อินเตอร์สเตต 90 (อังกฤษ: Interstate 90 หรือ I-90) เป็นทางหลวงอินเตอร์สเตตที่ยาวที่สุดในสหรัฐอเมริกา มีระยะทาง 3,020.54 ไมล์ (4,861.09 กิโลเมตร) ปลายทางทิศตะวันตกอยู่ในซีแอตเทิล ที่ทางหลวงรัฐวอชิงตันหมายเลข 519 ใกล้กับสนามเซฟโก (Safeco Field) และสนามเซนจูรีลิงก์ (CenturyLink Field) และปลายทางทิศตะวันออกอยู่ในบอสตัน ที่ทางหลวงรัฐแมสซาชูเซตส์หมายเลข 1 เอ ใกล้กับท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน ช่วงตะวันตกของอินเตอร์สเตต 90 ผ่านสันปันน้ำทวีปอเมริกา โดยผ่านช่องเขาโฮมสเตก ทางตะวันออกของเมืองบัตต์ รัฐมอนแทนา เชื่อมต่อเมืองใหญ่ต่าง ๆ เช่น สโปแคน บิลลิงส์ ซูฟอลส์ และแมดิสัน เป็นต้น ทางตะวันออกของของพรมแดนรัฐวิสคอนซิน-รัฐอิลลินอย เส้นทางส่วนใหญ่ของอินเตอร์สเตต 90 เป็นถนนที่เก็บค่าผ่านทางเดิม ซึ่งสร้างขึ้นมาก่อนระบบทางหลวงอินเตอร์สเตต ได้แก่ เจนแอดดัมส์เมโมเรียลโทลล์เวย์ (Jane Addams Memorial Tollway), ชิคาโกสกายเวย์ (Chicago Skyway), อินดีแอนาโทลล์โรด (Indiana Toll Road), โอไฮโอเทิร์นไพก์ (Ohio Turnpike), นิวยอร์กสเตตทรูเวย์ (New York State Thruway), แมสซาชูเซตส์เทิร์นไพก์ (Massachusetts Turnpike), และอุโมงค์เท็ดวิลเลียมส์ (Ted Williams Tunnel) ทั้งหมดนี้เป็นถนนที่เก็บค่าผ่านทางที่ได้กำหนดหมายเลขเป็นอินเตอร์สเตต 90 ในครึ่งตะวันออกของประเทศ ช่วงที่ไม่เก็บค่าผ่านทาง ได้แก่ ช่วงที่ผ่านดาวน์ทาวน์ชิคาโก ในรัฐอิลลินอย, ช่วงที่ผ่านเกรเทอร์คลีฟแลนด์และส่วนที่เหลือของรัฐโอไฮโอตะวันออกเฉียงเหนือ, ช่วงที่ผ่านเมืองอิรีและส่วนที่เหลือของเพนซิลเวเนียตะวันตกเฉียงเหนือ, และช่วงสั้น ๆ ในบริเวณใกล้กับเมืองบัฟฟาโลและออลบานี รัฐนิวยอร์ก

อินเตอร์สเตต 90 marker

อินเตอร์สเตต 90

ข้อมูลของเส้นทาง
ความยาว3,020.44 ไมล์[1] (4,860.93 กิโลเมตร)
มีขึ้นเมื่อค.ศ. 1956–ปัจจุบัน
NHSEntire route
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศตะวันตก SR 519 ใน ซีแอตเทิล วอชิงตัน
 
ปลายทางทิศตะวันออก ทางหลวง 1A ใน บอสตัน แมสซาชูเซตส์
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศสหรัฐ
รัฐวอชิงตัน ไอดาโฮ มอนแทนา ไวโอมิง เซาท์ดาโคตา มินนิโซตา วิสคอนซิน อิลลินอย อินดีแอนา โอไฮโอ เพนซิลเวเนีย รัฐนิวยอร์ก แมสซาชูเซตส์
ระบบทางหลวง

อ้างอิง แก้

  1. Adderly, Kevin (June 28, 2017). "Table 1: Main Routes of the Dwight D. Eisenhower National System of Interstate and Defense Highways as of December 31, 2014". Route Log and Finder List. Federal Highway Administration. สืบค้นเมื่อ October 12, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

แผนที่เส้นทาง:

KML is from Wikidata