บัฟฟาโล (รัฐนิวยอร์ก)

บัฟฟาโล (อังกฤษ: Buffalo) เป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของรัฐนิวยอร์กในสหรัฐและเป็นเมืองหลวงของเทศมณฑลอีรี บัฟฟาโลตั้งอยู่ทางตะวันออกของทะเลสาบอีรี ใกล้กับพรมแดนแคนาดาบริเวณเซาท์ออนแทรีโอและส่วนต้นของน้ำตกไนแอการา ใน ค.ศ. 2019 เมืองมีประชากรโดยประมาณ 255,284 คน ทำให้บัฟฟาโลเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 86 ของสหรัฐ เมืองบัฟฟาโลและไนแอการาฟอลส์ที่อยู่ข้างเคียงผนวกรวมเป็นเขตมหานครบัฟฟาโล–ไนแอการาฟอลส์ (MSA) ซึ่งกินพื้นที่สองเทศมณฑลและมีประชากรโดยประมาณอยู่ที่ 1.1 ล้านคนเมื่อ ค.ศ. 2019 ทำให้เป็นเขตมหานครที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 49 ของประเทศ นอกจากนี้ ตัวเมืองและภูมิภาคนิวยอร์กตะวันตกที่อยู่ล้อมรอบก็เป็นพื้นที่ทางเศรษฐกิจที่มีประชากรมากที่สุดที่ตั้งอยู่ระหว่างบอสตันและคลีฟแลนด์

บัฟฟาโล
นครบัฟฟาโล
ธงของบัฟฟาโล
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของบัฟฟาโล
ตรา
สมญา: 
เมืองราชินี, เมืองแห่งเพื่อนบ้านที่เป็นมิตร, เมืองที่ไม่มีภาพลวงตา, เมืองนิกเกิล, เมืองราชินีทะเลสาบ, เมืองแห่งแสงไฟ, เมืองแห่งต้นไม้
แผนที่
แผนที่
Interactive maps of Buffalo
พิกัด: 42°54′17″N 78°50′58″W / 42.90472°N 78.84944°W / 42.90472; -78.84944
ประเทศสหรัฐ สหรัฐ
รัฐรัฐนิวยอร์ก นิวยอร์ก
เทศมณฑลอีรี
ตั้งถิ่นฐานเป็นหมู่บ้านค.ศ. 1789
ก่อตั้งค.ศ. 1801
ยกฐานะเป็นนครค.ศ. 1832
การปกครอง
 • ประเภทสภา–นายกเทศมนตรี
 • องค์กรสภาสามัญชนบัฟฟาโล
 • นายกเทศมนตรีไบรอน บราวน์ (D)
พื้นที่[1]
 • นคร52.48 ตร.ไมล์ (135.92 ตร.กม.)
 • พื้นดิน40.38 ตร.ไมล์ (104.58 ตร.กม.)
 • พื้นน้ำ12.10 ตร.ไมล์ (31.34 ตร.กม.)
ความสูง[3]600 ฟุต (200 เมตร)
ประชากร
 (2010)[4]
 • นคร261,310 คน
 • ประมาณ 
(2019)[4]
255,244 คน
 • อันดับอันดับที่ 86 ของประเทศ
อันดับที่ 2 ของรัฐ
 • ความหนาแน่น6,322.35 คน/ตร.ไมล์ (2,441.10 คน/ตร.กม.)
 • เขตเมือง935,906 (อันดับที่ 46 ของประเทศ) คน
 • รวมปริมณฑล1,130,152 (อันดับที่ 50 ของประเทศ) [2] คน
 • CSA1,206,992 (อันดับที่ 47 ของประเทศ)
เดมะนิมบัฟฟาโลเนียน
เขตเวลาUTC−05:00 (EST)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC−04:00 (EDT)
รหัสไปรษณีย์142XX
รหัสพื้นที่716
FIPS code36-11000
GNIS feature ID0973345[3]
ท่าอากาศยานหลักท่าอากาศยานนานาชาติบัฟฟาโลไนแอการา
อินเตอร์สเตต
ทางหลวงสหรัฐ
ระบบขนส่งมวลชนบัฟฟาโลเมโทรเรล
เว็บไซต์www.buffalony.gov

บัฟฟาโลยกฐานะเป็นนครใน ค.ศ. 1832 เพื่อเป็นเมืองปลายทางของคลองอีรี ทำให้ตัวเมืองเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในฐานะเมืองท่าในแผ่นดินระหว่างเกรตเล้กส์และมหาสมุทรแอตแลนติก การขนถ่ายสินค้าทำให้บัฟฟาโลเป็นเมืองท่าที่ขนถ่ายสินค้ามากที่สุดในโลกในตอนนั้น แต่ต่อมา การขนส่งทางรางเข้ามามีบทบาทแทนที่การขนส่งทางคลอง ทำให้บัฟฟาโลกลายเป็นศูนย์กลางรถไฟที่ใหญ่ที่สุดรองจากชิคาโก กลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 เมืองเริ่มมีบทบาทในด้านการผลิต โดยมีการผลิตเหล็กเป็นส่วนสำคัญในช่วงหลัง การเปิดตัวของเส้นทางเดินเรือเซนต์ลอว์เรนซ์และการลดบทบาทของอุตสาหกรรมทำให้เศรษฐกิจของเมืองเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบการบริการเป็นหลัก อาทิ สาธารณสุข, การค้าปลีก, การท่องเที่ยว, โลจิสติกส์ และการศึกษา ในขณะที่อุตสาหกรรมการผลิตยังคงเหลืออยู่บ้าง ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) ของเขตมหานครบัฟฟาโล–ไนแอการาฟอลส์อยู่ที่ 53 พันล้านดอลลาร์ในปี 2019

บัฟฟาโลมีอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่สำคัญ อาทิ ระบบสวนสาธารณะในเขตเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในสหรัฐ, หอศิลป์อัลไบรจ์–น็อกซ์, วงออร์เคสตราฟิลฮาร์มอนิกบัฟฟาโล, โรงละครเชียส์, พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์บัฟฟาโล และหลายเทศกาลในรอบปี เมืองยังเป็นที่รู้จักในด้านสภาพอากาศในฤดูหนาว, ปีกไก่บัฟฟาโล และยังเป็นที่ตั้งของทีมกีฬาอาชีพในเมเจอร์ลีกอย่างบัฟฟาโลบิลส์และบัฟฟาโลเซเบอส์

บุคคลสำคัญจากเมืองบัฟฟาโล แก้

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 "2020 US Gazetteer Files". US Census Bureau. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 18, 2021. สืบค้นเมื่อ May 8, 2021.
  2. "Metropolitan and Micropolitan Statistical Areas Population Totals: 2010–2019". 2019 Population Estimates. US Census Bureau, Population Division. May 28, 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2019. สืบค้นเมื่อ May 8, 2021.
  3. 3.0 3.1 U.S. Geological Survey Geographic Names Information System: บัฟฟาโล (รัฐนิวยอร์ก)
  4. 4.0 4.1 "Population and Housing Unit Estimates". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 26, 2019. สืบค้นเมื่อ May 21, 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้