ฉบับร่าง:หนูหนองน้ำออสเตรเลีย

หนูหนองน้ำออสเตรเลีย
ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยโฮโลซีน ถึง ปัจจุบัน
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
สกุล: Rattus
สปีชีส์: lutreolus
ภาพวาดของหนูหนองน้ำออสเตรเลียที่ตีพิมพ์ในหนังสือ The Mammals of Australia ของ John Gould

หนูหนองน้ำออสเตรเลีย (Rattus lutreolus), หรือที่รู้จักกันในชื่อ หนูหนองน้ำตะวันออก เป็นสายพันธุ์ของหนูที่มีถิ่นกำเนิดตามชายฝั่งทางใต้และตะวันออกของออสเตรเลีย

ลักษณะ

แก้

หนูหนองน้ำออสเตรเลียมีความยาวลำตัวประมาณ 160 มิลลิเมตร (6 นิ้ว) และความยาวหางประมาณ 110 mm (4.3 in) มีน้ำหนักประมาณ 120 กรัม (4 ออนซ์) มีลำตัวหนากะทัดรัด มีขนสีน้ำตาลดำและเท้าสีดำ[2] พื้นผิวด้านล่างของมันมีสีครีมถึงสีน้ำตาลและมีหูเล็ก ๆ ที่ถูกขนปกคลุมเกือบหมด หางมีสีเทาเข้ม เป็นเกล็ด และมีขนน้อย[3]

นิเวศวิทยา

แก้

พิสัยและที่อยู่อาศัย

แก้

หนูหนองน้ำพบใกล้ชายฝั่งทางใต้และตะวันออกของออสเตรเลีย มันพบในพื้นที่ที่ราบลุ่มตั้งแต่เกาะเฟรเซอร์ตามชายฝั่งของนิวเซาท์เวลส์และวิกตอเรียไปจนถึงเทือกเขาเมาท์ลอฟตี้ในออสเตรเลียใต้ สายพันธุ์ย่อย velutinus สามารถพบได้ในแทสเมเนีย และสายพันธุ์ย่อยอีกชนิดหนึ่ง lacus อาศัยอยู่ในป่าฝนระดับสูงใกล้แอเธอร์ตัน, ควีนส์แลนด์ที่กระจัดกระจายอยู่เป็นหย่อม ๆ

ที่อยู่อาศัยที่ชื่นชอบของหนูหนองน้ำคือพืชพรรณหนาทึบตามลำน้ำและในหนองน้ำ พืชพรรณหนาทึบในเกาะที่อยู่เหนือระดับน้ำสูงก็เหมาะสมเช่นกัน[2] พวกมันยังสามารถอาศัยอยู่ในพื้นที่พุ่มไม้ชายฝั่ง ป่าพรุ ทุ่งหญ้า และทุ่งหญ้าชนิดต่าง ๆ หนูจะสร้างอุโมงค์ผ่านพืชพรรณเพื่อให้สามารถเคลื่อนที่ไปได้ สายพันธุ์นี้มักจะเลือกที่อยู่อาศัยตามความหนาแน่นของพืชพรรณในพื้นที่[4] พื้นที่ที่มีแนวโน้มจะเกิดไฟไหม้มักจะไม่มีการตั้งรกรากใหม่[5] หนูหนองน้ำสามารถพบได้ในสถานที่เช่น Healesville Sanctuary ซึ่งพวกมันอาศัยอยู่ในพื้นที่

อาหาร

แก้

อาหารของหนูหนองน้ำเป็นพืชล้วน[5] ประกอบด้วยกก เมล็ดพืช และลำต้นหญ้าหนองน้ำ[2] ในช่วงฤดูร้อน สายพันธุ์นี้จะเพิ่มการบริโภคแมลงรวมถึงเชื้อรา อย่างไรก็ตาม ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ หนูจะหันมาบริโภคเมล็ดพืชเพิ่มขึ้นเนื่องจากมีอยู่มากมายและอาจมีคุณค่าทางโภชนาการในช่วงฤดูผสมพันธุ์[6]

พฤติกรรม

แก้

การหาอาหาร

แก้

พฤติกรรมของหนูหนองน้ำออสเตรเลียมีทั้งกลางคืนและกลางวัน ซึ่งหมายความว่ามันทำกิจกรรมทั้งในเวลากลางวันและกลางคืน เชื่อว่าสายพันธุ์นี้ไม่สามารถรวบรวมอาหารได้เพียงพอตลอดทั้งคืน และต้องเก็บพืชพรรณในเวลากลางวันด้วย[7]

การสืบพันธุ์และการล่า

แก้

หนูจะถึงวุฒิภาวะทางเพศประมาณเดือนสิงหาคมและเริ่มผสมพันธุ์ในเดือนตุลาคม[7] สายพันธุ์นี้มีขนาดครอกเฉลี่ยตั้งแต่หนึ่งถึงสิบเอ็ดตัว โดยมีระยะเวลาตั้งครรภ์ประมาณ 23 ถึง 25 วัน[6] หนูใช้ประสาทรับกลิ่นเพื่อดมกลิ่นของสัตว์บางชนิด ทำให้สามารถตรวจจับผู้ล่าได้[8]

อ้างอิง

แก้
  1. Burnett, S.; Menkhorst, P.; Ellis, M. & Denny, M. (2017) [errata version of 2016 assessment]. "Rattus lutreolus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T19343A115147713. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T19343A22440810.en. สืบค้นเมื่อ 9 August 2021.
  2. 2.0 2.1 2.2 "Swamp Rat - Rattus lutreolus". Queensland Museum. 2015. สืบค้นเมื่อ 31 December 2015.
  3. Cindy Felcher (1999). "Rattus lutreolus - Australian swamp rat". Animal Diversity Web. สืบค้นเมื่อ 31 December 2015.
  4. Fox, Barry J. และ Vaughan Monamy (2007). "A Review of Habitat Selection by the Swamp Rat, Rattus lutreolus (Rodentia: Muridae)". Austral Ecology. 32 (8): 837-849. Bibcode:2007AusEc..32..837F. doi:10.1111/j.1442-9993.2007.01849.x.
  5. 5.0 5.1 "Rattus lutreolus (J.E. Gray, 1841) - Swamp Rat". Atlas of living Australia. Global Biodiversity Information Facility. 2015. สืบค้นเมื่อ 31 December 2015.
  6. 6.0 6.1 Taylor, J. Mary, and John H. Calaby. Rattus lutreolus. Mammalian Species 299 (1988) : 1. Web.
  7. 7.0 7.1 Kearney, Nicole, Kathrine Handasyde, Simon Ward, and Michael Kearney. "Fine-scale Microhabitat Selection for Dense Vegetation in a Heathland Rodent, Rattus lutreolus: Insights from Intraspecific and Temporal Patterns." Austral Ecology 32.3 (2007) : 315-25. Web.
  8. Mcevoy, Joanne, David L. Sinn, and Erik Wapstra. "Know Thy Enemy: Behavioural Response of a Native Mammal (Rattus lutreolus velutinus) to Predators of Different Coexistence Histories." Austral Ecology 33.7 (2008) : 922-31. Web.
  • A Field Guide to Mammals of Australia Peter Menkhorst & Frank Knight ISBN 0-19-550870-X