ซอ-ชเวแคะ
มังรายกะยอฉะวา ซอ-ชเวแคะ (พม่า: မင်းရဲကျော်စွာ စောရွှေခက်, ออกเสียง: [mɪ́ɴjɛ́ tɕɔ̀zwà sɔ́ ʃwè kʰɛʔ]) พระนามภาษาไตคือ Sao Hswe Kaew (ၸဝ်ႈသႂၺ်ႇၵႅဝ်ႈ) เป็นเจ้าเมืองแปร (เมืองประเทศราชสำคัญของอาณาจักรอังวะ) ระหว่าง ค.ศ. 1417–1422 และระหว่าง ค.ศ. 1442–1446 พระองค์นับเป็นเจ้าเมืองหรืออุปราชแห่งเมืองแปรเพียงพระองค์เดียวที่ดำรงพระยศมากกว่า 1 สมัย
มังรายกะยอฉะวา ซอ-ชเวแคะ မင်းရဲကျော်စွာ စောရွှေခက် | |
---|---|
ผู้ว่าราชการแห่งสารวดี | |
ครองราชย์ | ป. พฤศจิกายน 1446 – 1460 |
ก่อนหน้า | อนรธา ซอ (ประเทศราชพะโค) |
ถัดไป | ตะโดเมงสอ |
กษัตริย์ | นรปติที่ 1 |
ผู้ว่าราชการแห่งแปร | |
ครองราชย์ | ใน 11 มีนาคม 1442 – ป. มกราคม 1446 |
ก่อนหน้า | สีหตูที่ 3 |
ถัดไป | มังศรีชวา |
กษัตริย์ | นรปติที่ 1 |
ผู้ว่าราชการแห่งสารวดี | |
ครองราชย์ | ใน มีนาคม 1422 – มกราคม 1427 |
ถัดไป | นรธา (ประเทศราชพะโค) |
กษัตริย์ | สีหตู (1422–25) มี่นละ (1425) มี่นโญ (1425–26) ตะโด้ (1426–27) |
ผู้ว่าราชการแห่งแปร | |
ครองราชย์ | ป. มีนาคม 1417 – ป. มีนาคม 1422 |
ก่อนหน้า | สีหตูที่ 2 |
ถัดไป | มังมหา |
กษัตริย์ | มังฆ้องที่ 1 |
ประสูติ | ป. คริสต์ทศวรรษ 1390 พุกาม? อาณาจักรอังวะ |
สวรรคต | ในหรือหลังค.ศ. 1473 Paungde? อาณาจักรอังวะ |
คู่อภิเษก | Saw Myo Ke Min Hla Htut (m. 1403/04–?) ซอมี่น-พยู |
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... | มี่น-พยูแห่งซะไกง์ มังรายกะยอฉะวาที่ 1 แห่งกะเล่ Saw Myat Lay Myat Hpone Pyo |
ราชวงศ์ | พุกาม |
พระราชบิดา | Thinkhaya of Pagan |
พระราชมารดา | Saw Min Pu |
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
พระชนม์ชีพช่วงต้น
แก้ซอ-ชเวแคะเป็นพระโอรสองค์โตใน Saw Min Pu กับผู้ว่าราชการ Thinkhaya of Pagan[1] พระองค์สืบเชื้อสายจากเชื้อพระวงศ์พุกามทั้งสองฝั่ง[2] พระองค์มีพระกนิษฐาสองพระองค์ คือ พระนางโซ่มี่นวิมะละเดวีแห่งหงสาวดีกับพระนางอตุลสิริมหาราชเทวีแห่งอังวะ และพระอนุชาสองพระองค์ คือ ผู้บัญชาการ Uzana แห่งกองทหารม้าภาคใต้ และผู้ว่าราชการ Thinkhaya แห่ง Sagu.[3]
พงศาวลี
แก้ตารางข้างล่างคือพงศาวลีตามที่ปรากฏในพงศาวดารมหาราชวงศ์ ฉบับหอแก้ว โดยอิงจากคำจารึกร่วมสมัยที่พระนางอตุลสิริมหาราชเทวีแห่งอังวะทรงให้เขียน[2] พระองค์เป็นลูกพี่ลูกน้องของพระเจ้าฝรั่งมังฆ้องแห่งอังวะ[note 1]
พงศาวลีของผู้ว่าราชการซอ-ชเวแคะ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
หมายเหตุ
แก้- ↑ Hmannan (Hmannan Vol. 2 2003: 82) says his father was the youngest paternal uncle of King Minkhaung I. But Thinkhaya could not have been a full paternal uncle since Minkhaung's father Swa Saw Ke did not have any full younger brothers. It means Thinkhaya was born to a junior wife of Min Shin Saw of Thayet.
อ้างอิง
แก้บรรณานุกรม
แก้- Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
- Kala, U (2006) [1724]. Maha Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (4th printing ed.). Yangon: Ya-Pyei Publishing.
- Maha Sithu (2012) [1798]. Myint Swe; Kyaw Win; Thein Hlaing (บ.ก.). Yazawin Thit (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (2nd printing ed.). Yangon: Ya-Pyei Publishing.
- Royal Historical Commission of Burma (2003) [1832]. Hmannan Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3. Yangon: Ministry of Information, Myanmar.
- Sein Lwin Lay, Kahtika U (2006) [1968]. Min Taya Shwe Hti and Bayinnaung: Ketumadi Taungoo Yazawin (ภาษาพม่า) (2nd printing ed.). Yangon: Yan Aung Sarpay.