คริสตีย็อง ดียอร์

(เปลี่ยนทางจาก คริสเตียน ดิออร์)

คริสตีย็อง ดียอร์ (ฝรั่งเศส: Christian Dior; 21 มกราคม ค.ศ. 1905 - 24 ตุลาคม ค.ศ. 1957) เป็นนักออกแบบเสื้อผ้าชาวฝรั่งเศส เกิดที่เมืองกร็องวีล (Granville) จังหวัดม็องช์ แคว้นบัส-นอร์ม็องดี ประเทศฝรั่งเศส เป็นผู้ก่อตั้งแบรนด์ดียอร์ (Dior)

คริสตีย็อง ดียอร์
ดียอร์ใน ค.ศ. 1954
เกิด21 มกราคม ค.ศ. 1905(1905-01-21)
กร็องวีล ประเทศฝรั่งเศส
เสียชีวิต24 ตุลาคม ค.ศ. 1957(1957-10-24) (52 ปี)
Montecatini Terme, แคว้นตอสคานา ประเทศอิตาลี
สุสานCimetière de Callian, แคว้นพรอว็องซาลป์-โกตดาซูร์ ประเทศฝรั่งเศส[1]
ศิษย์เก่าSciences Po
ค่ายคริสเตียน ดียอร์
บุพการี
ญาติ

ประวัติ แก้

 
รูปดียอร์บนตราไปรษณียากรของประเทศโรมาเนีย

คริสติย็อง ดิยอร์ เกิดเมื่อวันที่ 21 มกราคม 1905 เป็นบุตรชายของมอริส และ มาเดอลีน ดียอร์ [2]

ศึกษาด้านการทูต ณ โรงเรียนรัฐศาสตร์ (École des Sciences Politiques) ในกรุงปารีส เขาเริ่มเข้าสู่อุตสาหกรรมแฟชั่นในช่วงปี ค.ศ. 1930 และเปิดร้านเสื้อผ้าของเขาเองในปารีสในปี ค.ศ. 1946[3]

ในปี ค.ศ. 1947 เขาได้เปิดตัวแฟชั่นแนวใหม่นามว่า "นิวลุก" ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมาก นั่นคือ เสื้อแบบไหล่แคบและกระโปรงยาว ซึ่งมาแทนที่เสื้อแบบไหล่กว้างและกระโปรงสั้นแบบตรงในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เสื้อผ้าแบบนิวลุกได้ปฏิวัติวงการแฟชั่นสตรี และทำให้ปารีสกลายเป็นศูนย์กลางของโลกแฟชั่น

การออกแบบของดียอร์ในยุคต่อมา เช่น ชุดแซ็ก (ชุดสตรีปล่อยยาวไม่มีเข็มขัด) แบบทรงตรง ยังคงทำให้ดียอร์เป็นผู้นำแฟชั่นในระดับสากล จนเมื่อดียอร์เสียชีวิต เขามีร้านเสื้อผ้าใน 24 ประเทศ และได้รับการสืบทอดต่อมาโดยอีฟว์ แซ็ง โลร็อง, มาร์ก บออ็อง (Marc Bohan), จันฟรังโก เฟร์แร (Gianfranco Ferre) และจอห์น แกลเลียโน (John Galliano)

คริสติย็อง ดิยอร์ เสียชีวิตในวันที่ 24 ตุลาคม 1957 ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลว สิริอายุได้ทั้งสิ้น 52 ปี[4]

ปัจจุบัน ดียอร์ยังคงเป็นยี่ห้อชั้นนำในโลกแฟชั่นและมีผลิตภัณฑ์มากมายหลากหลายประเภท อาทิ เสื้อผ้าบุรุษและสตรี เครื่องหนัง เครื่องสำอาง น้ำหอม ซึ่งล้วนได้รับความนิยมไม่เสื่อมคลาย

อ้างอิง แก้

  1. Var: Côte d'Azur, Verdon, by Dominique Auzias, Jean-Paul Labourdette, Nouvelles éditions de l'Université, 1 January 2010, pg 150
  2.  Pochna, M-F. (1996). Christian Dior: The Man Who Made the World Look New p. 5, Arcade Publishing. ISBN 1-55970-340-7.
  3. Company History at Dior's website Archived 7 November 2008 at the Wayback Machine.
  4. Grunebaum, Karine (30 January 2013). ""J'ai vu mourir Christian Dior" par Francis Huster". parismatch.com. Retrieved 18 November 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้