) range in EV mode.
  • Fuel consumption data indicates performance is 27% better than an equivalent diesel-powered vehicle.
United States

Consumer Reports tested a demonstrator for two weeks and reported an all-electric range between 23 และ 27 km (14 และ 17 mi) upfront at the beginning of each trip. On a 126 km (78-ไมล์) trip, the vehicle averaged 63.5 mpg-US (0.0370 L/km; 63.5 mpg-US; 76.3 mpg-imp)*, while on commute trips between 32 และ 48 km (20 และ 30 ไมล์) the vehicle averaged 81–86 mpg-US (0.029–0.027 L/km; 81–86 mpg-US; 97–103 mpg-imp)* with an EV ratio of 40 to 56 percent.[46]

The California Center for Sustainable Energy tested two demonstrators with 13 different drivers over seven weeks and reported an average combined fuel economy of 83 mpg-US (0.028 L/km; 83 mpg-US; 100 mpg-imp)* on an average round trip commute of 35 km (22 ไมล์). The best average attained was 97.9 mpg-US (0.0240 L/km; 97.9 mpg-US; 117.6 mpg-imp)* on an average round trip commute of 77 km (48 ไมล์).[47]

Motor Trend tested a demonstrator for 32 days and reported average CO2 emissions of 80 g/km (0.28 lb/mile), an average all-electric range of 18.8 km (11.7 ไมล์), and an average combined fuel economy of 70.4 mpg-US (0.0334 L/km; 70.4 mpg-US; 84.5 mpg-imp)* over the 3,030 km (1,880 mi) accumulated during their trial.[48]

Based on trials with 160 consumers across the United States, Toyota found that testers charged the vehicle more frequently than they anticipated they would, with about 10 charges per week, but the electricity cost was lower than the testers thought, about US$150 (เทียบเท่ากับ $180.69 ในปี 2021) for the entire six-week trial.[49]

ตลาดและยอดขาย แก้

ยอดขายของโตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดรุ่นที่หนึ่ง
ระหว่าง พ.ศ. 2555 และ 2560 เรียงตามประเทศที่ยอดขาดดีที่สุด
ประเทศ ยอดขาย
ทั้งหมด		 2560 2559 2558 2557 2556 2555
  สหรัฐอเมริกา[50][51][52][53][6][7] 65,703 20,936 2,474 4,191 13,264 12,088 12,750
  ญี่ปุ่น[5][54] 48,800 ~26,700 148 1,344 5,187 4,452 10,970
  เนเธอร์แลนด์[55][56][57][58][59] 4,056(1) 4 81 87 2,699 1,184
  สหราชอาณาจักร[60][61][62] 1,651(2) 71 256 345 509 470
  สวีเดน[63][64][65][66] 1,227(1) 10 132 210 376 499
  ฝรั่งเศส[67][68][69][70][71] 945(1) 33 68 38 393 413
  นอร์เวย์[72][73][74][75][76] 390(1) 3 23 37 156 171
  แคนาดา[77] 1,102 708 0 43 76 212 63
  ฟินแลนด์[78][79][80][81] 152(3) 2(3) 11 21 45 73
  สเปน[82][83][84][85][86] 137(1) 2 11 15 51 58
ยอดขายทั่วโลก[5][54] 128,900 ~51,000 334(1) 6,507 19,879 21,381 27,279
Notes: (1) ยอดขายถึงเดือนเมษายน พ.ศ. 2559 (2) จำนวนรถจดทะเบียนทั้งหมดในสหราชอาณาจักรจนถึงมีนาคม พ.ศ. 2559
(3) ยอดขายในประเทศฟินแลนด์นับถึงมีนาคม พ.ศ. 2559

ในตอนแรกโตโยต้าตั้งเป้าหมายในการขายโตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดให้ได้มากกว่า 60,000 คันต่อปี โดยตั้งเป้ายอดขายในประเทศญี่ปุ่น 40,000 คันซึ่งเป็นสองในสามของเป้าหมายทั้งหมดทั่วโลก[87] ต่อมาหลังจากจำหน่ายไปแล้วในตลาด พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดสามารถขายได้ทั้งหมด 27,279 คันทั่วโลกในปีแรก[88] ทำให้พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดเป็นรถยนต์ไฟฟ้าแบบเสียบปลั๊กที่ขายดีเป็นอันที่สองในปี พ.ศ. 2555[2] โดย พ.ศ. 2555 ยอดขายพริอุส พีเอชวีนำอยู่ที่ 12,750 หน่วย[51]ตามมาด้วยประเทศญี่ปุ่นเป็นอันดับสองที่ 10,970 หน่วย[88] และในประเทศสวีเดน พริอุส พีเอสวีเป็นรถยนต์ไฟฟ้าแบบเสียบปลั๊กที่ขายดีที่สุดใน พ.ศ. 2555 (ด้วยจำนวน 499 หน่วย)[89] ที่สหราชอาณาจักรจำนวน 470 คัน[60] ประเทศฝรั่งเศส 413 คัน[67] ตามมาด้วยประเทศนอร์เวย์ 171 คัน[72] และประเทศเนเธอร์แลนด์เป็นประเทศที่ขายได้มากที่สุดในยุโรปด้วยจำนวน 1,184 คันในช่วง พ.ศ. 2555[55]

เมื่อพิจารณายอดขายตั้งแต่เปิดตัวจนถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2557 จะพบว่าพริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดเป็นรถยนต์พลังงานไฟฟ้าแบบเสียบปลั๊กที่ขายได้ดีเป็นอันดับที่สามของโลก[3] จากนั้นในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2558 พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดก็ร่วงลงมาที่อันดับสี่ให้แก่เทสล่า โมเดล เอส[90] จากนั้นก็พ่ายแพ้ให้แก่มิตซูบิชิ เอาต์แลนเดอร์ พี-เอชอีวีในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เนื่องจากมีการลดการผลิตลงในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2558[4]

จากข้อมูลเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2559 ตั้งแต่ พ.ศ. 2555 โตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดขายไปได้ทั้งหมด 75,400 คันทั่วโลก ซึ่งจำหน่ายได้ในทวีปอเมริกาเหนือไปได้กว่า 56.6% จากยอดขายทั้งหมด[91] โดยเฉพาะในประเทศสหรัฐอเมริกามียอดขายสูงสุดด้วยยอดส่งมอบ 42,345 คันจนถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2559 ซึ่งเป็นช่วงที่ตัวแทนจำหน่ายหมดสต็อก[92][93] ภายในสิ้นปี พ.ศ. 2559 โตโยต้า พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดได้รับการจัดอันดับให้เป็นรถยนต์ปลั๊กอินไฮบริดที่มียอดขายสูงสุดเป็นอันดับสามของโลกรองจากรถยนต์ตระกูลโวลต์/แอมแปร่าและมิตซูบิชิ เอาต์แลนด์เดอร์ พี-เอสอีวี[94]

พริอุส ไพรม์รุ่นที่สองได้เปิดตัวในสหรัฐอเมริกาเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2559[95]และต่อมาที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560[96] โตโยต้าคาดว่าจะขายได้มากถึง 60,000 คันต่อปีทั่วโลก โดยประเทศญี่ปุ่นจะคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของยอดขายดังกล่าว[96] พริอุส ปลั๊กอิน ไฮบริดทั้งสองโฉมมียอดขายสะสมทั่วโลกทั้งสิ้น 128,900 คัน ณ สิ้นปี พ.ศ. 2560 ซึ่งมียอดขายนำโดยอเมริกาเหนือด้วยยอดจำหน่าย 66,800 คัน ตามมาด้วยประเทศญี่ปุ่นด้วยยอดขาย 48,800 คัน และตลาดยุโรปด้วยยอดขายสะสม 13,100 คัน และที่อื่น ๆ มียอดขายประมาณ 200 หน่วย[5] ตลาดยุโรปมียอดขายนำโดยเนเธอร์แลนด์ด้วยจำนวน 4,134 คันที่ได้จดทะเบียนภายในสิ้นเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2558[97] ถัดมาคือสหราชอาณาจักรด้วยยอดที่ถูกจดทะเบียน 1,580 คัน ณ สิ้นเดือนธันวาคม พ.ศ. 2558[98] และสวีเดนด้วยยอดจดทะเบียน 1,227 คันจนถึงเดือนเมษายน พ.ศ. 2559.[63][64][65][66] ส่วนประเทศสหรัฐอเมริกายังคงเป็นตลาดที่มียอดขายสูงสุดด้วยยอดส่งมอบ 65,703 คันภายในสิ้นปี พ.ศ. 2560[6][7][8] และจากข้อมูลเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 ยอดขายสะสมของพริอุส พีเอชวีทั้งสองโฉมมีจำนวนทั้งสิ้น 209,000 คันทั่วโลก[9]

รายการอ้างอิง แก้

  1. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ 2017Prime
  2. ↑ 2.0 2.1 Eric Loveday (2013-04-08). "World's Most Comprehensive 2012 Global Plug-In Vehicle Sales List". InsideEVs.com. สืบค้นเมื่อ 2013-06-29.
  3. ↑ 3.0 3.1 Jeff Cobb (2014-10-24). "The World's 10-Best Selling Plug-in Cars". HybridCars.com. สืบค้นเมื่อ 2015-01-23.
  4. ↑ 4.0 4.1 Jeff Cobb (2015-12-14). "How Much Electric Range Does The New Toyota Prius Plug-in Need To Be Competitive?". HybriCars.com. สืบค้นเมื่อ 2015-12-14. The Prius PHV ended production in June 2015, and its 75,000 cumulative global sales are only exceeded as of December by the Mitsubishi Outlander (85,000), Tesla Model S (100,000), Chevy Volt (about 104,000), and Nissan Leaf (200,000).
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Toyota sells 1.52 million electrified vehicles in 2017, three years ahead of 2020 target" (Press release). Toyota City, Japan: Toyota. 2018-02-02. สืบค้นเมื่อ 2018-02-02.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Sales2017US
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Sales2016US
  8. ↑ 8.0 8.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ US500k
  9. ↑ 9.0 9.1 Zentrum für Sonnenenergieund Wasserstoff‐Forschung Baden‐Württemberg (ZSW) (2020-02-26). "ZSW analysis shows global number of EVs at 7.9 million". electrive.com. สืบค้นเมื่อ 2020-05-14. ข้อมูลเมื่อ ธันวาคม 2019, cumulative sales of both generations of the Toyota Prius plug-in hybrid totaled 209,000 units since inception.
  10. ↑ "2010 Prius Plug-in Hybrid Debuts at Frankfurt Motor Show". Totyota. 2009-09-09. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-17. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03.
  11. ↑ "TMC to Display 3 Concepts, F1 Car at Tokyo Motor Show". 2009-10-06. สืบค้นเมื่อ 2009-10-13.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 "2010 Prius Plug-in Hybrid Makes North American Debut at Los Angeles Auto Show; First Li-ion Battery Traction Battery Developed by Toyota and PEVE". Green Car Congress. 2009-12-02. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03.
  13. ↑ 13.0 13.1 Abuelsamid, Sam (2009-12-14). "Toyota officially launches plug-in Prius program, retail sales in 2011". Autoblog Green. สืบค้นเมื่อ 2009-12-22.
  14. ↑ John Voelcker (2009-12-14). "Toyota Prius Plug-In Hybrid On Sale in 2011, Less Than $10K More". GreenCarReports.com. สืบค้นเมื่อ 2010-04-18.
  15. ↑ "Toyota Prius Plug-in Hybrid Demo Program". Toyota. สืบค้นเมื่อ 2010-04-09.
  16. ↑ 16.0 16.1 "TMC Introduces 'Prius Plug-in Hybrid' into Key Markets". Toyota News release. 2009-12-14. สืบค้นเมื่อ 2010-04-09.
  17. ↑ "Toyota to Start Trials of Plug-in Prius in China". Green Car Congress. 2010-04-25. สืบค้นเมื่อ 2010-04-26.
  18. ↑ 18.0 18.1 Blanco, Sebastian (2011-09-14). "2012 Toyota Prius Plug-In Hybrid now offers 111 MPGe". AutoblogGreen. สืบค้นเมื่อ 2011-09-16. See details in Toyota Press Release
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 Hiroko Tabuchi (2009-12-14). "Toyota to Sell Plug-In Hybrid in 2011". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03.
  20. ↑ "Toyota Prius Plug-In Hybrid Unveiled". Automoblog.net. 3 December 2009.
  21. ↑ Blanco, Sebastian (2010-01-11). "Detroit 2010: Toyota FT-CH a younger, cheaper brother for the Prius". Autoblog.com. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03.
  22. ↑ "Despite Caveats, Prius Plug-in Hybrid Could Be Surprise Hit". hybridCars.com. 2010-04-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-18. สืบค้นเมื่อ 2010-04-18.
  23. ↑ 23.0 23.1 Blanco, Sebastian (2010-04-13). "Toyota announces first details of U.S. plug-in Prius test program". AutoblogGreen. สืบค้นเมื่อ 2010-04-18.
  24. ↑ 24.0 24.1 "Toyota Introduces 'Prius Plug-in Hybrid' into Key Markets". The Wall Street Journal. 2009-12-14. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03.[ลิงก์เสีย]
  25. ↑ "Toyota Australia Announces Prius Plug-in Hybrid Test Fleet". The Motor Report. 2010-09-28. สืบค้นเมื่อ 2010-10-13.
  26. ↑ Scott Deveau (2010-03-25). "Toyota tests Prius plug-in hybrid in Canada". Financial Post. สืบค้นเมื่อ 2010-04-09.[ลิงก์เสีย]
  27. ↑ "Canada Joins Global Test of Plug-in Priuses". HybridCars.com. 2010-03-25. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-29. สืบค้นเมื่อ 2010-04-09.
  28. ↑ "Toyota delivers plug-in Prius to Manitoba". Canadian Driver. 2010-07-14. สืบค้นเมื่อ 2010-07-19.
  29. ↑ "Toyota Partners with CATARC on Prius PHEV Trials in China". ChinaAutoWeb.com.
  30. ↑ 30.0 30.1 30.2 30.3 "Toyota, EDF and Strasbourg Launch Large-Scale, 3-Year Plug-in Hybrid Demonstration Project". Green Car Congress. 2010-04-28. สืบค้นเมื่อ 2010-04-28.
  31. ↑ "Toyota Begins Short-Term Renting of Plug-in Prius in Nagasaki Prefecture". Green Car Congress. 2010-07-04. สืบค้นเมื่อ 2010-07-09.
  32. ↑ 32.0 32.1 "Toyota, EDF trial plug-in Prius in Britain". Reuters. 2010-01-11. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
  33. ↑ English, Andrew (2010-01-05). "Toyota Plug-In Prius review". The Daily Telegraph. London. สืบค้นเมื่อ 2010-04-10.
  34. ↑ "UK: Toyota begins Prius PHV fleet trials". Just Auto. 2010-06-21. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
  35. ↑ "Plug-in Prius trial gets under way". Next Green Car. 2010-06-23. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
  36. ↑ "Toyota introduces 2012 Prius Plug-in Hybrid". Green Car Congress. 2011-09-17. สืบค้นเมื่อ 2011-09-17.
  37. ↑ 37.0 37.1 37.2 "Prius Plug in Demo Program". Toyota Motor Corporation. 2010-02-03. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-15. สืบค้นเมื่อ 2010-06-17.
  38. ↑ Brad Berman (2010-06-11). "Prius Plug-in Hybrid Arrives at Ultra-Green Portland State University". PlugInCars.com. สืบค้นเมื่อ 2010-06-17.
  39. ↑ 39.0 39.1 Silicon Valley Leadership Group (2010-06-15). "Silicon Valley Leadership Group Receives First Toyota Prius Plug-In Hybrids for U.S. Demonstration Program". Sun Herald. สืบค้นเมื่อ 2010-06-17. [ลิงก์เสีย]
  40. ↑ Bruce V. Bigelow (2010-06-29). "Toyota Delivers Three Prius Plug-In Hybrids for Year-Long Demo". Xconomy San Diego. สืบค้นเมื่อ 2010-07-12.
  41. ↑ "Toyota, San Francisco Partner of Plug-in Prius Trial". EV World. 2010-08-29. สืบค้นเมื่อ 2010-10-13.
  42. ↑ "Georgetown to Help Toyota Test Prius Plug-in Hybrid Vehicles". Yahoo Finance. 2010-09-28. สืบค้นเมื่อ 2010-10-13.[ลิงก์เสีย]
  43. ↑ "Georgetown Demonstration Site". Georgetown Electric Vehicle Research Initiative, Georgetown University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-19. สืบค้นเมื่อ 2011-01-27.
  44. ↑ Jonathan Welsh (2010-12-02). "Toyota Delivers Prius Plug-In Hybrids To New York City Officials". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ 2010-12-14.
  45. ↑ Toyota Press Release (2011-07-26). "Toyota says Prius Plug-in is "27 percent better than an equivalent diesel"". AutoblogGreen. สืบค้นเมื่อ 2011-07-26.
  46. ↑ Gabe Shenhar (2010-10-12). "Behind the wheel: Toyota Prius Plug-in - A viable green technology that doesn't save money for now". Consumer Reports. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-13. สืบค้นเมื่อ 2010-10-12.
  47. ↑ "CCSE Finishes Initial Two-Month Trial with Toyota PriusPlug-in Hybrid Vehicles". California Center for Sustainable Energy. September 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-24. สืบค้นเมื่อ 2010-10-12.
  48. ↑ Kim Reynolds (2010-09-02). "First Test: 2010 Toyota Prius Plug-in Hybrid Electric Vehicle Prototype". Motor Trend. สืบค้นเมื่อ 2010-10-13.
  49. ↑ John Gartner (2011-07-13). "Growing EV Industry Still Divided Over DC Charging". PluginCars.com. สืบค้นเมื่อ 2011-07-15.
  50. ↑ Cobb, Jeff (2016-05-04). "April 2016 Dashboard". HybridCars.com and Baum & Associates. สืบค้นเมื่อ 2016-05-15.
  51. ↑ 51.0 51.1 Jeff Cobb (2013-01-08). "December 2012 Dashboard". HybridCars.com and Baum & Associates. สืบค้นเมื่อ 2013-02-09. See the section: December 2012 Plug-in Electric Car Sales Numbers
  52. ↑ Jeff Cobb (2015-01-06). "December 2014 Dashboard". HybridCars.com and Baum & Associates. สืบค้นเมื่อ 2015-08-02. See section "December 2014 Plug-in Hybrid Car Sales Numbers" for total sales in 2013 and 2014.
  53. ↑ Cobb, Jeff (2016-01-06). "December 2015 Dashboard". HybridCars.com and Baum & Associates. สืบค้นเมื่อ 2016-05-30.
  54. ↑ 54.0 54.1 "実績データ（ハイブリッド車グローバル販売）" [Actual data (global sales hybrid vehicles)] (Press release) (ภาษาญี่ปุ่น). Toyota City, Japan: Toyota. 2016-05-20. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2014. สืบค้นเมื่อ 2016-05-30.
  55. ↑ 55.0 55.1 The Royal Dutch Touring Club ANWB (2013-01-18). "Best verkochte elektrische auto's 2012 Opel Ampera verkooptopper" [Best selling electric cars in 2012 - Opel Ampera top selling] (ภาษาดัตช์). ANWB. สืบค้นเมื่อ 2013-02-10.
  56. ↑ "Verkoopcijfers stekkerauto's 2013: de eindsprint" [Plug-in car sales in 2013: the final sprint] (ภาษาดัตช์). Groen7. 2014-01-07. สืบค้นเมื่อ 2016-06-14.
  57. ↑ Jose, Pontes (2015-01-06). "Netherlands December 2014". EVSales.com. สืบค้นเมื่อ 2016-06-02.
  58. ↑ Jose, Pontes (2016-01-07). "Netherlands December 2015". EVSales.com. สืบค้นเมื่อ 2016-03-13.
  59. ↑ Jose, Pontes (2016-05-26). "Netherlands April 2016". EVSales.com. สืบค้นเมื่อ 2016-06-02.
  60. ↑ 60.0 60.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ UK2012Sales
  61. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ UK2013Sales
  62. ↑ RAC Foundation. "Plug-in grant eligible vehicles licensed - 1Q 2016". UK: RAC Foundation. สืบค้นเมื่อ 2016-06-17. Figures correspond to the number of vehicles registered at the end of the corresponding quarter. Shown net registrations between 2014 and 1Q 2016.
  63. ↑ 63.0 63.1 Bil Sweden (2014-01-02). "Nyregistreringar december 2013 prel" [New registrations in December 2013 prel] (ภาษาสวีเดน). Bil Sweden. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-01-03. Download file "Nyregistreringar december 2013 prel.pdf" see table "NYREGISTRERADE SUPERMILJÖBILAR DECEMBER 2013" with summary of PEV sales by model for 2013 and 2012.
  64. ↑ 64.0 64.1 Bil Sweden (2015-01-02). "Nyregistreringar december 2014 (prel)" [New registrations in December 2014 (preliminar)] (ภาษาสวีเดน). Bil Sweden. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 January 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-01-04. Download file "Nyregistreringar december 2014 (prel)" see tables: "Nyregistrerade supermiljöbilar december 2014" with summary of plug-in passenger car registrations by model for 2013 (revised) and 2014.
  65. ↑ 65.0 65.1 Bil Sweden (2016-01-04). "Nyregistreringar december 2015 def" [New Registrations December 2015 (final)] (ภาษาสวีเดน). Bil Sweden. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 April 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-01-19. Download the pdf file "Nyregistreringar december 2015 def" See table: Nyregistrerade miljöpersonbilar december 2015
  66. ↑ 66.0 66.1 Bil Sweden (2016-05-02). "NNyregistreringar april 2016" [New Registrations April 2016] (ภาษาสวีเดน). Bil Sweden. สืบค้นเมื่อ 2016-06-01. Download the pdf file "Nyregistreringar april 2016" See table: "Nyregistrerade supermiljöbilar april 2016"
  67. ↑ 67.0 67.1 Michaël Torregrossa (2013-01-15). "Voitures hybrides – Le bilan des immatriculations 2012 en France" [Hybrid Cars - The balance of 2012 registrations in France] (ภาษาฝรั่งเศส). Association pour l'Avenir du Véhicule Electrique Méditerranéen (AVEM). สืบค้นเมื่อ 2013-01-17.
  68. ↑ Michaël Torregrossa (2014-01-19). "Hybride rechargeable – Le marché français stagne en 2013" [Rechargeable hybrids - The French market stagnated in 2013] (ภาษาฝรั่งเศส). Association pour l'Avenir du Véhicule Electrique Méditerranéen (AVEM). สืบค้นเมื่อ 2014-02-17.
  69. ↑ Jose Pontes (2015-01-17). "France December 2014". EVSales.com. สืบค้นเมื่อ 2015-08-01.
  70. ↑ France Mobilité Électrique - AVERE France (2016-01-25). "Marché du véhicule hybride rechargeable : bilan 2015 et perspectives pour 2016" [Plug-in Hybrid Market: 2015 review and outlook for 2016] (ภาษาฝรั่งเศส). AVERE. สืบค้นเมื่อ 2016-03-26. See graph: A total of 68 Prius PHVs were registered in France in 2015.
  71. ↑ Pontes, Jose (2016-05-10). "France April 2016". EVSales.com. สืบค้นเมื่อ 2016-06-04. A total of 33 Prius PHV were sold during the first four months of 2016.
  72. ↑ 72.0 72.1 "Over 10.000 ladbare biler på norske veier" [Over 10,000 plug-in cars in Norwegian roads] (ภาษานอร์เวย์). Grønn bil. 2013-01-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-29. สืบค้นเมื่อ 2013-01-17.
  73. ↑ Staff (2014-01-08). "Over 20.000 ladbare biler på norske veier" [Over 20,000 rechargeable electric cars on Norwegian road] (ภาษานอร์เวย์). Grønn bil. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-23. สืบค้นเมื่อ 2014-02-17.
  74. ↑ Jose Pontes (2015-01-18). "Norway December 2014". EV-Sales. สืบค้นเมื่อ 2015-08-08.
  75. ↑ Moberg, Knut (2016-01-16). "Bilsalget i 2015: Tidenes bronseplass" [Car sales in 2015: The bronze age]. Dinside.com (ภาษานอร์เวย์). สืบค้นเมื่อ 2016-06-04. See table: "Ladbare hybrider - salget i 2015" A total of 23 Prius PHVs were registered in Norway in 2015.
  76. ↑ Jose, Pontes (2016-05-11). "Norway April 2016". EVSales.com. สืบค้นเมื่อ 2016-06-04. Prius PHEV sales totaled 3 units during the first fourth months of 2016.
  77. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ SalesCanada2012_17
  78. ↑ Jose Pontes (2014-01-15). "Finland December 2013". EV Sales. สืบค้นเมื่อ 2014-02-17.
  79. ↑ Jose Pontes (2015-01-25). "Finland December 2014". EV Sales. สืบค้นเมื่อ 2015-08-22.
  80. ↑ Pontes, Jose (2016-01-13). "Finland December 2015". EV Sales. สืบค้นเมื่อ 2016-06-04.
  81. ↑ Pontes, Jose (2016-04-24). "Finland March 2016". EV Sales. สืบค้นเมื่อ 2016-06-04.
  82. ↑ Jose Pontes (2013-01-13). "Spain Full Year 2012". EV Sales. สืบค้นเมื่อ 2013-06-29. 58 units sold in 2012.
  83. ↑ Asociación Nacional de Importadores de Automóviles, Camiones, Autobuses y Motocicletas (ANIACAM) (2014-01-02). "Datos de Mercado: Diciembre 2013 - Matriculaciones de automóviles" [Market data: December 2013 - Automobiles registrations] (ภาษาสเปน). ANIACAM. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-02-17.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)Download the file "DossierAutomóviles_diciembre13.xls (929KB)" with current month and cumulative sales for 2013.
  84. ↑ Asociación Nacional de Importadores de Automóviles, Camiones, Autobuses y Motocicletas (ANIACAM) (January 2015). "Datos de Mercado: Diciembre 2014 - Matriculaciones" [Market data: December 2014 - Registrations] (ภาษาสเปน). ANIACAM. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 September 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-08-22.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) Download the file "DossierAutomóviles_diciembre14.xls (929KB)*" with current month and cumulative sales for full year 2014.
  85. ↑ Asociación Nacional de Importadores de Automóviles, Camiones, Autobuses y Motocicletas (ANIACAM) (January 2016). "Datos de Mercado: Diciembre 2015 - Matriculaciones" [Market data: December 2015 - Registrations] (ภาษาสเปน). ANIACAM. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 June 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-06-04.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) Download the file "DossierAutomóviles_diciembre15.xls (929KB)*" with current month and cumulative sales CYTD through December 2015.
  86. ↑ Asociación Nacional de Importadores de Automóviles, Camiones, Autobuses y Motocicletas (ANIACAM) (May 2016). "Datos de Mercado: Abril 2016 - Matriculaciones" [Market data: April 2016 - Registrations] (ภาษาสเปน). ANIACAM. สืบค้นเมื่อ 2016-06-04.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) Download the file "DossierAutomóviles_abril16.xls (929KB)**" with current month and cumulative sales CYTD through April 2016.
  87. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ JAPlaunch
  88. ↑ 88.0 88.1 Toyota Global Newsroom (2014-10-14). 実績データ（ハイブリッド車グローバル販売） [Actual data (hybrid vehicles sold globally)] (ภาษาญี่ปุ่น). Toyota. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-10-18. Prius Plug-in Hybrid sales by year between 2012 and September 2014.
  89. ↑ "2012 (Full Year) Sweden: Best-Selling Electric Cars & Plug-In Hybrid Models". BestSellingCars.com. 2013-04-02. สืบค้นเมื่อ 2013-01-17.
  90. ↑ Jeff Cobb (2015-06-15). "Three More Plug-in Cars Cross 25,000 Sales Milestone". HybridCars.com. สืบค้นเมื่อ 2015-06-20.
  91. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Cum75K
  92. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ PiP2015US
  93. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ PiPUS092016
  94. ↑ Cobb, Jeff (2017-01-31). "Tesla Model S Is World's Best-Selling Plug-in Car For Second Year in a Row". HybridCars.com. สืบค้นเมื่อ 2017-02-19. See detailed 2016 sales and cumulative global sales in the two graphs.
  95. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ 1stPriusPrime
  96. ↑ 96.0 96.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ JapanPHV2
  97. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Nether112015
  98. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ UK4Q2015
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้ใช้:W700/sandbox&oldid=10959595"