ซูว์เฌแห่งแซ็ง-เดอนี

ซูว์เฌแห่งแซ็ง-เดอนี (ฝรั่งเศส: Suger de Saint-Denis, ออกเสียง, ) หรือ อธิการซูว์เฌ (อังกฤษ: Abbot Suger) (ราว ค.ศ. 1081 - 13 มกราคม ค.ศ. 1151) ผู้เป็นอธิการ-รัฐบุรุษชาวฝรั่งเศสคนสุดท้าย เป็นสถาปนิกคนแรกที่มีบทบาทสำคัญในการวิวัฒนาการลักษณะสถาปัตยกรรมกอทิก

ซูว์เฌแห่งแซ็ง-เดอนี
ซูว์เฌเดอแซ็ง-เดอนีบนหน้าต่างประดับกระจกสี
เกิดราว ค.ศ. 1081
เสียชีวิต13 มกราคม ค.ศ. 1151
สัญชาติฝรั่งเศส

ประวัติเมื่อปฐมวัยของอธิการซูว์เฌไม่เป็นที่ทราบ ในบทเขียนของอธิการซูว์เฌเองกล่าวว่ามาจากฐานะที่ต่ำต้อย แต่ก็อาจจะเป็นเพียงการกล่าวถ่อมตนตามประเพณีการเขียนอัตชีวประวัติแบบโบราณ ในปี ค.ศ. 1091 เมื่ออายุได้สิบขวบ ซูว์เฌก็ได้รับเข้าศึกษาที่อารามแซ็ง-เดอนี ซูว์เฌได้รับการฝึกหัดที่ไพรออรีของอารามแซ็ง-เดอนีและได้มีโอกาสเข้าเฝ้าผู้ที่ต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหลุยส์ที่ 6 แห่งฝรั่งเศส ระหว่างปี ค.ศ. 1104 ถึงปี ค.ศ. 1106 ซูว์เฌก็ย้ายสถานศึกษา ที่อาจจะเป็นสถานศึกษาของอารามแซงต์-เบอนัวต์-เซอร์-ลัวร์ ในปี ค.ศ. 1106 ซูว์เฌก็ได้เป็นเลขาธิการของอธิการอารามแซ็ง-เดอนี ปีต่อมาก็ได้เป็นโพรโวสต์ (Provost) หรือรองอธิการอารามแบร์เนวาลในนอร์ม็องดี และในปี ค.ศ. 1109 ของตูรี ในปี ค.ศ. 1118 พระเจ้าหลุยส์ที่ 6 ทรงส่งซูว์เฌไปยังราชสำนักของสมเด็จพระสันตะปาปาเกลาซิอุสที่ 2 ที่วีลเนิฟ-แล-มาเกอลอน และระหว่างปี ค.ศ. 1121 ถึงปี ค.ศ. 1122 ก็ทำงานอยู่ที่สำนัก สมเด็จพระสันตะปาปาคาลิกซ์ตุสที่ 2 พระสันตะปาปาองค์ต่อมา

เมื่อกลับมาจากวีลเนิฟ-แล-มาเกอลอน ซูว์เฌก็ได้เป็นอธิการอารามแซ็ง-เดอนี ซูว์เฌรับราชการบ้านเมืองของราชอาณาจักรมาจนถึงปี ค.ศ. 1127 สิบปีหลังจากนั้นก็ยุ่งอยู่การจัดระบบและปฏิรูปอารามแซ็ง-เดอนี ในปี ค.ศ. 1137 ซูว์เฌก็ติดตามผู้ที่ต่อมาผู้ที่ต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหลุยส์ที่ 7 ไปยังอากีแตนเนื่องในโอกาสการเสกสมรสของพระองค์กับอาลีเยนอร์แห่งอากีแตน และระหว่างสงครามครูเสดครั้งที่สองก็เป็นบุคคลหนึ่งในคณะผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน (ค.ศ. 1147 - ค.ศ. 1149) เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 7 มีพระราชประสงค์จะหย่ากับพระนางอาลีเยนอร์ ซูว์เฌก็ประท้วงอย่างรุนแรงเพราะเดิมเป็นผู้ที่ให้การแนะนำในเรื่องการสมรส แม้ว่าจะเป็นปฏิปักษ์ต่อสงครามครูเสดครั้งที่สอง แต่ในบั้นปลายซูว์เฌก็เทศนาชักชวนให้เริ่มสงครามครูเสดครั้งใหม่

ซูว์เฌผู้เป็นทั้งพระสหายและที่ปรึกษาของพระเจ้าหลุยส์ที่ 6 และ ที่ 7 ถวายคำแนะนำให้กำจัดโจรศักดินา นโยบายการโยกย้ายประชาคม และจัดระบบการยุติธรรม ซูว์เฌสร้างความมั่งคั่งไว้ให้แก่อารามแซ็ง-เดอนีที่มีอสังหาริมทรัพย์มากมาย และทำการขยายก่อสร้างอารามใหม่แบบกอทิก ซูว์เฌบันทึกรายละเอียดอย่างถี่ถ้วนเกี่ยวกับการก่อสร้างอารามใน “Libellus Alter de Consecratione Ecclesiae Sancti Dionysii” และ “Ordinatio” ในคริสต์ทศวรรษ 1940 นักประวัติศาสตร์ศิลป์คนสำคัญเออร์วิน พานอฟสกีอ้างว่าเทววิทยาของ “ผู้ใช้ชื่อว่าดิโอนิสิอัสสมาชิกสภาอาเรโอปากัส” (Pseudo-Dionysius the Areopagite) มีอิทธิพลต่อลักษณะสถาปัตยกรรมของอารามแซ็ง-เดอนี แต่นักวิชาการต่อมาค้านความสัมพันธ์อันขาดความซับซ้อนดังว่าระหว่างปรัชญาและลักษณะสถาปัตยกรรม[1]

ซูว์เฌกลายเป็นนักประวัติศาสตร์คนสำคัญของยุค และเป็นผู้เขียนบทสดุดีพระเจ้าหลุยส์ที่ 6 (“Vita Ludovici regis” ไทย: พระราชประวัติพระเจ้าหลุยส์) และร่วมในการเขียนประวัติศาสตร์ฉบับที่เป็นกลางกว่าของพระเจ้าหลุยส์ที่ 7 (“Historia gloriosi regis Ludovici” ไทย: ประวัติศาสตร์อันรุ่งโรจน์ของพระเจ้าหลุยส์) ใน “Libellus de consecratione ecclesiae S. Dionysii” ซูว์เฌบรรยายถึงกิจการที่ปรับปรุงของแอบบีแซ็ง-เดอนี, สมบัติของแอบบี และ บรรยายการก่อสร้างแอบบีใหม่

อ้างอิง

แก้
  1. The best summary of the 'arguments against' Panofsky's view is Panofsky, Suger and St Denis, Peter Kidson, Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, Vol. 50, (1987), pp. 1-17
  • "Suger", Encyclopedia Britannica, 1911
  • "Suger", The Middle Ages, A Concise Encyclopedia, H.R. Loyn Editor, 1989 (ISBN 0-500-27645-5)
  • Abbot Suger of St. Denis: Church and State in Early Twelfth-Century France. Grant, Lindy. Essex, UK: Addison Wesley Longman Limited, 1998. (ISBN 0-582-05150-9)
  • The Gothic Cathedral: Origins of Gothic Architecture & the Medieval Concept of Order (Third Edition), Van Simson, Otto. Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1988. Bollingen Series XLVIII. (ISBN 0-691-09959-6)
  • The World, A History Volume One - to 1500, Filepe Fernandez Armesto. (ISBN 0-13-177764-5)

ดูเพิ่ม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ซูว์เฌแห่งแซ็ง-เดอนี