คืบ เป็นหน่วยวัดความยาวของไทย มีที่มาจากการเหยียดมือออกลงบนพื้นราบอย่างเต็มที่ หนึ่งคืบวัดจากปลายนิ้วโป้ง ไปถึงนิ้วนางหรือนิ้วก้อย [1] แต่เนื่องจากระยะคืบของแต่ละคนไม่เท่ากัน พระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด พระพุทธศักราช ๒๔๖๖ จึงกำหนดให้ 1 คืบยาวเท่ากับ ¼ ของเมตร (0.25 เมตร) เป็นต้นมา และใช้อักษรย่อว่า ค. [2]

1 คืบ มีค่าเท่ากับ

ในทางกลับกัน

เกรียก แก้

เกรียก เป็นการวัดด้วยมือเช่นเดียวกับคืบ แต่วัดจากนิ้วโป้งไปถึงนิ้วชี้ ระยะเกรียกจึงสั้นกว่าคืบเล็กน้อย ไม่ใช้เป็นมาตราวัด และไม่มีการเทียบในพระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด [3]

สำนวนที่กล่าวถึง แก้

  • ได้คืบจะเอาศอก - ต้องการจะได้มากกว่าที่ได้มาแล้ว
  • คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล - เมื่อออกทะเลอย่าประมาท ทะเลล้วนมีอันตราย
  • แค่คืบแค่เกรียก - เพียงระยะสั้น ๆ

อ้างอิง แก้

  1. ราชบัณฑิตยสถาน (2008-09-06). "ได้คืบจะเอาศอก". คลังความรู้ ราชบัณฑิตยสถาน. สืบค้นเมื่อ 2009-05-23.
  2. "พระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด พระพุทธศักราช ๒๔๖๖". ราชกิจจานุเบกษา ๔๐. 27 ธันวาคม พ.ศ. 2466. หน้า 183-218.
  3. กาญจนา นาคสกุล. "คืบ-เกรียก". คลังความรู้ ราชบัณฑิตยสถาน. สืบค้นเมื่อ 2009-05-23.