ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 2
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 2 (อังกฤษ: U.S. Route 2 หรือ U.S. Highway 2 ย่อเป็น US 2) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวตะวันออก-ตะวันตก มีระยะทาง 2,571 ไมล์ (4,138 กิโลเมตร) มีเส้นทางพาดผ่านบนทางตอนเหนือของสหรัฐอเมริกา ทางหลวงหมายเลข 2 ประกอบไปด้วยเส้นทางสองช่วง ซึ่งทั้งสองเชื่อมต่อกันด้วยทางหลวงทางตอนใต้ของประเทศแคนาดา ทางหลวงสายนี้จะไม่เหมือนกับทางหลวงสายอื่น ๆ การที่ตัดการเชื่อมต่อแยกออกเป็นส่วนก็เพราะว่าจะไปซ้อนทับกับระบบทางหลวงอินเตอร์สเตต ทั้งสองช่วงของทางหลวงหมายเลข 2 นี้ได้รับการออกแบบให้แยกออกจากกันตามแผนทางหลวงปี ค.ศ. 1926
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 2 | |
|---|---|
 ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 2 เน้นด้วยสีแดง | |
| ข้อมูลของเส้นทาง | |
| ความยาว | 2,571 ไมล์[1] (4,138 กิโลเมตร) |
| มีขึ้นเมื่อ | 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926[2]–ปัจจุบัน |
| ช่วงตะวันตก | |
| ความยาว | 2,112 ไมล์[1] (3,399 กิโลเมตร) |
| ปลายทางทิศ ตต. |  I-5 ใน เอฟเวอริตต์ รัฐวอชิงตัน |
| ทางแยก ที่สำคัญ |
|
| ปลายทางทิศ ตอ. |  I-75 ใน เซนต์อิกเนส รัฐมิชิแกน |
| ช่วงตะวันออก | |
| ความยาว | 460 ไมล์[1] (740 กิโลเมตร) |
| ปลายทางทิศ ตต. |  US 11 ใน เราเซสพอยต์ รัฐนิวยอร์ก |
| ทางแยก ที่สำคัญ |
|
| ปลายทางทิศ ตอ. |  I-95 ใน โฮลตัน รัฐเมน |
| ตำแหน่งที่ตั้ง | |
| ประเทศ | สหรัฐ |
| ระบบทางหลวง | |
เส้นทางช่วงตะวันตกของทางหลวงหมายเลข 2 มีปลายทางทิศตะวันตกที่อินเตอร์สเตต 5 ทางหลวงรัฐวอชิงตันหมายเลข 529 (ถนนเมเปิล) ในเมืองเอฟเวอริตต์ รัฐวอชิงตัน และปลายทางทิศตะวันออกที่อินเตอร์สเตต 75 ในเมืองเซนต์อิกเนซ รัฐมิชิแกน ส่วนเส้นทางช่วงตะวันออกของทางหลวงหมายเลข 2 มีปลายทางทิศตะวันตกที่ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 11 ในเราเซสพอยต์ รัฐนิวยอร์ก และปลายทางทิศตะวันออกที่อินเตอร์สเตต 95 ในเมืองโฮลตัน รัฐเมน
จากหมายเลขทางหลวงบอกได้ว่า ทางหลวงเส้นนี้เป็นทางหลวงสหรัฐแนวตะวันออก-ตะวันตกที่อยู่เหนือสุด และมีหมายเลขเป็นเลขน้อยที่สุด โดยจะไม่กำหนดให้เป็นหมายเลข 0 เนื่องจากต้องการหลีกเลี่ยงชื่อ ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 0[3] ช่วงที่ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 2 ผ่านนิวอิงแลนด์ จะสามารถเรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่า ทางหลวงนิวอิงแลนด์หมายเลข 15 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบทางหลวงนิวอิงแลนด์[a]
หมายเหตุ แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Droz, Robert V. (June 1, 2010). "Sequential List with Termini and Lengths in Miles". US Highways From US 1 to US 830. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-05-13. สืบค้นเมื่อ June 6, 2010.[แหล่งข้อมูลที่ตีพิมพ์เอง]
- ↑ Weingroff, Richard F. (January 9, 2009). "From Names to Numbers: The Origins of the U.S. Numbered Highway System". Federal Highway Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-21. สืบค้นเมื่อ April 21, 2009.
- ↑ "Ask the Rambler: What Is The Longest Road in the United States?". Federal Highway Administration. December 29, 2008. สืบค้นเมื่อ April 14, 2009.
- ↑ MacKinnon, Robert (2014) U.S. Route2-Canada Too. Bloomington, IN
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- US 2 endpoint photos เก็บถาวร 2014-12-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Michigan US 2 endpoint photos เก็บถาวร 2007-05-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Former Michigan US 2 eastern terminus (now I-75 northern terminus)
- More Information on US 2 เก็บถาวร 2015-06-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- History of US 2 in North Dakota เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน