ประเทศไทยในสงครามเวียดนาม

ประเทศไทยในสงครามเวียดนาม
	ส่วนหนึ่งของ สงครามเวียดนาม และสงครามเย็น
	พลปืนยิงระเบิดเอ็ม79 ของจงอางศึกในเฟื้อกโท ปี 2510
ชนิด	สงคราม
ตำแหน่ง	ประเทศเวียดนามใต้
โดย	กองทัพไทย
วัตถุประสงค์	เพื่อสนับสนุนเวียดนามใต้จากการโจมตีของคอมมิวนิสต์
วันที่	พ.ศ. 2507 – พ.ศ. 2516
ผู้สูญเสีย	เสียชีวิต 351 นาย ; บาดเจ็บ 1,358 นาย

ประเทศไทยในสงครามเวียดนาม ราชอาณาจักรไทยในสมัยรัฐบาลทหารจอมพล ถนอม กิตติขจร มีบทบาทนำในสงครามเวียดนาม ประเทศไทยเป็นผู้จัดหากำลังภาคพื้นรายใหญ่สุดอันดับ 3 แก่เวียดนามใต้ รองจากสหรัฐและเกาหลีใต้^[1]

ชนวนเหตุ

เนื่องจากที่ตั้งใกล้เคียงกับประเทศไทย รัฐบาลไทยจึงเฝ้าติดตามความขัดแย้งของเวียดนามอย่างใกล้ชิด ทั้งนี้ ประเทศไทยยังไม่ได้เข้าร่วมสงครามอย่างเป็นทางการจนสหรัฐมีมติอ่าวตังเกี๋ยซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการแทรกแซงทางทหารของสหรัฐเพื่อสนับสนุนเวียดนามใต้ในปี พ.ศ. 2506 จากนั้นรัฐบาลไทยอนุญาตให้กองทัพอากาศสหรัฐในประเทศไทยใช้ฐานทัพอากาศและฐานทัพเรือในประเทศ ทหารอเมริกันที่ประจำการในประเทศไทยเพิ่มสูงสุดเกือบ 50,000 นาย^[2]

ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2510 มีการส่งกรมทหารอาสาสมัคร (จงอางศึก) ไปยังค่ายเบียร์แคต ณ เบียนฮหว่า เพื่อรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับทหารอเมริกัน ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์และเวียดนามใต้ ในปี พ.ศ. 2511 กรมทหารอาสามัคร ถูกแทนด้วยกองพลทหารอาสาสมัคร (กองพลเสือดำ)^[3]

มีทหารไทยรับราชการสงครามในเวียดนามใต้จำนวน 38,173 นาย, เสียชีวิตในการหน้าที่ 351 นาย และอีก 1,358 นาย ที่ได้รับบาดเจ็บจากสงคราม^[2]^[4]^[5]

มีการถอนกำลังภาคพื้นดินไทยชุดสุดท้ายออกจากเวียดนามใต้เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2515^[1]

การส่งทหารไปร่วมรบ

กองทัพอากาศ

ในปี พ.ศ. 2507 ประธานาธิบดี เซือง วัน มิญ แห่งเวียดนามใต้ได้ขอความช่วยเหลือจากรัฐบาลไทย โดยขอให้ฝึกหัดนักบินของกองทัพอากาศเวียดนามใต้ ที่ส่งเข้ามาฝึกในประเทศไทย ต่อมาในเดือนกันยายนในปีเดียวกัน ไทยได้ส่งชุดทหารอากาศชุดแรกไปยังเวียดนามใต้^[6]^[7]

กองทัพเรือ

ต่อมาในปี พ.ศ. 2509 รัฐบาลเวียดนามใต้ได้ขอความช่วยเหลือทางทหารจากไทยเพิ่มเติม โดยขอให้จัดส่งเรือไปช่วยปฏิบัติการลำเลียง และเฝ้าตรวจบริเวณชายฝั่ง ป้องกันการแทรกซึมทางทะเลให้แก่เวียดนามใต้^[6]

กองทัพบก

กองพลทหารอาสาสมัคร ในปี พ.ศ. 2511

ในปี พ.ศ. 2509 รัฐบาลเวียดนามใต้ก็ได้ขอกำลังจากกองทัพบก เพื่อช่วยยับยั้งการคุกคามของเวียดนามเหนือ นอกจากรัฐบาลไทยแล้วเวียดนามใต้ก็ได้ขอร้องทำนองเดียวกันไปยังประเทศฝ่ายโลกเสรีอื่น ๆ^[6]

คณะรัฐมนตรี ได้ลงมติอนุมัติหลักการให้ความช่วยเหลือทางทหารแก่รัฐบาลสาธารณรัฐเวียดนาม จัดตั้งหน่วยเฉพาะกิจขึ้น เรียกว่า กรมทหารอาสาสมัคร มีภารกิจในการรบเป็นหลัก และปฏิบัติการช่วยเหลือประชาชนเป็นรอง ถือว่าเป็นกองกำลังทหารไทยหน่วยแรก ที่ปฏิบัติการรบในเวียดนาม หลังจากที่กรมทหารอาสาสมัคร เดินทางไปปฏิบัติการรบในสาธารณรัฐเวียดนาม เป็นเวลา 1 ปี กองทัพบกได้ มอบให้คณะกรรมการพิจารณา เตรียมการส่งกำลังไปผลัดเปลี่ยน กรมทหารอาสาสมัคร และเพิ่มเป็น 1 กองพล

เมื่อวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2511 จึง มีคำสั่งจัดตั้ง กองพลทหารอาสาสมัคร บรรจุมอบเป็นหน่วยขึ้นตรงกองทัพบก มีที่ตั้งปกติ ณ ค่ายกาญจนบุรี ตำบลลาดหญ้า อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี และไปปฏิบัติการรบ ณ สาธารณรัฐเวียดนาม มีสมญานามเป็น ที่รู้จักกัน ในนามว่า กองพลเสือดำ

หลังจากสิ้นสุด

การมีส่วนร่วมของไทยในสงครามเวียดนามยังเสริมสร้างความสัมพันธ์กับสหรัฐ ตลอดระยะสงคราม สหรัฐเทความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจและการทหารรวมมูลค่า 1,100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ส่วนหน่วยงานเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศสหรัฐ (USAID) เทงบช่วยเหลืออีก 590 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ทั้งช่วยเศรษฐกิจไทยและจ่ายค่าเข้าร่วมสงครามของไทยโดยอ้อม ผู้ประกอบการไทยสร้างโรงแรม ร้านอาหารและบาร์เพื่อต้อนรับทหารอเมริกันที่ประจำการในประเทศ ทำให้เงินตราต่างประเทศไหลเข้าประเทศ เมื่อสงครามยุติ ประเทศไทยได้เก็บยุทธภัณฑ์และโครงสร้างพื้นฐานทั้งหมดที่อเมริกันเหลือไว้ให้ ซึ่งมีส่วนช่วยทำให้ชาติทันสมัย^[8]

กำลังทหาร

ประเทศไทยได้ส่งกำลังทหารทั้ง 3 เหล่าทัพ ร่วมทั้งหมด 38,173 นาย โดยแบ่งแยกดังนี้

กองบัญชาการกองกำลังทหารไทยในสาธารณรัฐเวียดนาม จำนวนทั้งหมด 1,055 นาย ทั้งหมด 5 ผลัด
- ผลัดที่ 1 : 40 นาย โดยมี พล.ต. ยศ เทพหัสดิน ณ อยุธยา เป็นผู้บัญชาการ
- ผลัดที่ 2 : 228 นาย โดยมี พล.ท. ฉลาด หิรัญศิริ เป็นผู้บัญชาการ
- ผลัดที่ 3 : 290 นาย โดยมี พล.ท. เชวง ยังเจริญ เป็นผู้บัญชาการ
- ผลัดที่ 4 : 289 นาย โดยมี พล.ท. เสริม ณ นคร เป็นผู้บัญชาการ
- ผลัดที่ 5 : 208 นาย โดยมี พล.ท. ทวิช บุญญาวัฒน์ เป็นผู้บัญชาการ
สำนักงานผู้ช่วยทูตฝ่ายทหาร ประจำสถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงไซ่ง่อน จำนวนทั้งหมด 38 นาย
กองทัพบก จำนวนทั้งหมด 35,959 นาย ดังนี้
- กรมทหารอาสาสมัคร จำนวน 2,207 นาย จำนวน 1 รุ่น
- กองพลทหารอาสาสมัคร จำนวน 33,752 นาย ทั้งหมด 3 ผลัด
  - ผลัดที่ 1 : 11,266 นาย โดยมี พล.ต. ทวี ดำรงหัด เป็นผู้บัญชาการ
  - ผลัดที่ 2 : 11,272 นาย โดยมี พล.ต. สวัสดิ์ มักการุณ เป็นผู้บัญชาการ
  - ผลัดที่ 3 : 11,214 นาย โดยมี พล.ต. เอื้อม จิรพงศ์ เป็นผู้บัญชาการ
กองทัพเรือ (หน่วยเรือซีฮอร์ส/Sea Horse Task Element) จำนวนทั้งหมด 876 นาย ลำละ 5 ชุด
- เรือหลวงพงัน : 756 นาย
- เรือ ต.12 : 120 นาย
กองทัพอากาศ (หน่วยบินวิคตอรี/Victory Wing Unit) จำนวนทั้งหมด 265 นาย ทั้งหมด 7 ชุด

หลังจากกองกำลังทหารไทยถอนกำลังออกไปทั้งหมด ในปี พ.ศ. 2515 กองบัญชาการทหารสูงสุดส่วนหน้า จึงได้ตั้งสำนักงานผู้แทนทหารไทยในสาธารณรัฐเวียดนาม (สน.ผทท.ไทย วน.) ขึ้น มีกำลังพล 38 คน โดยมี พ.อ. ชูวิทย์ ช.สรพงษ์ เป็นหัวหน้าสำนักงาน เดินทางไปปฏิบัติงานเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2515 และรับมอบหน้าที่ในการติดต่อประสานงานกับกองกำลังฝ่ายโลกเสรี ที่ยังคงอยู่ในเวียดนามใต้

เมื่อปฏิบัติได้เกือบครบ 1 ปี สถานการณ์ในเวียดนามใต้เข้าสู่สภาพคับขันยิ่งขึ้น ทางกองบัญชาการทหารสูงสุด จึงได้มีคำสั่งให้ปิดสำนักงานแล้วส่งมอบงานการติดต่อประสานงานต่าง ๆ ให้กับสำนักงานผู้ช่วยทูตฝ่ายทหาร ประจำสถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงไซ่ง่อน และให้กำลังพลเดินทางกลับประเทศไทยเมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2516 เป็นการยุติการปฏิบัติการรบของทหารไทยในเวียดนามใต้ตั้งแต่นั้นมา

ระเบียบภาพ

ทหารไทยขณะกำลังพักใน Nhon Trac เมื่อปี 2510
ทหารไทยขณะลำเลียงเสบียงจาก ฮ. UH-1D เมื่อปี 2511
ทหารไทยกำลังปฏิบัติภารกิจบนยานลำเลียงพลหุ้มเกราะฉีดปืนไฟที่ Phouc Tho เมื่อปี 2510
พล.อ. เดวิลเลียม บี. รอสสัน ประดับเมอริโทเรียส ยูนิท คอมมันเดเชิน (ทหารบก) บนธงไชยเฉลิมพลของกองพลทหารอาสาสมัคร
จงอางศึกเผากระท่อมของพวกเวียดกง ในปี พ.ศ. 2510

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 Albert Lau (2012). Southeast Asia and the Cold War. Routledge. pp. 190–. ISBN 978-0-415-68450-7.
↑ ^2.0 ^2.1 Ruth, Richard A (7 November 2017). "Why Thailand Takes Pride in the Vietnam War" (Editorial). New York Times. สืบค้นเมื่อ 8 November 2017.
↑ James F. Dunnigan; Albert A. Nofi (5 May 2000). Dirty Little Secrets of the Vietnam War: Military Information You're Not Supposed to Know. St. Martin's Press. pp. 314–. ISBN 978-0-312-25282-3.
↑ Trauschweizer, Ingo (December 2011). "Forgotten Soldiers in Vietnam" (Book review). H-Net Online. สืบค้นเมื่อ 8 November 2017.
↑ "Thailand Involvement in Vietnam War". The Vietnam War. 29 March 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-10. สืบค้นเมื่อ 10 December 2017.
↑ ^6.0 ^6.1 ^6.2 กรมยุทธศึกษาทหาร,ประวัติการรบของทหารไทยในสงครามเวียดนาม, (กรุงเทพฯ: กรมยุทธศึกษาทหาร, 2541), 53
↑ สารคดี ชุด ปีกแห่งเกียรติยศ ตอน สงครามเวียดนาม
↑ Ruth, Richard. "Why Thailand Takes Pride in the Vietnam War." New York Times. November 8, 2017.

[Lau2012-1] 1.0 ^1.1 Albert Lau (2012). Southeast Asia and the Cold War. Routledge. pp. 190–. ISBN 978-0-415-68450-7.

[NYT-20171107-2] 2.0 ^2.1 Ruth, Richard A (7 November 2017). "Why Thailand Takes Pride in the Vietnam War" (Editorial). New York Times. สืบค้นเมื่อ 8 November 2017.

[DunniganNofi2000-3] James F. Dunnigan; Albert A. Nofi (5 May 2000). Dirty Little Secrets of the Vietnam War: Military Information You're Not Supposed to Know. St. Martin's Press. pp. 314–. ISBN 978-0-312-25282-3.

[H-Net-4] Trauschweizer, Ingo (December 2011). "Forgotten Soldiers in Vietnam" (Book review). H-Net Online. สืบค้นเมื่อ 8 November 2017.

[5] "Thailand Involvement in Vietnam War". The Vietnam War. 29 March 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-10. สืบค้นเมื่อ 10 December 2017.

[:0-6] 6.0 ^6.1 ^6.2 กรมยุทธศึกษาทหาร,ประวัติการรบของทหารไทยในสงครามเวียดนาม, (กรุงเทพฯ: กรมยุทธศึกษาทหาร, 2541), 53

[7] สารคดี ชุด ปีกแห่งเกียรติยศ ตอน สงครามเวียดนาม

[8] Ruth, Richard. "Why Thailand Takes Pride in the Vietnam War." New York Times. November 8, 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]