อินเตอร์สเตต 95
อินเตอร์สเตต 95 (อังกฤษ: Interstate 95 หรือ I-95) เป็นทางหลวงอินเตอร์สเตตสายหลักในพื้นที่ชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐ[2] มีเส้นทางขนานไปกับชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก และทางหลวงสหรัฐหมายเลข 1 จากรัฐฟลอริดาไปจนถึงรัฐเมน โดยทั่วไปแล้ว อินเตอร์สเตต 95 จะผ่านเมืองใหญ่ที่อยู่ริมทะเลและพื้นที่ปริมณฑล ได้แก่ ในทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐ เช่น ไมแอมี แจ็กสันวิลล์ ซาวันนาห์ เฟย์เอตต์วิลล์ และริชมอนด์; ส่วนในทางแอตแลนติกกลางไปจนถึงตะวันออกเฉียงเหนือ เช่น วอชิงตัน ดี.ซี. บัลติมอร์ วิลมิงตัน ฟิลาเดลเฟีย นครนิวยอร์ก นิวเฮเวน โพรวิเดนซ์ บอสตัน และพอร์ตแลนด์ แต่เส้นทางจะห่างออกจากชายฝั่งระหว่างซาวันนาห์ จนถึงวอชิงตัน ดี. ซี. และตัวเส้นทางจะไม่ผ่านเมืองชายฝั่งต่อไปนี้ ได้แก่ ชาร์ลสตัน และ นอร์ฟอล์ก-เวอร์จิเนียบีช โดยเมืองเหล่านี้จะเชื่อมต่อด้วยทางหลวงอินเตอร์สเตตสายอื่น
อินเตอร์สเตต 95 | |
|---|---|
 อินเตอร์สเตต 95 เน้นด้วยสีแดง | |
| ข้อมูลของเส้นทาง | |
| ความยาว | 1,924.43 ไมล์[1] (3,097.07 กิโลเมตร) |
| มีขึ้นเมื่อ | ค.ศ. 1957–ปัจจุบัน |
| NHS | Entire route |
| ทางแยกที่สำคัญ | |
| ปลายทางทิศใต้ |  US 1 ใน ไมแอมี ฟลอริดา |
| |
| ปลายทางทิศเหนือ |  ทางหลวงนิวบรันสวิกหมายเลข 95 ที่ จุดผ่านแดนโฮลตัน–วูดสต็อก |
| ตำแหน่งที่ตั้ง | |
| ประเทศ | สหรัฐ |
| รัฐ | รัฐฟลอริดา รัฐจอร์เจีย รัฐเซาท์แคโรไลนา รัฐนอร์ทแคโรไลนา รัฐเวอร์จิเนีย รัฐแมริแลนด์ รัฐเดลาแวร์ รัฐเพนซิลเวเนีย รัฐนิวเจอร์ซีย์ รัฐนิวยอร์ก รัฐคอนเนทิคัต รัฐโรดไอแลนด์ รัฐแมสซาชูเซตส์ รัฐนิวแฮมป์เชอร์ รัฐเมน |
| ระบบทางหลวง | |
อินเตอร์สเตต 95 เป็นหนึ่งในเส้นทางที่เก่าแก่ที่สุดในระบบทางหลวงอินเตอร์สเตต แต่ก็ยังมีโครงการที่กำลังก่อสร้างอยู่ในรัฐเพนซิลเวเนียและรัฐนิวเจอร์ซีย์ที่กำหนดว่าจะแล้วเสร็จในปี ค.ศ. 2018 ปัจจุบัน มีเส้นทางที่เป็นโครงข่ายของอินเตอร์สเตต 95 ได้แก่ อินเตอร์สเตต 295, อินเตอร์สเตต 195 และส่วนที่ไม่ได้กำหนดหมายเลขของเทิร์นไพก์ในตอนใต้ของรัฐนิวเจอร์ซีย์ อินเตอร์สเตต 95 มีระยะทางรวม 1,919.74 mi (3,090 km)[3][4] มีปลายทางทิศใต้ที่ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 1 ในไมแอมี รัฐฟลอริดา ขณะที่ปลายทางทิศเหนืออยู่ที่จุดผ่านแดนโฮลตัน–วูดสต็อก เชื่อมต่อกับรัฐนิวบรันสวิก ประเทศแคนาดา
อินเตอร์สเตต 95 เป็นอินเตอร์สเตตแนวเหนือ–ใต้ที่ยาวที่สุด รองลงมาคือ อินเตอร์สเตต 75 และเป็นอินเตอร์สเตตที่ยาวที่สุดอันดับ 6 ในบรรดาอินเตอร์สเตตทั้งหมด ตามหลังอินเตอร์สเตต 70 ระยะทาง 2,153 ไมล์ (3,465 กิโลเมตร), อินเตอร์สเตต 10 ระยะทาง 2,460 ไมล์ (3,959 กิโลเมตร), อินเตอร์สเตต 40 ระยะทาง 2,555 ไมล์ (4,112 กิโลเมตร), อินเตอร์สเตต 80 ระยะทาง 2,899 ไมล์ (4,665 กิโลเมตร), และอินเตอร์สเตต 90 ระยะทาง 3,020 ไมล์ (4,860 กิโลเมตร)[1] อินเตอร์สเตต 95 มีเส้นทางผ่านรัฐต่าง ๆ จำนวน 15 รัฐ ซึ่งมากกว่าอินเตอร์สเตตสายอื่น ๆ รองลงมาคือ อินเตอร์สเตต 90 ซึ่งผ่าน 13 รัฐ จากข้อมูลตามสำนักสำมะโนสหรัฐ (U.S. Census Bureau) จำนวนเคาน์ตี (และเขตปกครองเทียบเท่า) ที่มีเส้นทางสายนี้ผ่าน มีเพียง 5 แห่งจาก 96 แห่งเท่านั้นที่เป็นพื้นที่ชนบท[5] เพราะพื้นที่นี้มีความหนาแน่นมากกว่าสามเท่าของความหนาแน่นเฉลี่ยของทั้งสหรัฐ และมากพอ ๆ กับความหนาแน่นของยุโรปตะวันตก[6]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 Staff (October 31, 2002). "Table 1: Main Routes of the Dwight D. Eisenhower National System of Interstate and Defense Highways as of October 31, 2002". Route Log and Finder List. Federal Highway Administration. สืบค้นเมื่อ March 28, 2007.
- ↑ Montgomery, David & White, Josh (February 23, 2001). "128 Cars, Trucks Crash in Snow on I-95". The Washington Post. p. A1.
- ↑ Google (February 15, 2008). "Overview Map of I-95 from Miami, Florida, to Trenton, New Jersey" (Map). Google Maps. Google. สืบค้นเมื่อ February 15, 2008.
- ↑ Google (February 15, 2008). "Overview Map of I-95 from Mansfield, New Jersey, to Canada" (Map). Google Maps. Google. สืบค้นเมื่อ February 15, 2008.
- ↑ El Nasser, Haya (June 27, 2004). "Small-Town USA Goes 'Micropolitan'". USA Today.
- ↑ "I-95 Corridor Facts". I-95 Corridor Coalition. March 30, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-08. สืบค้นเมื่อ August 20, 2010.
หนังสืออ่านเพิ่ม แก้
- Evans, Mark T. (2015). Main Street, America: Histories of I-95 (Ph.D. dissertation). University of South Carolina.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
แผนที่เส้นทาง:
| ไฟล์ KML (แก้ไข • วิธีใช้)
|
- I-95: The Road Most Traveled (special series). National Public Radio. 2010.