วิกิพีเดีย

ชู จี-ฮุน

ชู จี-ฮุน (เกาหลี: 주지훈; เกิด 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1982) เป็นนักแสดงและนายแบบชาวเกาหลีใต้[1][2] เริ่มเข้าสู่วงการบันเทิงเมื่อปี ค.ศ. 2003 ในฐานะนายแบบกางเกงยีนส์ลีวายส์ และผลิตภัณฑ์กีฬารีบอค ได้รับความนิยมจากผลงานการแสดงเรื่องแรกในบทบาท "องค์ชายลีชิน" จากละครเรื่อง เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชา เมื่อปี ค.ศ. 2006 แสดงร่วมกับ ยุน อึนเฮ นักแสดงหญิงดาวรุ่งที่กำลังได้รับความนิยมในขณะนั้น และได้รับความนิยมในละครอีกหลายเรื่อง เช่น ทีมหมอใจเพชร (2013), หน้ากากหัวใจ (2015) และผีดิบคลั่ง บัลลังก์เดือด (2019) รวมไปถึงในวงการภาพยนตร์ อาทิเช่น ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า ทั้งสองภาค (2017–2018) และ The Spy Gone North (2018) ที่กวาดรายได้ไปอย่างถล่มทลายในเกาหลีใต้[3]

ชู จี-ฮุน
ชู จี-ฮุนในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2018
เกิด (1982-05-16) 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1982 (42 ปี)
โซล เกาหลีใต้
การศึกษามหาวิทยาลัยคย็องกี
อาชีพนักแสดง นายแบบ
ปีปฏิบัติงาน2003 – ปัจจุบัน
ตัวแทนคีย์อีสต์ (เกาหลีใต้)
ยูนิเวอร์ซัล ดี (ญี่ปุ่น)
ส่วนสูง1.87 m (6 ft 1 1⁄2 in)
ชื่อเกาหลี
ฮันกึล
อาร์อาร์Ju Ji-hun
เอ็มอาร์Chu Chihun

ชีวิตและการงาน

แก้

2006–2008: เริ่มต้นอาชีพนักแสดง และประสบความสำเร็จ

แก้

ในปี ค.ศ. 2006 ชู จี-ฮุนก้าวเข้าสู่อาชีพนักแสดง จากการรับบท "องค์ชายรัชทายาทลีชิน" ในละครโรแมนติกคอมเมดี เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชา ละครเรื่องนี้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ทำลายสถิติเรตติ้งละครโทรทัศน์ของเกาหลีใต้ด้วยค่าผู้ชมสูงถึง 28.3% ส่งผลให้เกิดความนิยมละครโทรทัศน์รวมถึงศิลปินเกาหลีทั่วทั้งทวีปเอเชีย[4][5] นอกจากนี้ยังส่งผลให้เขาได้รับรางวัลนักแสดงดาวรุ่งชายยอดเยี่ยม จากงานประกาศผลรางวัลของสถานีโทรทัศน์เอ็มบีซี ร่วมกับยุน อึนเฮ จากละครโทรทัศน์เรื่องเดียวกันนั้นเองในช่วงปลายปี

เดือนมีนาคม ค.ศ. 2007 ชู จี-ฮุน แสดงละครโทรทัศน์เรื่อง คำพิพากษาซาตาน ร่วมกับนักแสดงมากฝีมืออย่าง ออม แท-อุง และชิน มิน-อา[6] ในเดือนเดียวกันนั้นเอง เขาได้รับรางวัลนักแสดงดาวรุ่งชายยอดเยี่ยมแห่งเอเชีย จากงานประกาศผลรางวัลละครโทรทัศน์แห่งเอเชียครั้งที่ 1 จากผลงานเรื่อง เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชา และคำพิพากษาซาตาน[7]

เขาร่วมแสดงภาพยนตร์เรื่องแรกในชีวิตในบทบาท คิม จิน-ฮยอก จากเรื่อง หล่อ หรู ร้าย รัก (Antique) ในปี ค.ศ. 2008[8] ภายหลังภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเชิญให้เข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลิน ครั้งที่ 59[9] และในปีเดียวกัน เขาได้กลับมาร่วมงานกับชิน มิน-อา อีกครั้ง ในภาพยนตร์โรแมนติก ปรุงหัวใจ สูตรเจ้าชายเย็นชา (The Naked Kitchen)[10]

2009–2011: ข่าวอื้อฉาว และการรับใช้ชาติ

แก้

เมื่อวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 2009 เขาถูกจับกุมในข้อหาร่วมกันเสพยาเสพติด พร้อมกับกลุ่มเพื่อนอีก 15 คน กลายเป็นประเด็นข่าวดังในวงการอุตสาหกรรมสื่อบันเทิงของเกาหลีใต้และระดับเอเชีย ภายหลังเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 2009 เขาได้สารภาพต่อศาลว่าใช้สารเสพติด เคตามีน จริง[11] และศาลได้ตัดสินจำคุกเขาเป็นเวลาหกเดือน รอลงอาญา 1 ปี บำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคมอีก 120 ชั่วโมง และต้องจ่ายค่าปรับอีก 360,000 วอน

เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2010 เขาได้เข้าร่วมรับราชการทหาร หลังจากครบกำหนดเวลาเข้ากรมรับใช้ชาติพอดี ด้วยการฝึกขั้นพื้นฐานเป็นเวลาห้าสัปดาห์ ตามด้วยการปฏิบัติหน้าที่กับกองกำลังสำรอง[12][13] ในช่วงเดือนสิงหาคมปีเดียวกัน เขาได้ร่วมงานกับอี จุน-กี แสดงละครเพลงรำลึกถึงวันครบรอบ 60 ปีสงครามเกาหลี ซึ่งเกิดจากความร่วมมือกันของกระทรวงกลาโหมและสมาคมโรงละครดนตรีแห่งเกาหลี จัดแสดงตั้งแต่วันที่ 21–29 สิงหาคม ค.ศ. 2010 ณ โรงละครแห่งชาติ[14][15] และในที่สุด เขาได้ปลดประจำการทหารเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 2011[16][17]

2012–2016: กลับเข้าร่วมงานแสดงอีกครั้ง

แก้

ในช่วงเดือนมกราคม ค.ศ. 2011 ก่อนการปลดประจำการทหาร เขาตัดสินใจเซ็นสัญญาร่วมกับ คีย์อีสต์[18]

เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2012 เขาได้กลับมาร่วมแสดงอีกครั้งในผลงานภาพยนตร์เรื่องที่สามอย่าง ข้า(น้อย)นี่แหละราชา (I Am the King)[19] รวมถึงผลงานละครโทรทัศน์ เบญจดรรชนี ดนตรีแห่งรัก (Five Fingers)[20][21] ในปีเดียวกัน ปีต่อมา เขามีผลงานการแสดงอย่างต่อเนื่องทั้งภาพยนตร์ และละครโทรทัศน์ อาทิ ภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี Marriage Blue และการกลับมาเล่นซีรีส์ให้กับเอ็มบีซี อีกครั้งในรอบ 7 ปีอย่าง ทีมหมอใจเพชร (Medical Top Team)[22]

ปี ค.ศ. 2014 เขามีผลงานภาพยนตร์ต่างประเทศเป็นเรื่องแรก คือเรื่อง Love Suspicion ภาพยนตร์โรแมนติกระทึกขวัญสัญชาติจีน[23] ก่อนจะมาร่วมแสดงกับ จี ซ็อง และอี กวัง-ซู ในภาพยนตร์ Confession ช่วงกลางปีเดียวกัน[24]

ปี ค.ศ. 2015 เขาได้กลับมาร่วมงานกับ มิน คยู-ด็อง ผู้กำกับจากภาพยนตร์ที่เขาเคยร่วมแสดง ในภาพยนตร์พีเรียดย้อนยุค The Treacherous[25] ในปีเดียวกัน เขายังมีผลงานละครโทรทัศน์อีกเรื่องอย่าง หน้ากากหัวใจ (Mask) แสดงร่วมกับ ซูเอ ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์เอสบีเอส[26] ส่งผลให้เขาได้รับรางวัลนักแสดงชายยอดเยี่ยมจากซีรีส์ความยาวขนาดกลาง งาน SBS Drama Awards 2015 ไปครอบครอง

ปี ค.ศ. 2016 เขาได้ร่วมแสดงภาพยนตร์ทริลเลอร์อย่าง เมืองคนชั่ว (แล้วเราจะกลัวใคร) (Asura: The City of Madness) ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกนำไปฉายเปิดเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโทรอนโต ครั้งที่ 41[27] ทั้งนี้ เขายังได้รับรางวัลนักแสดงภาพยนตร์ยอดนิยม จากงานประกาศผลรางวัลภาพยนตร์แห่งชาติของเกาหลีใต้ จากภาพยนตร์เรื่องเดียวกันนั้นเอง[28] และถูกเสนอชื่อถึงสองครั้งในสาขานักแสดงสมทบยอดเยี่ยม

2017–ปัจจุบัน: คิวทองกับผลงานภาพยนตร์

แก้

ในปี ค.ศ. 2017 – ค.ศ. 2018 ชู จี-ฮุน ได้ร่วมแสดงภาพยนตร์สัญชาติเกาหลีใต้ฟอร์มยักษ์อย่าง ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า ทั้งสองภาค[29][30] รับบทเป็นยมทูต แฮ วอน-มัก โดยภาพยนตร์ทั้งสองภาคนี้ กวาดรายได้อย่างถล่มทลายในเกาหลีใต้ ภาคแรกสามารถทำรายได้สูงถึง 108.2 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็นภาพยนตร์เกาหลีใต้ที่ทำรายได้สูงเป็นอันดับ 3 ในเกาหลีใต้ ขณะที่ภาคสอง ซึ่งเข้าฉายในปีถัดมา ยังคงทำรายได้สูงอยู่ที่ 92.5 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็นภาพยนตร์เกาหลีใต้ที่ทำรายได้สูงเป็นอันดับ 10 ในเกาหลีใต้[31]

ปี ค.ศ. 2018 เขายังคงมีผลงานภาพยนตร์อย่างต่อเนื่อง อาทิเช่น The Spy Gone North[32][33] และ Dark Figure of Crime[34][35] ส่งผลให้เขาชนะรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์เรื่อง The Spy Gone North และถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์เรื่อง Dark Figure of Crime ในงานประกาศผลรางวัล Blue Dragon Awards อีกด้วย[36]

ปี ค.ศ. 2019 เขาได้มีโอกาสร่วมงานกับบริษัทผลิตภาพยนตร์ชื่อดังอย่าง เน็ตฟลิกซ์ กับผลงานซีรีส์เรื่อง ผีดิบคลั่ง บัลลังก์เดือด (Kingdom) ซึ่งออกอากาศไปยังผู้ชมทั่วโลก[37][38] และได้กลับมาร่วมแสดงนำบนหน้าจอโทรทัศน์ครั้งแรกในรอบ 4 ปี กับผลงานเรื่อง Item ออกอากาศทางเอ็มบีซี[39]

ผลงานการแสดง

แก้

ภาพยนตร์

แก้
ปี เรื่อง บทบาท
2008 หล่อ หรู ร้าย รัก (Antique) คิม จิน-ฮยอก
2009 ปรุงหัวใจ สูตรเจ้าชายเย็นชา (The Naked Kitchen) พัก ดู-เร
2012 ข้า(น้อย)นี่แหละราชา (I Am the King) เจ้าชายชุง นย็อง / ทอก-ชิล
2013 Marriage Blue คยัง-ซู
2014 Love Suspicion คัง-ฮาน
Confession อิน-ชุล
2015 The Treacherous อิม ซุง-แจ
2016 เมืองคนชั่ว (แล้วเราจะกลัวใคร) (Asura: The City of Madness) มุน ซัน-โม
2017 ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า (Along with the Gods: The Two Worlds) แฮ วอน-มัก
2018 ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า 2 (Along with the Gods: The Last 49 Days)
The Spy Gone North ผู้จัดการจอง
Dark Figure of Crime คัง แท-โอ

ละครโทรทัศน์

แก้
ปี เรื่อง บทบาท สถานีออกอากาศ
2006 เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชา (Princess Hours) องค์รัชทายาทลีชิน เอ็มบีซี
2007 คำพิพากษาซาตาน (The Devil) โอ ซึง-ฮา เคบีเอส
2012 เบญจดรรชนี ดนตรีแห่งรัก (Five Fingers) ยู จี-โฮ เอสบีเอส
2013 ทีมหมอใจเพชร (Medical Top Team) ฮัน ซึง-แจ เอ็มบีซี
2015 หน้ากากหัวใจ (Mask) ชเว มิน-วู เอสบีเอส
2019 ผีดิบคลั่ง บัลลังก์เดือด (Kingdom) : ซีซั่น 1 องค์รัชทายาทลีชาง เน็ตฟลิกซ์
Item คัง-กอน เอ็มบีซี
2020 เกมกฎหมาย (Hyena) ยุน ฮี-แจ เอสบีเอส และเน็ตฟลิกซ์
ผีดิบคลั่ง บัลลังก์เดือด (Kingdom) : ซีซั่น 2 องค์รัชทายาทลีชาง เน็ตฟลิกซ์

มิวสิกวิดีโอ

แก้
ปี เรื่อง ศิลปิน อ้างอิง
2012 "처연" Lowdown 30
2014 "Fxxk U" Gain feat. Bumkey [40]

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ "Joo Ji-hoon (주지훈, Korean actor) @HanCinema". HanCinema. สืบค้นเมื่อ 9 November 2018.
  2. ↑ "주지훈 :: 네이버 인물검색". Naver. สืบค้นเมื่อ 9 November 2018.
  3. ↑ "[INTERVIEW] Ju Ji-hoon - chameleonic actor". The Korea Times. 19 September 2018.
  4. ↑ "An interview of Joo Ji-hoon from Princess Hours". MBC Global Media. 14 February 2008.
  5. ↑ "China Crowns Joo Ji-hoon 5th Most Handsome Male". The Chosun Ilbo. 24 December 2008.
  6. ↑ "'마왕' 세 주인공 신민아·엄태웅·주지훈, 신비로운 자태". The Chosun Ilbo (ภาษาเกาหลี). 5 March 2007.
  7. ↑ "Ju Ji-hoon Selected New Asian Star of 2007". KBS Global. 13 March 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-08-08. สืบค้นเมื่อ 2013-06-15.
  8. ↑ "Pretty boys serve up a musical dramedy". Korea JoongAng Daily. 3 April 2009.
  9. ↑ "6 Korean Films to Screen at Berlin Festival". The Chosun Ilbo. 30 January 2009. สืบค้นเมื่อ 2012-11-28.
  10. ↑ "'Kitchen' Offers Tasteful Romance". The Korea Times. 5 February 2009 – โดยทาง Hancinema.
  11. ↑ "Movie Star Booked on Drug Charges". The Chosun Ilbo. 28 April 2009. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  12. ↑ Kang, Seung-hun (14 January 2010). "Joo Ji-hoon to enter military next month". 10Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-08. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  13. ↑ Yun, Tae-hui (2 February 2010). "Actor Joo Ji-hoon enters military". 10Asia. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  14. ↑ Jang, Kyung-Jin (3 August 2010). "Lee Jun-ki says "depressed about Joo Ji-hoon turning first private today" (2)". 10Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-08. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  15. ↑ Lee, Jin-hyuk (3 August 2010). "Joo Ji-hoon attends Voyage of Life press conference". 10Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-08. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  16. ↑ Hong, Lucia (11 November 2011). "Ju Ji-hoon to be discharged from military next week". 10Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-08. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  17. ↑ "Actor Joo Ji-hoon salutes his fans after completing his mandatory military service in Seoul on Monday". The Chosun Ilbo. 22 November 2011. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  18. ↑ Kim, Heidi (5 January 2011). "Actor Joo Ji-hoon signs with Bae Yong-joon agency". 10Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-08. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  19. ↑ Lee, Jin-ho (21 July 2012). "Joo Ji Hoon Says He'll Dress Up Like a Servant If I Am the King Succeeds". enewsWorld. CJ E&M. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-10. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  20. ↑ Ho, Stewart (13 June 2012). "Joo Ji Hoon to Make Drama Comeback in Five Years; First Since His Drug Scandal". enewsWorld. CJ E&M. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 June 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.
  21. ↑ Yoon, Hee-seong; Suk, Monica (13 June 2012). "Ju Ji-hoon to return to the small screen, says he is reflecting on himself". 10Asia. สืบค้นเมื่อ 2012-12-10.[ลิงก์เสีย]
  22. ↑ Hong, Grace Danbi (26 July 2013). "Ju Ji Hoon Returns to MBC After 7 Years for Medical Top Team". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 July 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-07-26.
  23. ↑ "JU Ji-hoon to Make Debut in China". Korean Film Biz Zone. 14 May 2013.
  24. ↑ Conran, Pierce (16 December 2013). "JU Ji-hoon, JI Sung and LEE Kwang-soo Team Up for New Film". Korean Film Biz Zone. สืบค้นเมื่อ 2014-05-30.
  25. ↑ "Ju Ji-hoon gambles on 'Treacherous'". Korea JoongAng Daily. 19 May 2015.
  26. ↑ Ha, Soo-jung (10 March 2015). "Joo Ji Hoon and Soo Ae Confirmed to Return to TV with Mask". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-12.
  27. ↑ Lowe, Justin (14 October 2016). "Jung Woo-sung and Hwang Jung-min star in Kim Sung-soo's South Korean gangland saga". The Hollywood Reporter.
  28. ↑ "Actors Gong Hyo-jin, Cho Jung-seok, Cho Jin-woong win top star award". Yonhap News Agency. 29 December 2016.
  29. ↑ "ALONG WITH THE GODS Filming Ends, Release Pushed to December". Korean Film Biz Zone. 27 March 2017.
  30. ↑ "Will 'Along with the Gods' create a second box office smash?". The Korea Herald. 6 July 2018.
  31. ↑ "(Yonhap Interview) Actor Ju Ji-hoon: Shooting two films simultaneously was tough but memorable". Yonhap News Agency. 27 July 2018.
  32. ↑ "HWANG Jung-min Infiltrates YOON Jong-bin's DUKE". Korean Film Biz Zone. 6 January 2017. North Korea Thriller Co-Stars LEE Sung-min, CHO Jin-woong & JU Ji-hoon
  33. ↑ "HWANG Jung-min Wraps NK Action-Drama BLACK VENUS". Korean Film Biz Zone. 3 August 2017.
  34. ↑ "KIM Yun-seok and JU Ji-hoon Face Off in MURDER OF MAN OR WOMAN". Korean Film Biz Zone. 1 September 2017.
  35. ↑ "Ju Ji-hoon becomes killer in real story-based 'Dark Figure of Crime'". The Korea Times. 28 August 2018.
  36. ↑ "Ju Ji-hoon throws himself into his latest character: The 'Dark Figure of Crime' actor found a new challenge: Busan dialect". Korea JoongAng Daily. 21 September 2018.
  37. ↑ "Joo Ji-hoon to star in "Kingdom" with Bae Doona". Hancinema. 22 October 2017.
  38. ↑ "Netflix's new Korean original 'Kingdom' brings zombie to Joseon Dynasty". Kpop Herald. 21 January 2019.
  39. ↑ "Ju Ji-hoon to return to small screen". Kpop Herald. 10 September 2018.
  40. ↑ "Joo Ji-hoon joins Ga-in music video". Korea JoongAng Daily. 28 January 2014.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชู_จี-ฮุน&oldid=11545571"