คลองบางระมาด
คลองบางระมาด เป็นคลองในท้องที่เขตตลิ่งชันและเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร
บางระมาด หมายถึง บางแรด อาจเป็นหลักแหล่งของแรด (ระมาด เป็นภาษาเขมร แปลว่า แรด) อย่างไรก็ดีสุจิตต์ วงษ์เทศระบุว่าอาจมีความหมายอื่นแต่ก็ยังไม่ทราบแน่ชัด[1] ชุมชนบริเวณบางระมาดคงเป็นชุมชนตั้งแต่ราวอยุธยาตอนต้น ใน กำสรวลสมุทร (พ.ศ. 2025–2034) มีกล่าวถึงบางระมาดว่า
| กล้วยอ้อยเหลืออ่านอ้าง | ผักนาง | |
| จรหลาดเล็กคนหนา | ฝั่งเฝ้า |
| เยียมาลุดลบาง | ระมาด | |
| ถนัดระมาดเต้นเต้า | ไต่เฉนียน ฯ |
บริเวณนี้ในอดีตเป็นย่านสวนผลไม้ มีทั้งกล้วย อ้อย มะม่วง ขนุน มะปราง มะพร้าว และหมาก เป็นต้น ผู้คนนำผลไม้และขนมมาแลกเปลี่ยนกัน
ยังคงเป็นย่านผลไม้สืบต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เมื่อราว พ.ศ. 2500 ผลไม้ที่มีชื่อเสียงเช่น ทุเรียน มังคุด มะไฟ ละมุด มะม่วง ส้มและมะพร้าว ทุเรียนที่มีชื่อเสียงได้แก่ พันธุ์ก้านยาว อีลวง และจอกลอย ส่วนส้มเขียวหวานเป็นแหล่งแพร่กิ่งพันธุ์ไปปลูกที่อื่น แต่เดิมเคยมีตลาดน้ำอยู่ปากคลองบางระมาด แต่ก็ยกเลิกไป[2]
ปัจจุบันมีชุมชนเก่าแก่คือชุมชนเกาะศาลเจ้าตั้งอยู่ระหว่างคลองบางระมาดและคลองบ้านไทร[3] มีศาลเจ้าพ่อจุ้ยและเจ้าพ่อกุมกรรณซึ่งเชื่อว่าเป็นเทพเจ้าที่สถิตอยู่บริเวณคลองบางระมาด ภายในศาลยังปรากฏศีรษะจระเข้ ซึ่งชาวบ้านเชื่อว่าคุ้งน้ำแห่งนี้เป็นที่อาศัยของจระเข้ใหญ่ อันเป็นพาหนะของเจ้าพ่อจุ้ย ทั้งยังมีเรื่องเล่าว่าบริเวณใต้ต้นมะพลับใกล้กับศาลเจ้ามีถ้ำจระเข้อยู่[4]
อ้างอิง
แก้- ↑ สุจิตต์ วงษ์เทศ. "ชุมชนเมืองเก่าสุด ก่อนมีเมืองบางกอก". มติชน.
- ↑ สุภาภรณ์ จินดามณีโรจน์. "ย่านตลิ่งชัน : ประวัติศาสตร์ พัฒนาการ และการเปลี่ยนแปลง" (PDF). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
- ↑ ""เกาะศาลเจ้า" เที่ยวชุมชนกลางคลองในบรรยากาศสุดชิลของกรุงเทพฯ". ผู้จัดการออนไลน์.
- ↑ ณัฐวิทย์ พิมพ์ทอง. "ท่องเที่ยวเชิงวิถีท้องถิ่นริมคลองบางระมาด". มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์.[ลิงก์เสีย]