ความรุนแรงแผ่นดินไหว 7

ความรุนแรงแผ่นดินไหว 7 (ญี่ปุ่น: 震度7; ทับศัพท์: ชินโดะนานะ) เป็นขนาดวัดความรุนแรงและการสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหว บทความนี้จะอธิบายถึงความรุนแรงของแผ่นดินไหวระดับ 7 ที่ใช้ในประเทศญี่ปุ่น

ภาพรวม

ความรุนแรงแผ่นดินไหว 7 เป็นระดับสูงสุดในขนาดทั้งหมดในมาตราความรุนแรงคลื่นไหวสะเทือนของสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น ซึ่งมีทั้งหมด 10 ระดับ ที่กำหนดโดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น ในครั้งแรกในปี ค.ศ. 1949 หลังแผ่นดินไหวในจังหวัดฟูกูอิ ค.ศ. 1948

กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นอธิบายคำจำกัดความของความรุนแรงแผ่นดินไหว 7 ไว้ว่า "คุณจะไม่สามารถยืนหรือเคลื่อนไหวได้เว้นแต่คุณจะจับอะไรบางอย่างไว้ และคุณจะถูกเขย่าโยกด้วยความรุนแรง"

ภาพรวมของความรุนแรงแผ่นดินไหว 7 (โดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น)

อยู่ในร่ม	อยู่กลางแจ้ง	อยู่ในอาคาร	โครงสร้างพื้นฐาน	ภูมิประเทศ
วัตถุถูกโยนไปมา วัตถุจะเคลื่อนที่ไปอย่างไม่มีจุดหมาย เครื่องใช้ในครัวเรือนที่มีน้ำหนักหลายกิโลกรัมอาจเด้งหรือบินไปในอากาศ	ป้ายสุสานที่มีน้ำหนักหลายสิบกิโลกรัมหักโค่นลง ต้นไม้ขนาดกลางอาจหักลง กระเบื้องบุผนังของอาคารส่วนใหญ่หลุดลอกออกแทบทั้งหมด กระจกหน้าต่างแตกและร่วงลงสู่พื้น	บ้านและอาคารที่ทนต่อแผ่นดินไหวสูงก็อาจอาจเอนเอียงหรือพังทลายได้	ระบบสาธารณูปโภคพื้นฐานจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก ถนนหลายสายพังเสียหายทำให้สัญจรไปมาลำบาก การคมนาคมในบริเวณกว้าง เช่นรถไฟและทางหลวงจะถูกทำลาย	เกิดรอยร้าวบนแผ่นดินขนาดใหญ่ เกิดดินถล่ม ลักษณะภูมิประเทศผิดรูปอันเนื่องมาจากการยกตัวและการทรุดตัวของพื้นดิน

โดยทั่วไปบริเวณที่มีความรุนแรงแผ่นดินไหว 7 มักกระจายไปตามที่ราบ ที่ราบลุ่มแม่น้ำ และในพื้นที่ภูเขามีแนวโน้มกระจายน้อยกว่า นอกจากนี้เมื่อความลึกของรอยเลื่อนจากแหล่งกำเนิดแผ่นดินไหวอยู่ที่ 20 กม. หรือลึกกว่านั้น จะทำให้ความรุนแรงแผ่นดินไหว 7 เกิดขึ้นได้ยากแม้ในพื้นที่ราบ ทิศทางการสั่นสะเทือนที่สำคัญใกล้ศูนย์กลางแผ่นดินไหวจะกระจายความรุนแรงไปตามรอยเลื่อนที่ผาดพ่าน