ทรราช (กรีกโบราณ: τύραννος; อังกฤษ: tyrant) หรือ ทุชนาธิปไตย[1] ในความหมายสมัยใหม่ หมายถึง ผู้ปกครองเบ็ดเสร็จซึ่งไม่ถูกจำกัดตามกฎหมาย หรือผู้ที่ยึดอำนาจอธิปไตยของผู้ปกครองโดยชอบธรรม ทรราชมักได้รับบรรยายว่าเป็นผู้โหดร้ายที่รักษาฐานะของตนด้วยการใช้วิธีกดขี่[2][3]

François Gérard, ชาวฝรั่งเศสเรียกร้องการสิ้นสุดของพวก "ทรราช" เมื่อ 10 สิงหาคม 1792

ความหมายดั้งเดิมในสมัยกรีกโบราณ หมายถึง ผู้ปกครองเบ็ดเสร็จที่เถลิงอำนาจโดยไม่มีสิทธิตามรัฐธรรมนูญ[4] สำหรับปราชญ์เพลโตและอาริสโตเติลนั้นได้ให้ความหมาย ทรราช ไว้ว่า "การปกครองของคนๆ เดียวในรูปแบบของราชาธิปไตยที่ขาดคุณธรรม จริยธรรม ใช้อำนาจในทางที่ผิดหรือฉ้อฉลในอำนาจ มีเป้าหมายมุ่งประโยชน์ส่วนตัวและพวกพ้อง ละเลยการให้ความใส่ใจต่อความทุกข์ยาก เดือดร้อน และประโยชน์สุขของสังคมโดยรวมของผู้ใต้การปกครอง"[5]

อ้างอิง

แก้
  1. สุขุม นวลสกุล. (2520) มหาวิทยาลัยรามคำแหง. การเมืองและการปกครองของไทย
  2.   Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Tyrant" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 27 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 548.: "TYRANT (Gr. τύραννος, master, ruler), a term applied in modern times to a ruler of a cruel and oppressive character."
  3. Compare: "Tyrant". Encyclopedia of Diderot & d'Alembert – Collaborative Translation Project. 2009-11-06. สืบค้นเมื่อ 1 April 2015. [...] today by tyrant one understands, not only a usurper of sovereign power, but even a legitimate sovereign who abuses his power in order to violate the law, to oppress his people, and to make his subjects the victims of his passions and unjust desires, which he substitutes for laws.
  4. "tyrant | Definition & Facts". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-10-13.
  5. Glad, B. (2002, March) [better source needed].

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้